نیلسن روز یکشنبه بر اثر عوارض ناشی از ذات الریه در بیمارستانی نزدیک خانه اش در فلوریدا از دنیا رفت. او ۸۴ ساله بود.
خانواده نیلسن در بیانیه ای که از طریق مدیر برنامه های او منتشر شد، گفت: «درگذشت لسلی نیلسن بازیگر دوست داشتنی ما را غمگین کرد، کسی که شاید بیش از همه به خاطر نقش ستوان فرانک دربین در سری فیلم های «سلاح عریان» شهرت داشت، اما او بیش از ۶۰ سال در سینما و تلویزیون فعال بود.»
لسلی نیلسن ۱۱ فوریه ۱۹۲۶ در رجینا در ساسکاچوان در کانادا به دنیا آمد. پدرش از نیروهای پلیس سوار کانادا بود. او در دوران جنگ جهانی دوم مدتی در نیروی هوایی سلطنتی کانادا خدمت کرد و بعدها گوینده و مجری برنامه های رادیویی شد.
او در مدرسه بازیگری در تورنتو شرکت کرد و بعد به نیویورک رفت و در اکتورز استودیو به تحصیل پرداخت. دوران بازیگری نیلسن چند دهه طول کشید و از سال های ۱۹۵۰ با بازی در اپیزودهایی از سریال های تلویزیونی مختلف مانند «قصه هایی از فردا» آغاز شد.
نیلسن اواسط دهه ۱۹۵۰ وارد هالیوود شد. او با چهره ای زیبا، موی طلایی و قد بلند تمام ویژگی های یک بازیگر اصلی را داشت. او به سرعت نام خود را به عنوان یک بازیگر جدی مطرح کرد، اما پشت دوربین اهل مسخره بازی بود.
خیلی ها از این ویژگی او بی خبر بودند تا اینکه در ۱۹۸۰ «هواپیما!» که هجو فیلم های «ساعت صفر!»، «فرودگاه» و دیگر فیلم های با موضوع پرواز بود، به نمایش درآمد و به موفقیتی بزرگ دست پیدا کرد.
بعد از موفقیت «هواپیما!»، سه کارگردان این فیلم - جیم آبراهامز، دیوید زوکر و جری زوکر - تصمیم گرفتند سبک اسلپ استیک فیلم را به تلویزیون ببرند. آنها از نیلسن خواستند نقش اصلی سریال جدیدشان «جوخه پلیس!» را بازی کند.
نیلسن در این مجموعه نقش فرانک دربین یک افسر پلیس کاملا کلیشه ای را داشت، پلیسی که از شخصیت های سریال های پلیسی قبلی الگو گرفته شده بود. این نمایش تنها شش اپیزود دوام داشت، اما برای نیلسن یک نامزدی جایزه امی در بخش بهترین بازیگر مرد مجموعه های تلویزیونی کمدی به همراه داشت.
شش سال بعد و در ۱۹۸۸، نیلسن این نقش را در نسخه سینمایی سریال «جوخه پلیس!» تکرار کرد. «سریال عریان: از پرونده های جوخه پلیس!» به کارگردانی آبراهامز و برادران زوکر فیلمی موفق از کار درآمد و دو دنباله - «سلاح عریان ۲ ۲/۱: بوی ترس» (۱۹۹۱) و «سلاح عریان۳۳ ۳/۱: آخرین اهانت» (۱۹۹۴) - به همراه داشت.
از دیگر نقش های مطرح لسلی نیلسن می توان به «سیاره ممنوع» ۱۹۵۶ و مجموعه های تلویزیونی «پیتن پلیس» و «دکتر کیلدار» در دهه ۱۹۵۰ اشاره کرد.
او سال ۱۹۹۷ نقش اصلی فیلم «آقای ماگو» را بازی کرد و در کمدی های «دراکولا: مرده یا دوستدار آن» (۱۹۹۵)، «فیلم ترسناک ۳» (۲۰۰۳)، «فیلم ترسناک ۴» (۲۰۰۶) و «فیلم ابرقهرمان» (۲۰۰۸) هم ظاهر شد.
راجر ابرت منتقد آمریکایی به خاطر جدیت نیلسن در نقش آفرینی او را «لارنس اولیویر هجو» لقب داده بود.
