راههای دریافت سیگنال دیجیتال :
جهت دریافت سیگنال دیجیتال در صورتیكه به یك دستگاه تلویزیون پیشرفته با تیونر دیجیتال دسترسی داشته باشید راه های مختلفی وجود دارد که به آنها اشاره می کنیم:
1. آنتن :در صورت ارسال سیگنال دیجیتال توسط ایستگاههای زمینی ، شما بسته به محل قرار گرفتن و همچنین محل ایستگاه پخش کننده تصاویر می توانید از یک آنتن هوایی مناسب استفاده نمایید.
2. کابل: اگر در منطقه ای که قرار گرفته اید، انتشار و پخش برنامه های دیجیتالی از طریق سیستم کابلی صورت گیرد،
در این صورت نیازمند استفاده از یک cable box و یا یک CableCARD™ جهت تماشای برنامه ها خواهید بود.
3. پخش ماهواره ای: در صورتیکه فراهم کننده برنامه ها در منطقه شما از سیستم پخش ماهواره ای جهت انتشار تصاویر بهره می برد، باید از سری تجهیزات دریافت از طریق ماهواره، مانند آنتن گیرنده بشقابی، و دستگاه گیرنده و دیگر وسایل مورد نیاز استفاده کنید.
دریافت سیگنال دیجیتال توسط تلویزیون آنالوگ
تلویزیون های آنالوگ قادر به رمزگشایی از تصاویر دیجیتالی نیستند، زمانیکه دوران پخش تلویزیونی آنالوگ به پایان رسد، جهت مشاهده برنامه توسط آنها باید از یک مبدل دیجیتال به آنالوگ (set top box ) استفاده نمود،البته در این حالت کیفیت بهتری نسبت به تلویزیون آنالوگ حاصل می شود ولی این روش با محدودیت هایی نیز روبرو است که بدین شرح است:
1. تلویزیون های CTR (آنالوگ )رایج تصاویر را به صورت خطوط پیکسل 480 خطی نمایش می دهند و سال ها است که منابع انتشار و پخش برنامه های تلویزیونی، برنامه های خود را مطابق با این سیستم پخش می کنند. از این رو این تلویزیون ها ظرفیت وضوح کافی جهت نمایش تصاویر دیجیتالی را ندارند.
2. تبدیل فرمت دیجیتالی به آنالوگ کیفیت تصاویر را کاهش می دهد.
SET TOP BOX یا مبدل چیست و چگونه كار می كند؟
مبدل، دستگاهی است كه سیگنال ارسال شده از سیستم دیجیتال را به فرمت قابل نمایش در تلویزیون آنالوگ تبدیل می كند.
حال اگر این مبدل در قالب یك دستگاه مثل رسیور ماهواره باشد، به آن اصطلاحا "ست تاپ باكس" گفته می شود در غیر اینصورت، سازندگان تلویزیون می توانند چنین مبدلی را داخل تلویزیون تعبیه كنند. قابل ذكر است كه نوع دوم متناسب با سیستم ایران هنوز دربازار داخلی وجود ندارد.
آیا تفاوتی بین مبدل ها وجود دارد؟
تفاوت عمده مبدل هادر پشتیبانی امكانات متنوع تویزیون دیجیتال است .
یكی از ویژگیهای متمایز كننده ست تاپ باكس ها پشتیبانی یا عدم پشتیبانی از HD است.
اگر اخیرا برای خرید تلویزیون مراجعه كرده باشید،مشاهده كرده اید كه از برخی از تلویزیونها، بعنوان HD یاد می شود. در واقع این تلویزیون ها قادرند تصاویر دیجیتال را با كیفیت بالا نمایش دهند. اما برای بهره گیری از آن لازمست هم ست تاپ باكس شما آن را پشتیبانی كند و هم سازمان صدا وسیماهم تصاویر را با كیفیت HD ارسال كند كه در حال حاضر چنین امكانی وجود ندارد .
تفاوت دیگر آن ها در تنوع ورودی- خروجیهاست.
مثلا برخی ست تاپ باكس ها ورودی USB دارند كه امكان پخش MP3 یا فایلهای صدا و تصویر دیگر را فراهم می كند و... البته برای قابل استفاده شدن خروجیها باید تلویزیون شما نیز آنها را پشتیبانی كند.
نهایتا اینكه ممكن است در شكل منوها و صفحه تنظیمات، ست تاپ باكسهای مختلف باهم متفاوت باشند.
آیا تلویزیونهای عرضه شده در بازار واقعا دیجیتال است؟
تلویزیونهایی كه بدون مبدل قادر به دریافت دیجیتال باشند، باید دارای یك تیونر داخلی متناسب با سیستم دیجیتال ایران باشند در حال حاضر چنین تلویزیون هایی در بازار داخلی وجود ندارد و برای دریافت تلویزیون دیجیتال لازمست كه ست تاپ باكس داشته باشیم.
استانداردهای تلویزیون دیجیتال
(ATSC) یا کمیته سیاست گذاری استاندارد تلویزیون های پیشرفته، مسئول تدوین استاندارد های لازم در بخش تلویزیون های دیجیتالی است. این استاندراد ها شامل چگونگی رمزگذاری، انتشار و رمزگشایی از تصاویر دیجیتالی می باشند. همچنین آنها راهبرد های مختلفی را برای سطوح متفاوتی از کیفیت تصویر ارائه می دهند.
(ATSC) تا کنون 18 روش مختلف برای پخش تصاویر دیجیتالی تلویزیونی ارائه داده است که پایین ترین سطح آن از نظر کیفیت تصویر با بالاترین سطح کیفیت تصویر در سیستم های آنالوگ برابری می کند. عوامل متغییر در این 18 روش در سه بخش زیر خلاصه می شوند:
3. نسبت تصویر: تلویزیون های استاندارد نسبت تصویری معادل 4 به 3 دارند یعنی نسبت 4 برای عرض صفحه و نسبت 3 برای ارتفاع صفحه. اما در HDTV این نسبت برابر 16 به 9 است و بیشتر به پرده های پخش فیلم در سینما شبیه است.
4. وضوح: کمترین وضوح تصویر در استاندارد های دیجیتالی متعلق به سیستم SDTV است که معادل تلویزیون های آنالوگ و برابر 704 در 480 پیکسل است. این در حالیست که وضوح تصویر در HDTV 1920 در 1080 پیکسل است و این مقدار نسبت به تلویزیون های آنالوگ 10 برابر افزایش داشته است.
5. نرخ تغییرات: این ویژگی بیانگر میزان بازسازی هر فریم از تصاویر در واحد زمان است (یک ثانیه) که این واحد را معمولا با حرف P و یا I نشان می دهند. در DTV ها این ویژگی بین 24 تا 60 فریم دی ثانیه متفاوت است.
برخی از ایستگاه های پخش برنامه های تلویزیونی تصمیم گرفته اند تا زمان از به پایان رسیدن دوره پخش تلویزیونی آنالوگ، برنامه های خود را به هر دو شکل یعنی همزمان بر روی دو کانال، یکی با فرمت آنالوگ و دیگری دیجیتالی پخش کنند.
از دیگر مزایای پخش دیجیتالی استفاده از سیستم پخش صوت Dolby Digital® است که کیفیت صدای بسیار بالایی را ارائه می دهد و HDTV ها قادر به پخش آن هستند.
HDTV ، نسل جدید تلویزیون دیجیتال
(High Definition Television)
به طور کل تمامی استاندارد های دیجیتال کیفیت بسیار بهتری نسبت به سیگنال های آنالوگ ارائه می دهند اما در حال حاضر HDTV بالاترین سطح كیفیت فرمت تصویر درDTV و البته یكی از چند فرمت موجود است.
نام تلویزیون های موسوم به HDTV برای نخستین بار از سال 1998در بازار ها رواج یافت. امروزه نخستین چیزهایی که با شنیدن نام این نوع تلویزیون ها تداعی می شود، تصویری با وضوح و شفافیت بسیار بالا و صدایی فراگیر و دیجیتالی است
ملزومات استفاده از سیستم HDTV :
اما آنچه برای استفاده از سیستم HDTV نیاز داریم به شرح زیر است:
1. یک منبع انتشار تصاویر دیجیتالی همچون ماهواره های پخش تلویزیونی، انتشار تلویزیونی کابلی، و یا ایستگاه پخش محلی (مانند صدا و سیما در ایران).
2. راهی جهت دریافت سیگنال ها، مانند آنتن، کابل و ...
3. یک سیستم نمایشDTV
در حال حاضر دو روش برای تجهیز به HDTV برای مصرف کنندگان فراهم است. نخست استفاده از یک سیستم کامل HDTV است که به تیونر دیجیتالی داخلی مجهز است. انتخاب دیگر استفاده از سیستم سازگار با HDTV است. این سیستم فاقد یک تیونر دیجیتال HDTV است و معمولا دارای یک تیونر NTSC می باشد که بوسیله آن می توان تصاویر آنالوگ را مشاهده نمود و باید حتما از تجهیزات گیرنده ای که به سیستم تلویزیون شما متصل می شوند استفاده کنید اما تصاویری که به صورت دیجیتالی پخش می شود، در صورت مشاهده با این سیستم، کیفیت یک سیستم کامل HDTV را نخواهد داشت.
/www.irinn.ir
