سروده ای عارفانه از مرحوم علامه طباطبایی (ره)به مناسبت 24 آبان سالروز ارتحال ایشان
همی گویم و گفته ام بارها
بود كیش من مهر دلدارها
پرستش به مستی است در كیش مهر
برونند زین جرگه هشیارها
به شادی و آسایش و خواب و خور
ندارند كاری،دل افگارها
بجز اشك چشم و بجز داغ دل
نباشد به دست گرفتارها
كشیدند در كوی دلدادگان
میان دل و كام،دیوارها
چه فرهادها مرده در كوهها
چه حلاج ها رفته بر دارها
چه دارد جهان جز دل و مهر یار
مگر توده هایی ز پندارها
ولی رادمردان و وارستگان
نیارند هرگز به مردارها
مهین مهرورزان كه آزاده اند
بریزند از دام جان تارها
سروده ای عارفانه از مرحوم علامه طباطبایی(ره) بمناسبت 24 آبان سالروز ارتحال ایشان در سال 1360
