تبیان، دستیار زندگی

با سلام

 شکی نیست كه سینمای کودک مهمترین بخش سینماست؛ چرا که کودکان و نوجوانان قشری هستند که بیشترین تاثیرپذیری را از سینما دارند و خوراک‌دهی مناسب به این گروه باید سرلوحه‌ی کار هر مدیر سینمایی قرار گیرد.

اگر نگاهی به پرتماشاگرترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران بیندازیم به نام تعدادی از فیلم‌های حوزه‌ی کودک برمی‌خوریم، که نشان از حکمرانی مطلق این نوع سینما در حدود 15-16 سال پیش دارد. کلاه قرمزی و پسرخاله هشتمین فیلم پرمخاطب سینمای بعد از انقلاب تا به امروز است و این ثابت می‌کند که نه‌تنها برخلاف رویه‌ی امروز ساخت فیلم کودک یک ریسک و حتی اشتباه نبوده که حتی پتانسیل بالقوه‌ی این را داشته که جزو پرمخاطب‌ترین(از نظر تعداد تماشاگر نه مقدار فروش) فیلم‌های سینمای ایران هم بشود.

روزگاری در سینمای ایران مهمترین و کاربلدترین سینماگران در حوزه‌ی فیلم کودک فعال بودند ولی مسیر غلط مدیران سینمایی باعث شد به مرور این سینماگران هم به ساخت فیلم بزرگسال روی بیاورند و به همین دلیل سینمای کودک رفته‌رفته خالی از سینماگران متخصص شد و همین باعث نابودی کامل این سینما شد.

متاسفانه بر خلاف روند داخلی سینمای کودک، در غرب و علی‌الخصوص هالیوود در دو دهه‌ی اخیر سرمایه‌گذاری زیادی در زمینه‌ی فیلم کودک شده و انیمیشن‌ها و فیلم‌های هالیوودی رونق زیادی را در سراسر جهان کسب کرده‌اند. امروزه متاسفانه شاهد این هستیم که انیمیشن‌های هالیوودی در سریع‌ترین زمان با بهترین کیفیت دوبله‌ می‌شوند و به راحتی در اختیار کودکان ایرانی قرار می‌گیرند و خانواده‌های ایرانی نیز به ناچار و بدون اینکه از اثرات مخرب این آثار اطلاعی داشته باشند فرزندان خود را تحت آموزش غیرمستقیم سران کمپانی‌های هالیوودی قرار می‌دهند، بدون آنکه جایگزین مناسبی از تولیدات داخلی برای این محصولات هالیوودی وجود داشته باشد. از همه مهمتر اینکه حتی صدا و سیما نیز برای پرکردن کنداکتور پخش برنامه‌های کودک خود مجبور به استفاده از این تولیدات منحرف است، آخرین نمونه‌اش هم انیمیشن 9 که به صورت کاملا مستقیم به ترویج عرفان کابالا می‌پرداخت و از رسانه ملی هم پخش شد.

برای درک بهتر شرایط امروز و دیروز باید فیلم‌های مهم و تاثیرگذار سینمای کودک تاریخ سینمایمان را تحلیل کنیم تا به چرایی این موضوع پی ببریم که آثاری مثل «کلاه‌قرمزی» و «شهرموش‌ها» و «بچه‌های آسمان» و ....به چه علتی به چنین توفیقی دست یافتند و تا به امروز همچنان استوار و سرپا باقی مانده‌اند و چرا امروز قادر به تکرار آن توفیق نیستیم.

ان‌شاءالله شاهد روزی باشیم که فکر و ذهن کودکانمان تحت کنترل و سیطره‌ی تولیدات هالیوودی نباشد.

یا علی