در روزگاری به سر می بریم که برای برداشتن هر قدم باید هزاران سؤال را پاسخ گوییم و گاه پس از پاسخ به تمامی سؤال ها باز هم از برداشتن آن قدم اطمینان کامل نداریم.
تنوع انواع خوردنی ها، ما را به سوی استفاده از آن ها متمایل می کند اما هنوز از گلویمان پایین نرفته، هزاران نظریه کارشناسی و پزشکی مبنی بر چاق کننده بودن، آلرژی زا بودن، سرطان زا بودن و ... درباره آن چه خورده ایم می شنویم! زندگی ماشینی آن قدر احاطه مان کرده است که ضعف اعصاب پیدا کرده ایم و بیشتر مراوده های شهری و اجتماعی را با دلخوری به پایان می بریم؛ گلایه های راننده تاکسی در مورد هزینه سرسام آور تعمیر خودرویش را در تمام طول مسیر تحمل می کنیم فقط به این دلیل که صدای بستن در آزارش داده است!
ایستادن در صف نانوایی هم دست کمی از آن ندارد؛ پس از مدت ها انتظار و جویدن ناخن ها حالا باید شاهد بی عدالتی نانوا به واسطه توزیع نان بین اقوام و آشنایانش باشیم!
خلاصه کلام این که در دنیای امروز، از صبح که خانه را ترک می کنیم تا هنگامی که باز می گردیم و سپس شنونده و بیننده فجایع کشتار جمعی در آن سوی جهان هستیم که دارد از خبر سراسری پخش می شود، همه و همه تنش هایی را بر روح و روان ما وارد می آورد که حتی در طول زمان می تواند بیماری زا باشد.
در این میان و در این دنیای پر از هیاهو و سرعت موسیقی ما را به سیر و سیاحت در دنیایی دعوت می کند که ایده آل ماست. حتی اگر این موسیقی درون همان تاکسی پخش شود که راننده اش در حال غرولند است، حتی اگر این موسیقی را در حال خوردن یک پاکت بزرگ چیپس گوش کنیم و هم زمان کارشناس رادیو مشغول سخن گفتن از ضررهای آن باشد!
موسیقی اگر به واقع موسیقی باشد و اسیر بازاری شدن و از خود بیگانگی نباشد، ارتباط عجیبی با روح برقرار می کند چرا که خود زاییده روح یک هنرمند است. آرامشی که در صدای آب روان موجود است و یا آواز پرندگان خوش الحان بخشی از روح موسیقی است که در این جهان به ودیعه نهاده شده است.
تجلی هنر موسیقی در عالی ترین شکل، میسر نمی شود مگر با شناخت موسیقی، مطالعه آثار آن بر جوامع و انسان ها، بررسی ابعاد آن، فراهم شدن تمامی زمینه ها برای بروز و ظهور این هنر، حمایت همه جانبه مردم و مسئولان، تقویت بار علمی کلاس های آموزشی و برگزاری جشنواره های فصلی به منظور افزایش حس رقابت در هنرمندان.
خراسان شمالی نیز می تواند از این راهکارها برای رسیدن به جایگاه شایسته خود در زمینه موسیقی بهره ببرد. اگر شرایط رشد موسیقی به عنوان مثال همان مواردی که ذکر شد برای افراد بااستعداد فراهم بود، اکنون با نوابغی سر و کار داشتیم که دنیا به آن ها می بالید. پس بهتر است از موسیقی اصیل بیشتر بدانیم، خواص موسیقی را بر التیام زخم های روحی که هر روز و هر روز بر ما وارد می شود بیشتر بشناسیم و بی جهت انگشت اتهام را به سوی هر آن چه مربوط به این هنر می شود نشانه نرویم و یادمان نرود موسیقی دان ممکن است به خطا رود اما موسیقی نه!
