تبیان، دستیار زندگی

چند روز پیش برای مصاحبه رفته بودم پیش یک روحانی. یک "جناب حجت‎الاسلام والمسلمین" که اصلا به اندازه لقبش طولانی و حوصله‎سربر نبود! جوان بود و خوش صحبت. موضوع صحبت‎مان چیز دیگری بود، اما آخر صحبت حرف جالبی زد که من این روزها آن را برای هر مادر و پدری که می‎شناسم، تعریف می‎کنم.

داشت می‎گفت من چند وقت پیش در یک جمع والدین کودک‎های دبستانی به‎شان توصیه کردم «تو رو خدا جواب سوال‎های بچه‎ها را ندهید!» گفت یک وقتی بچه می‎آید یک سوال فلسفی می‎پرسد، مثل این که ما برای چی به وجود آمدیم یا خدا کجاست یا بعد از این که مُردیم چه می‎شود؛ آن وقت پدر و مادر می‎خواهند با یک جواب سردستی و کوتاه یک جوری سوال را جمع و جور کنند. این کار خیلی اشتباه است، چون جوابی که شما دارید به این سوال می‎دهید، مبنای فکری و فلسفی این بچه تا آخر عمرش خواهد بود. این طوری دارید برای پر کردن یک اقیانوس، یک لیوان آب به او تعارف می‎کنید.

گفت، وقتی بچه‎تان چنین سوالی می‎کند، اولاً باید به او بفهمانید که دارد سوال مهمی می‎کند، یعنی بچه بفهمد بین سوال بابا کجاست و خدا کجاست، فرق هست. ثانیاً در چنین سوالی بروید کنار او و در حل سوال همراهش شوید.

فکرش را بکنید!

بچه می‎آید از شما می‎پرسد خدا کجاست، بعد شما به جای این که یک چیزی از خودتان بسازید و سر هم کنید، می‎گویید که بیا فردا بریم کتابخانه، یا بعدازظهر برویم اینترنت‎گردی و جوابش را پیدا کنیم! این طوری هم به بچه فهمانده‎اید که این سوال مهمی است، هم فهمیده که جواب سوال‎های مهم را نمی‎شود به راحتی پیدا کرد و باید دنبالش گشت، هم این که مسیر رسیدن به جواب سوال‎ها را به او یاد داده‎اید: منابع اصلی مثل کتاب و سایت و علمای هر علم (به جای مامان و بابا و دوست و تلویزیون).

روش فوق‎العاده‎ای است. نه؟

منبع 

سلام
ممنون از ایجاد بحث
به نظر من هم نباید به این سوال ها با یه جواب سرسری رد شد
این سوالها در آینده کودک نقش مهمی دارند
بازم ممنون

سلام.
به مطلب خوبی اشاره كردین.
كودكان وقتی خودشون و دنیای اطرافشونو بشناسند مدام سوال می پرسند .و اگر پدر و مادری به فكر آینده كودكشون و درست شكل گرفتن تفكر و نگرش او باشند حتما باید قبل از این دوران حتی قبل از تولد كودك به فكر این مسائل باشند .
من هم با نظر این روحانی بزرگوار موافقم . حتی بعضی وقتا بچه ها سوالهایی می پرسند كه شاید والدین فكر كنند هنوز زوده كه آنها جواب این سوال را بفهمند ، در حالیكه باید برای هر سوالی دنبال پاسخی باشند كه در حد فهم كودك باشد و در این صورت هم كودك متوجه می شود كه والدینش برای او ارزش قائل شده اند و هم سوال او بدون پاسخ نمی ماند.



ما یه استادی داشتیم كه یه روز در این مورد یعنی سوالهای بچه ها و پاسخهایی كه ما باید بدهیم بحث میكردند.
ایشون میگفتن در هر سنی بچه ها سوالهای مشخصی می پرسن و باید یادمون باشه كه درك كودكمون چه اندازه است و دنبال جوابی باشیم كه مناسب سن كودك باشه.

البته به قول شما باید برای جوابهای بچه ها به سراغ كتاب و سایت های علمی و ... رفت .