فرهنگ > سینما - حسین ترابی کارگردان، نویسنده و مستندساز در مراسم بزرگداشت خود پیشنهاد کرد برای تامین بودجه خانه سینما، سینماگران قبرهای خود را در قطعه هنرمندان پیش‌فروش کنند.
به گزارش خبرآنلاین، دومین برنامه از مجموعه جشنهای چهاردهمین جشن سینمای ایران یکشنبه شب 21 شهریور ماه همزمان با روز ملی سینمای ایران در تالار ایوان شمس برگزار شد و علاوه بر اهدای جوایز دو بخش پوستر و آنونس و تیزر سه سینماگر مورد تقدیر قرار گرفتند.
این مراسم که با استقبال گسترده علاقه‌مندان سینما روبرو شده بود با اجرای حسین پاکدل کار خود را آغاز کرد. در ابتدای برنامه فرهاد توحیدی، دبیر جشن گزارشی از کارهای خود ارائه کرد و گفت: «فراهم ساختن اسباب شادی به فریضهای ملی تبدیل شده و در فضیلت شادی همین بس که نیرو و انرژی ساختن از آن پدیدار میشود، هرچند به قول استاد شفیعی کدکنی جستم هیچ یافت نشد زیر آسمان سیمرغ و کیمیا و خردمند شادمان.»
او ادامه داد: «ملت ما شادی را در درون خود بیش از غم پاس میدارد. جستجوی شادمانگی جستجویی خردمندانه است. شادی عمیق زمانی حاصل میشود که بفهمیم جانهای عاشق بیهیچ مزدی در خلوت خود به کار ساختن جهان مشغول هستند. امشب از این عاشقان قدردانی خواهیم کرد.»
دبیر جشن چهاردهم سینمای ایران اظهار داشت: «با قرار گرفتن جایزه زندهیاد سیفالله داد در میان تقدیرهای جشن سینمای ایران حلقه مفقوده پیوند بین سینما و سایر بخشها نیز به وجود آمد. خوشحالم امشب نمایندگانی از حوزههای غیر هنر و اقتصاد در جمع ما حضور دارند. امیدوارم این پیوند عمیق‌تر شود تا با چراغ به دنبال منابع مالی نگردیم.»
پس از سخنان توحیدی ابراهیم حقیقی و بهرام دهقانی برای اهدای جوایز دو بخش از مواد تبلیغی روی صحنه حاضر شدند. جایزه بهترین پوستر به مهدی روشنایی برای فیلم «صداها» به کارگردانی فرزاد موتمن تعلق گرفت و میثم مولایی برای تیزر فیلم «دعوت» و رضا شیروانی برای آنونس «پرسه در مه» دیپلم افتخار دریافت کردند.
علاوه بر حقیقی و دهقانی ، حافظ احمدی، میترا محاسنی و امیرحسین علمالهدی آثار این بخش را داوری کردند.
مراسم با اهدای جایزه یادبود زنده یاد سیفالله داد به مهندس محمدرضا فیروزفر ادامه پیدا کرد. علیرضا زریندست برای در سخنانی در مورد فیروزفر گفت: «زمانی که دریای متلاطمی وجود دارد میتوانی ناخدای قهرمان را بیابی. مهندس فیروزفر با وجود مشکلاتی که سینمای ایران به لحاظ فقر ابزار حرکتی و سایر موارد مورد نیاز دارد، توانست قهرمان کشتی باشد و آن را در دریای متلاطم به ساحل برساند.»
او ادامه داد: «هر تصویر یک جسم خارجی دارد و یک روح درونی. روح درونی توسط کسانی ساخته میشود که تماشاگر معمولی نام آنها را نمیداند. یک حرکت سیال خود توسط کرین و تراولینگ انجام میشود، اما این وسایل را که دارای حساسیت و هنرمندی صنعتی هستند هنرمندی دیگر میسازد. نتیجه آن تبدیل به یک تصویر میشود؛ تصویری که روح خود را از کسی مانند مهندس فیروزفر به دست میآورد.»
جایزه سیفالله داد از سوی امیر بدیع، کامران ملکی و زریندست به مهندس فیروزفر اهدا شد او در سخنانی از مسئولان خانه سینما برای برپایی این مراسم تشکر کرد.
بزرگداشت حسین ترابی دیگر بخش برنامه بود. محمود کلاری بعد از پخش کلیپی درباره این کارگردان و نویسنده و مستندساز درباره او سخن گفت. این فیلمبردار سرشناس سینمای ایران گفت: «خیلی وقت است دوستان نزدیک آقای ترابی دیگر با ما نیستند و از این رو من به عنوان فردی که درباره ایشان صحبت کنم انتخاب شدم. معمولاً زمانی که سرگرم کاری هستم جایی حاضر نمیشوم، اما بیاغراق میگویم امشب یکی از ماندگارترین شبهای عمر من است که آن را فراتر از رویاهای خودم میدانم.»
او ادامه داد: «زمانی که با آقای ترابی آشنا شدم ربع قرن پیش بود. حدود 30 سال داشتم و همراه با اصغر هاشمی «روزهای انتظار» را در کاشان می‌ساختیم. آقای ترابی فیلمنامه آن را نوشته بودند و به این ترتیب فرصت دو ماه همراهی با ایشان را به دست آوردم. او در عین اینکه هنرمندی واقعی است، آدمی واقعی نیز هست، این ترکیب را به راحتی نمیتوان کنار هم قرار داد.»
کلاری اظهار داشت: «آقای ترابی همه ویژگیهای یک هنرمند را در خود دارد. او سینماگر است و در دوره خود چقدر مدرن کار میکند، دستی در ادبیات دارد، قصه مینویسد و شعر هم میگوید. او هنرمندی است که هیچ توفانی نتوانست او را تحت تاثیر خودش قرار دهد. او نمونه مشخص یک هنرمند مستقل است. همواره رویای حسین ترابی بودن را در ذهن داشتهام.»
فرهاد توحیدی در این بخش نیز پشت تریبون قرار گرفت و به شوخی خطاب به ترابی گفت: «این کلیپ را برای مراسم ترحیمتان آمده کرده بودیم اما قسمت این بود که امشب پخش شود.»
ترابی که تندیس جشن را از دستان احمد مسجدجامعی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی اسبق دریافت کرد، گفت: «از ریاست خانه سینما و فرهاد توحیدی دبیر جشن که به جای مجلس ترحیم، مجلس تکریم برای من برگزار کردند، تشکر میکنم. به هر حال بودن بهتر از نبودن است.»
او ادامه داد: «شنیدهام رابطه ارشاد و خانه سینما شکرآب است بنابراین پیشنهاد دادیم گردهمایی برای مسئله امنیت شغلی سینماگران برگزار شود که نگداشتند. بر این اساس پیشنهاد میدهم هنرمندان گورهای خود را در قطعه هنرمندان یا به ارشاد یا به شهرداری و یا به مرفههای بیهنر بفروشند و پول آن را به حساب خانه سینما واریز کنند تا خانه سینما استقلال مالی پیدا کند و هنرمندان هم امنیت شغلی.»
بعد از اجرای موسیقی، آخرین بزرگداشت مراسم تجلیلهای جشن سینمای ایران با تقدیر از محمد سریر برگزار شد.
فرهاد فخرالدینی در این بخش در سخنانی با اشاره به اینکه تکریم هنرمندان اهمیت بالایی دارد، کارهای محمد سریر را در عرصه موسیقی آثاری ارزشمند و تاثیرگذار برشمرد.
سیروس الوند نیز درباره سریر گفت: «این افتخاری برای من است که در کنار فرهاد فخرالدینی قرار بگیرم و از هنرمندی مانند محمد سریر تقدیر کنیم. او موسیقی میسازد و ملت بدون موسیقی، ملت بیخاطره است.»
محمد سریر بعد از دریافت تندیس جشن اظهار داشت: «بعد از این سخنان بزرگان درباره من امیدوارم بتوانم کاری برای سینمای انجام دهم که لایق این سخنان باشم. بسیار از جان خود در راه سینما مایه گذاشتهاند که این روزها سینمای ایران در دنیا حرفی برای گفتن دارد. تقدیرهایی از این دست برای من انگیزهای میشود تا در ادامه راه بتوانم در حد توان کاری برای سینما انجام دهم.»
مراسم با اجرای دو قطعه «نمی‌شه غصه ما رو یه لحظه تنها بذاره» و «ایران» توسط محمدرضا صادقی پیانوی محمد سریر و نگین سریر به پایان رسید.
منبع:خبرآنلاین
