تبیان، دستیار زندگی

شهاب حسینی با یک دهه حضور در سینما و تلویزیون حرکتی بطئی و رو به رشد داشته، او این روزها یکی از بهترین بازیگران سینمای ایران با کارنامه ای قابل اعتنا است.

اواخر دهه ۷۰ زمانی که با پخش برنامه ترکیبی "نیمرخ" و محبوبیت آن تولید برنامه های ترکیبی در تلویزیون رواج پیدا کرده بود در شبکه دو برنامه ای روی آنتن می رفت با نام "اکسیژن" که نوجوان ها را با مسائل مختلف اجتماعی و خانوادگی آشنا می کرد.

مجری جوان آن برنامه شهاب حسینی بود که چهره ای شرقی و دوست داشتنی داشت، "اکسیژن" به اندازه "نیمرخ" موفق نبود اما سکوی پرتاب برای بازیگر جوانی بود که زمانی سودای فوتبالیست شدن داشت و آن روزها نمی دانست به بازیگری شناخته شده در سینمای ایران تبدیل می شود.

پخش مجموعه "پلیس جوان" به کارگردانی سیروس مقدم و بازی در نقش اصلی این مجموعه مسیر حضور شهاب حسینی را در سینما باز کرد، حسینی در این مجموعه نقش جوانی را بازی می کرد که احساس وظیفه را باید با بحران های خانوادگی و محرومیت هایی که از کودکی داشته پیوند می زند و بر ترس ها و تردیدهایش پیروز می شد.

یونس (شهاب حسینی) در "پلیس جوان" جوانی آزده دل و عاشق پیشه بود که نشان نمی داد بازیگرش استعداد و توانایی دارد و می تواند فراتر از دیالوگ های پرسوز و گداز مجموعه بگوید. اولین فیلم سینمایی حسینی "رخساره" بود، او در این فیلم باز هم با میترا حجار همبازی بود، بازیگری که در آن مقطع شهرتی بیشتری از حسینی داشت. "رخساره" که با توجه به فضای آن دوران داستانی ویژه را روایت می کرد در اکران عمومی موفق نبود و دیده نشد.

"آدمک ها" دیگر فیلم حسینی که در آن نقش جوان اول را بازی می کرد سرنوشتی بهتر از "رخساره" نداشت و دیده نشدن این فیلم ها باعث می شد حسینی هم یکی از دهها بازیگر جوانی به نظر برسد که اواخر دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰ به سینما آمدند و به دلیل آنکه برای بازیگری سینما مناسب نبودند از گردونه بازیگری خارج شدند.

حضور در فیلم سینمایی "واکنش پنجم" در نقشی کوتاه فرصتی بود تا جوان احساساتی "پلیس جوان" خود را به مخاطبان سینما معرفی کند، حسینی در فیلم زنانه تهمینه میلانی نقشی کوتاه بازی می کرد اما خوش اقبال بود که در فضای ضد مرد فیلم! او به اندازه بازیگرانی که نقش های اصلی را بازی می کردند دیده شد. پس از آن او در فیلم سینمایی "زهر عسل" در کنار مهناز افشار و محمدرضا گلزار بازی کرد.

"زهر عسل" جدی گرفته نشد اما بازی حسینی در نقش جوانی بیمار و با اختلال های روانی از امتیازهای این فیلم است، "این زن حرف نمی زند" درامی اجتماعی با موضوعی ملتهب بود که حسینی در آن نقشی متفاوت بازی می کرد، او در این مقطع داشت آهسته آهسته از زیر سایه نقش های مثبت تک بعدی خارج می شد. او نشان می داد که می تواند در میان انبوهی از بازیگران بیشتر دیده شود و مورد توجه قرار بگیرد.

در "شمعی در باد" حسینی در کنار بهرام رادان قرار گرفت، ستاره ای که آن روزها شهرت و محبوبیت فراوان داشت اما بازی روان حسینی در این فیلم دیده شد و زیر سایه درخشش رادان قرار نگرفت. حسینی سهم خود را در فیلم داشت، سهمی که با بازیگر نقش اول این درام جوان پسند برابری می کرد. از اوایل دهه ۸۰ حسینی به بازیگری پرکار تبدیل شد، بازیگری با چهره و صدای مطلوب که اگر در فضای درست قرار می گرفت می توانست نقشآفرینی خوبی داشته باشد.

در مسیری که او می پیمود البته فراز و فرودهایی وجود داشت، حرفه ای شدن باعث می شد حسینی از فیلم هایی مثل "الهه زیگورات"، "پیشنهاد ۵۰ میلیونی" یا "پرچم های قلعه کاوه" سر دربیاورد، اما این تجربه ها به او توانایی داد که در فیلم های متوسط و ضعیف هم حضوری قابل قبول داشته باشد و گاهی به امتیاز فیلم هایی تبدیل شود که ارزش دیدن نداشتند.

شهاب حسینی در این سال ها بازی های خوبی در "غیرمنتظره"، "قتل آنلاین"، "بچه های ابدی" و "محیا" به یادگار گذاشت که بیشتر آنها آن طور که باید دیده نشدند، منتقدان معمولا فیلم های متوسط را در ارزیابی هایشان جدی نمی گیرند و بازیگرانشان را از خاطر می برند. در میان انبوهی ستاره خوش سیما و بازیگرانی که انواع تبلیغات و حمایت ها را داشتند شهاب حسینی حرکتی بطئی در سینما و تلویزیون داشت و خود استعداد و قابلیتش را اثبات کرد، بی آنکه نیاز به جلوه گری های مرسوم ستارگان سینما داشته باشد. این میل درونی را می توان در بازیگری حسینی هم دید، بازی بدون اغراق و تصنع از ویژگی های کارنامه او است.

در سال ۸۷ دو اتفاق مهم در کارنامه حسینی افتاد، بازی در فیلم سینمایی "درباره الی" و "سوپراستار" نقطه عطفی در کارنامه این بازیگر بود، حسینی که برای بازی در "محیا" دیپلم افتخار به دست آورده بود برای بازی در این دو فیلم سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد را به دست آورد، اما مهمتر از این جایزه نوع بازی او در این دو فیلم بود.

حسینی در "درباره الی" منطبق با واقع گرایی حاکم بر فیلم حرکت کرده و در میان انبوهی بازیگر حرفه ای و بازی های درخشان حضور خود را اثبات می کرد، در "سوپراستار" جنس بازی او منطبق با شخصیت عبوس و تندخوی ستاره ای بود که می توانست نمادی از بسیاری ستاره های بد اخلاق سینمای ایران باشد، حسینی در "سوپراستار" تحول درونی این شخصیت را با عبور از بازی برون گرایانه به بازی درونی نشان می داد.

حسینی در "آناهیتا" دوباره در کنار میترا حجار قرار گرفت، همکاری سوم آنها مانند تجربه های قبلی نبود. هر دو در موقعیت هایی فراتر از آنچه در سال ۸۰ داشتند تلاش کردند در فیلمی که تجربه ای متفاوت در سینمای ایران بود نقش خود را به درستی ایفا کنند.

انتظارها از حسینی بعد از "درباره الی" بیشتر شد، او یک سال بعد در "پرسه در مه" فراتر از "درباره الی" رفت و نقش هنرمندی جوان در آستانه خلق هنری و فروپاشی را به خوبی بازی کرد، نقشی که مستحق دریافت سیمرغ بلورین هم می توانست باشد . حسینی در این فیلم نقشی دشوار را بازی کرد نقشی که می توانست با درک اشتباه او به یک کاریکاتور تبدیل شود اما او آن را طوری بازی کرد که رنج و جنون یک هنرمند را به تصویر کشید.

حسینی این قدرت را به دست آورده که در برابر بازیگرانی مثل لیلا حاتمی، مریلا زارعی، ترانه علیدوستی و... توانایی های خود را به رخ بکشد، مسیر حرکت حسینی در سینما و زندگی از هم جدا نیست، او ستاره ای متواضع و مردمی است. آنهایی که او را از نزدیک می شناسند خوب می دانند که محبوبیت مردمی او حاصل درخشش در "درباره الی" یا فروش "سوپراستار" نیست. این محبوبیت و شهرت محصول برخورد همراه با فروتنی این بازیگر با مردمی است که ممکن است علاقه ای به سینما و بازیگری نداشته باشند.

بازیگری که به واسطه فیزیک و خصوصیات چهره اش هم می تواند درنقش های مثبت دیده شود هم قابلیت بازی در نقش های منفی، پیچیده و چند وجهی را هم دارد بازیگری که می تواند فراتر از آنچه در کارنامه اش دیده ایم و درستی مسیرش را نشان می دهد حرکت کند اگر فرصت همکاری با کارگردان های شاخص این سینما را به دست بیاورد.او این روزها و در حالی که نزدیک به یک دهه از فعالیتش در سینما می گذرد به گزینه ای قابل اعتماد در سینمای ایران تبدیل شده، انتخابی که هم توانایی و استعداد دارد، هم محبوبیت و هم کارنامه ای قابل توجه.

حسینی امسال این فرصت را پیدا کرد تا با کیانوش عیاری در فیلم سینمایی "خانه پدری" همکاری کند که اتفاق خوبی برای یک بازیگر است، نگاه متفاوت عیاری به بازیگری می تواند این فرصت را به شهاب حسینی بدهد تا فضایی تازه را در کارش تجربه کند، از سویی دیگر حسینی برای دومین بار بخت همکاری با فرهادی را در "جدایی نادر از سیمین" پیدا کرد.حضور در این دو فیلم و همکاری با دو کارگردان با دو سبک متفاوت می تواند نقاط درخشان تازه ای به کارنامه حسینی اضافه کند. شاید سیمرغ بلورین جشنواره امسال به شهاب حسینی برسد.

خبردوم:سینماها از ۲۳ آذر تعطیل می شوند

 خبرسوم:"اخراجی های۳"و كمك به آلودگی هوای تهران!؟

مسعود ده نمكی از مدتی قبل سری سوم از فیلم (اخراجی ها ) را با فیلمبرداری لوكیشن های خارجی آغاز كرد و پیامد اولین روز فیلمبرداری آن مسدود كردن یكی از شاهراه های اصلی شهر تهران (تونل رسالت) به مدت چندین ساعت بود.

تونل رسالت یكی از مسیر های اصلی بزرگ راهی است كه منطقه شرق تهران را به غرب تهران متصل میكند و معمولا در ساعات اولیه صبح به علت تراكم حجم خودرو ها دارای بارترافیكی سنگین است كه عوامل ساخت این فیلم این مسیر را به دلیل فیلمبرداری كاملا مسدود كردند و ترافیك این منطقه تا فاصلههای طولانی ادامه پیدا كرد و ساعت ها شهروندان در این ترافیك معطل ماندند.

اما معضلات فیلمبرداری "اخراجی های ۳" طی روز های اخیر فقط به مسدود كردن تونل رسالت محدود نشد و صبح روز ۱۵ آذرماه عوامل سازنده این فیلم سینمایی با تجمع و نصب بیلبورد های تبلیغاتی وبنرهای بزرگ مربوط به فیلم و با درج تصاویری از بازیگر ی چون "محمد رضا شریفی نیا" در حوالی پل سید خندان كه البته این محل یكی از پر ترافیك ترین مناطق شهر تهران است در ساعات اولیه صبح باعث تجمع عده ای زیادی از شهروندان و ترافیك سنگینی شد.

حال سوال اینجا است در روز هایی كه شهر تهران به لحاظ شرایط جوی از وضعیت مطلوبی برخوردار نیست و طی روز ها و هفته های اخیر بسیاری از برنامه ها و نشست های ضروری برای كمك به كاهش آلودگی هوای تهران لغوشده است چطور اجازه فیلمبرداری برای پروژه (اخراجی های ۳)در محل های پر ترافیك و اصلی شهر تهران صادر شده و گروه سازنده این فیلم سینمایی بدون توجه به شرایط اضطراری آلودگی هوای شهر تهران به مسدود كردن معابر اصلی شهر كمك می كنند؟

آیا امكان دارد تغییر زمان فیلمبرداری "اخراجی های ۳"وجود نداشت یا مثل همیشه كسی با ترس از عواقب طرح اینچنین موضوعا تی نزد "مسعود ده نمكی"جرات بیان آن را نداشته است؟

خبرچهارم:فیلمی از مسن ترین كارگردان جهان پس از ۶۸ سال اكران می شود

نخستین فیلم «مانوئل دی اولیویرا»، مسن ترین كارگردان جهان پس از ۶۸ سال اكران می شود.

این فیلم كه «آنیكی بوبو » نام دارد برای نخستین بار در سال ۱۹۴۲ میلادی به اكران درآمده بود.

«مانوئل دی اولیویرا» كه روز یازدهم دسامبر یكصد و دو ساله خواهد شد، پیرترین فیلم ساز در قید حیات سینمای جهان است.

به گزارش اسكرین دیلی، این فیلم به همین مناسبت در شهرهای «لیسبون» و «پورتو» در معرض تماشای مخاطبان قرار می گیرد.

وی كه قصد كناره گیری از دنیای سینما را ندارد، چندی پیش اعلام كرد، قصد دارد ساخت جدید ترین فیلم خود با نام «شگفتی های یك دختر بلوند» را هم زمان با سال روز تولدش آغاز كند.

این فیلم براساس یك داستان كوتاه قرن نوزدهم نوشته ی «خوزه ماریا آكادو كوئروش» ساخته می شود.

این كارگردان كهنه كار به تازگی نگارش فیلم نامه را به پایان رسانده است و فیلم برداری آن را در «لیسبون»، پایتخت پرتغال انجام خواهد داد.

«دی اولیویرا» كه امیدوار است فیلم جدیدش را برای جشنواره سال آینده ی برلین آماده كند، در جشنواره شصت ویكم فیلم كن، جایزه ی نخل طلای افتخاری را دریافت كرد.

همچنین در جشنواره اخیر فیلم «ونیز» جایزه افتخاری «شیر آینده» را پس از نمایش فیلم كوتاه هفت دقیقه ای خود با نام «از مرئی تا نامرئی» گرفت.

«مانوئل دی اولیویرا»، كارگردان پرآوازه سینمای پرتغال نیز دیگر دریافت كننده این جایزه افتخاری جشنواره برلین بود. «دی اولیویرا» كه پیرترین فیلم ساز درقید حیات سینمای جهان است، پس از اكران جهانی آخرین فیلم اش به نام «شگفتی های یك دختر» جایزه «دوربین برلیناله» را دریافت كرد.

وی سال گذشته جایزه افتخار شیر طلایی جشنواره ونیز و نخل طلای جشنواره كن را دریافت كرده بود.

خبرپنجم:"چراغ قرمز" بعد از تاسوعا و عاشورا اکران می شود

اکران فیلم سینمایی "چراغ قرمز" به کارگردانی علی غفاری پس از تعطیلات تاسوعا و عاشورا آغاز می شود.

این فیلم کمدی جایگزین "لطفا مزاحم نشوید" می شود و نمایش عمومی آن پس از پایان تاسوعا و عاشورا آغاز می شود.

داستان این فیلم درباره بهروز جوان ساده دلی است که در اثر اتفاقاتی درگیر ماجرای یک قتل می شود و این موضوع ماجراهایی را برای او به وجود می آورد. فیلمنامه این فیلم سینمایی را غفاری به همراه میلاد کزازی بر اساس فیلمنامه ای از سعید دربندی نوشته اند. پوریا پورسرخ، الناز شاکردوست، مجید یاسر، انوشیروان ارجمند، نعیمه نظام دوست و محسن قاضی مرادی بازیگران این فیلم هستند.

دیگر عوامل این فیلم عبارتند از مدیر فیلمبرداری: حسین ملکی، چهره پرداز: محسن بابایی، طراح صحنه: آتوسا قلمفرسایی، دستیار اول کارگردان و برنامه ریز: مانفرد اسماعیلی، تدوین: کاوه ایمانی، موسیقی: سعید ذهنی، صداگذار: مهران ملکوتی، منشی صحنه: افسانه قاسمی، عکس: حسن ناحی، تهیه کننده: محسن علی اکبری.

***توجه***:کاربر گرامی سیب سرخ از روش گذاشتن اخبار من شکایت داشت که انشاءالله از روش جدید خبر گذاشتن من راضی باشد.

کاربر گرامی zakeri_m از کامل نبودن خبرها شکایت داشت که من روش گذاشتن خبرها را تغییر دادم که انشاءالله این کاربر هم از تغییر روش من راضی شده باشند.

با آرزوی موفقیت برای کاربران انجمن سینما و تلویزیون