به قدر فهم تو كوچك می شود
به قدر نیاز تو فرود می آید،
به قدر آرزوی تو گسترده می شود،
به قدر ایمان تو كارگشا می شود،
به قدر نخ پیر زنان دوزنده باریك می شود،
به قدر دل امیدواران گرم می شود...
پدر می شود یتیمان را و مادر.
برادر می شود محتاجان برادری را.
همسر می شود بی همسر ماندگان را.
طفل می شود عقیمان را.
امید می شود ناامیدان را.
راه می شود گم گشتگان را.
نور می شود در تاریكی ماندگان را.
خداوند همه چیز می شود همه كس را.
به شرط اعتقاد؛
شرط پاكی دل؛
به شرط طهارت روح؛
چنین كنید تا ببینید كه: خداوند، چگونه بر سفره ی شما، با كاسه یی خوراك و تكه ای نان می نشیند
بر بند تاب، با كودكانتان تاب می خورد، و در دكان شما كفه های ترازویتان را میزان می كند
و "در كوچه های خلوت شب با شما آواز می خواند"...
مگر از زندگی چه می خواهید ؟!
