از مصادیق این نوع جنگ می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1- تحریم های اقتصادی آمریکا و متحدانش برعلیه ایران در سالهای پس از انقلاب و بویژه در سالهای اخیر
2- ترویج فساد اداری و رشوه خواری در ادارات و جا افتادن این مطلب در بین مردم که تا رشوه ندهی کارت راه نمی افتد
3- ترویج ربا خواری و دادن پول نزول بخاطر نیاز برخی از افراد به پول و نداشتن شرایط لازم برای دریافت وام از بانک
4- وجود رانت های اقتصادی بطوریکه برخی از افراد بخاطر ارتباط با نمایندگان مجلس و برخی از مطلعین نظام از تغییر و تحولات اقتصادی در بخش های مختلف اقتصاد با خبر شده و در آن زمینه شروع به فعالیت اقتصادی می نمایند و به سودهای کلانی دست پیدا می کنند در صورتیکه اگر شفاف سازی صورت می گرفت چنین رانت هایی ایجاد نمی شد و این قضیه باعث بد بینی مردم نسبت به مسئولین شده زیرا مردم می بینند که برخی از اطرافیان مسئولین به پول های کلانی دست پیدا می کنند
5- گسترش شرکت های هرمی مانند گلدکوئیست که با جمع آوری کردن پول مردم و ارسال این پول بصورت ارز به خارج کشور ضربه زیادی به اقتصاد کشور وارد می کند
6- فلج کردن اقتصاد ایران به کمک سرمایه داران داخلی و خارجی بطوریکه یک سرمایه گذار منحرف کلیه صادرات و واردات یک کالا را بدست می گیرد بطوریکه در کل ایران بازار آن کالا در اختیار آن فرد یا شرکت قرار میگیرد و هیچ
کس هم قادر به رقابت با او نیست و آن فرد یا شرکت براحتی مردم و کشور را در رابطه با آن کالا بازی می دهد و اگر آن کالا برای مردم حیاتی باشد بدبینی های زیادی را در مردم بر علیه نظام بوجود می آورد