تبیان، دستیار زندگی

سلام انجمنیهای مشهدی چرا بیکارین...

خاطراتتون رو از زیارت حرم امام رضا بگین.

شروع کنین و هر چی یادتون میاد از موقعی که قصد رفتن به حرم کردید تا موفعی که برگشتید رو بنویسید.

مشهدیها باید خیلی فعالیت بیشتری داشته باشن.

در ضمن بقیه افراد هم میتونن خاطرات سفرشون به مشهد و حرم امام رضا رو بنویسن.

منتظر خاطرات شما هستیم.

خاطره اول رو خودم میگم
که مربوط میشه به شب بیست و یکم ماه رمضان امسال یعنی سال 89 .
رفته بودم حرم تا دعای جوشن رو بخونم و مراسم شب قدر رو انجام بدم اما تمام حرم پر از جمعیت شده بود هنوز ساعت 9 شب بود جای نشستن نبود مردم بیرون از فرش ها و روی زمین ها هم نشسته بودند و خدام اونها رو بلند می کردند چون جای عبور و مرور سایرین امثال من نبود. حدود یکی دو ساعت دنبال جا می گشتم و بعدش بالاخره یک جایی پیدا کردم و نشستم هنوز مراسم به پایان نرسیده بود و سخنران که یکی از وعاظ مشهور بود در حال سخنرانی بود اما دعای جوشن کبیر تموم شده بود خلاصه در همون نیم ساعت یا 45 دقیقه ای که نشستم انجام دادم هر آنچه که باید انجام می دادم و از خدا خواستم هر آنچه که باید می خواستم.
مراسم تموم شد و همه در حال برخواستن و رفتن به خانه هایشان بودند ساعت حدود 1 نیمه شب بود شاید هم دیرتر یادم نیست!
من هم برخواستم که بروم پیامکی از یکی از دوستان قدیمی ام که خیلی وقت بود با هم ارتباط نداشتیم رسید متن پیامک این بود: "من حرم هستم و شما را دعا می کنم"
یک کمی دور و اطرافمو نگاه کردم شاید ببینمش اما ندیدم!
خارج شدن از حرم همانا و شلوغ بودن خیابانها ساعت 1 و نیم نصفه شب و رسیدن به خانه ساعت 4 نیمه شب همانا.
چه شبی بود...........