دانستن همیشه خوب نیست ، گاه ما قربانی دانسته هایی هستیم که باید نمی دانستیم. برخی دانسته ها تشویش آور، آرامش سوزو بحران آفرین هستند.دیدید طالع بینی های چینی و هندی، فال و فال گیری، جستجوی ستاره ی بخت،و کشف وضعیت متولدین ماه ها، چه قدر خواستگارو علاقه مند دارد! اگه کسی همه ی حادثه ها و پیشامد های ریز و درشت و تلخ و شیرین یک ماه آینده رو بدونه ، حتی تصادف و یه کم اون ورتر،نه شاید نزدیک تر ، مرگ دوستا ، خویشاوندا ، یا خودمون رو! چی می شه ؟؟؟آیا تعادل روانی و آرامش معمول زندگی درکوره ی این دانستن ، خاکستر نخواهد شد ؟ آیا نزدیک شدن به زمان و لحظه های پیش از وقوع را تلخ و دشوار نخواهد کرد ؟ می بینید که همه ی دانستن ها مفید نیست.می بینید که همه ی جهل – این نوع جهل – چه نعمت بزرگی است !می بینید که گاه باید سپاس گزار خدا باشیم در ندانستن ! اگه کسی درون شما رو بخونه، به شما چی می گذره ؟ اگه هر دوستی بدونه نسبت بهش چه تصوری یا تصمیمی دارید، به زبونه دیگه « ما فی ضمیر » شما رو بخونه و بدونه، و هرکسی تو اولین نگاه به شما ، « ذهن خوانی » کنه و اون چه از تارهای ذهن و اندیشتون می گذره ، به وضوح و روشنی ببینه ، زندگی چه قدر سخت می شه ! رشته های دوستی گسسته می شن. یگانگی ها به بیگانگی تبدیل می شن و صمیمیت ها به کینه و دشمنی.بذار یه مثال براتون بیارم : مولانا تودفتر سوم مثنوی یه حکایت داره. روزی مردی جوان به موسای پیامبر گفت: « از خدا بخواه تا به من زبان جانوران بیاموزد و من نیز چون سلیمان گفت و گوی آن ها را در یابم. » گفت موسی رو گذر کن زین هوس کاین خطر دارد بسی درپیش وپسعبرت وبیداری از یزدان طلب نه از کتاب واز مقال وحرف ولباما از جوان اصرار بود والتماس. موسی (ع) فرجام این کار را پشیمانی دانست وجوان که سری پرشور داشت، درخواست کرد ،توانایی درک زبان مرغ خانگی و سگ به او عنایت شود. درخواست جوان مستجاب شد و با شوق به خانه برگشت. ناگهان دریافت که سگ از گرسنگی شکوه می کند و خروس دلداری اش می دهد که: « صبوری کن. فردا اسب خواجه می میرد و عید تو آغاز خواهد شد. چند روز گوشت اسب سفره ی لذیذی برای تو خواهد بود. » جوان همین که سخن خروس را شنید، اسب را به بازار برد و فروخت. فردا، اعتراض سگ را شنید که خروس را دروغ گو می خواند و خروس گفت: « اسب در جای دیگر مرد. مژده باد که استر خواجه فردا می میرد. » جوان استر را نیز به سرنوشت اسب دچار کرد. سگ خشمگین و پرخاشگر به خروس گفت: تا کی دروغ می گویی و خروس پاسخ داد: « استر خواجه در خانه ی کسی دیگر جان داد. مژده باد که فردا غلام خواجه می میرد و چند روز سوگواری و پخت وپز هست و هر دو برخوردار خواهیم شد. » جوان با شنیدن پیشگویی خروس، غلام را نیز به بازار برد و فروخت و خوشحال و شاد وشاکر از این بود که از سه واقعه ی تلخ نجات یافته است. هنگام بازگشت به خانه، دیگر بار سگ و خروس را در گفت وگو دید؛ اما این بار ماجرایی هراس انگیز در راه بود. خروس به سگ گفت: « خواجه فردا می میرد و چند روزی سوگ است و سور ما ! اگر اسب و استر وغلام در خانه اش می مردند، خداوند بلا را از او می گردانید و جان او نجات می یافت. اما با فروختن آن سه، راه را برای مرگ خود هموار کرد. » خواجه با شنیدن این خبر هراسان و لرزان و گریان و بر سر زنان پیش موسی رفت و پاسخ موسی این بود که خود را نیز به بازار ببر و بفروش ! پند موسی نشنوی شوخی کنی خویشتن بر تیغ پولادی زنی خوب است به این نصیحت خدا گوش بسپاریم که: « ای باورمندان ! از چیزهایی نپرسید که اگر بدانید برای شما درد سر آفرین باشد. » یه بار از خودتون بپرسید: « من درپی دانستن چه چیزهایی هستم که نباید بدانم. » تردید نکنید، هرکس درپی دانستن چیزی باشد که بهتر است نداند، از دانستن چیزهایی که باید بداند باز می ماند.دانا کسی است که بداند چه نباید بداند !
