کشفهایی که برای واقعیت داشتن بیش از اندازه خوبند
گاهی اوقات یک یافته علمی به اندازه ای خوب و امیدوار کننده به نظر می آید که باور کردن آن دشوار است. تیمی از دانشمندان کشفی بزرگ را اعلام می کنند و گفته های آنها تیتر اول بسیاری از رسانه های بزرگ می شود و در نهایت هیچ...مشخص می شود چهره واقعی این کشف آن آنطور که بیان شده نیست.
به گزارش خبرگزاری مهر، ادعاهای خارق العاده نیازمند اثبات خارق العاده اند اما معمولا چرخه 24 ساعته خبری از ضرباهنگ مرارت بار شیوه های تحقیقات علمی که در آن یافته ها به واسطه اطلاعات افزوده برای اثبات یا رد شدن بررسی می شوند، سبقت می گیرد.
به گفته آرت کاپلان از محققان اخلاقیات در علم زیست شناسی دانشگاه پنسیلوانیا همه ما در جستجو و آرزوی کشفیات بزرگ در تمامی حوزه های علمی هستیم اما در واقعیت کشف بزرگ وجود ندارد، تنها ادعاهای مهمی صورت می گیرند که نیازمند اثبات هستند.
به گفته کاپلان همزمان با چنین شرایطی علم رو به گرانقیمت تر شدن گذاشته و بسیاری از محققان دریافته اند افزایش شهرت مطالعات آنها می تواند در جذب پشتیبانی مالی کمک بسزایی به شمار رود. در ادامه به برخی از یافته های علمی خارق العاده در نهایت مورد تردید قرار گرفته و حتی رد شدند، اشاره می شود:
سیاره های قابل سکونت: حدود دو هفته پیش تیمی از اخترشناسان آمریکایی به رهبری دانشگاه کالیفرنیا اعلام کرد موفق به ردیابی سیاره ای در منطقه قابل سکونت جهان شده است، جهانی که نه به شدت داغ و نه به شدت سرد است و می تواند آب مایع را در خود نگه دارد و به این دلیل از شرایط مناسب برای شکل گیری حیات طبیعی برخوردار است. "استیون ووگ" اخترشناس به رسانه ها اعلام کرد شانس یافتن حیات در این سیاره تقریبا 100 درصد است.
با این حال طی هفته گذشته تیمی از محققان سوئیسی در تورین ایتالیا اعلام کردند در حال رصد سامانه ستاره ای مشابهی بوده اند، یعنی گیلیس 581 اما موفق به رصد چنین سیاره ای نشده اند. "سارا سیگر" پروفسور علوم سیاره ای و فیزیکی MIT که در جلسه ارائه اطلاعات پروژه سوئیسی ها حضور داشت، تحت تاثیر این اطلاعات قرار گرفته و اعلام کرد اخترشناسان آمریکایی در گزارش مطالعات خود غلو کرده اند. به گفته وی از ابتدا این بزرگنمایی در ارائه اطلاعات مشهود بود زیرا زمان کافی برای کسب اطلاعات کافی قبل از برگزاری کنفرانس خبری در اختیار نبوده است. وی معتقد است این رویداد برای تمامی جامعه سیاره های فراخورشیدی گران تمام خواهد شد زیرا بار دیگر هیچ کس یافته های آنها را باور نخواهد کرد.
گداخت سرد: در مارچ 1989 "استنلی پونز" از دانشگاه یوتا و "مارتین فلیشمان" از دانشگاه ساوث هامپتون در کنفرانس مطبوعاتی شتابزده ای اعلام کردند موفق به کشف "گداخت سرد" شده اند. به بیانی دیگر موفق به انجام آزمایشی در دمای اتاق شده اند که در آن به واسطه واکنش میان آب سنگین و پالادیوم به انرژی حرارتی دست پیدا کرده اند. برای تصور این آزمایش می توانید انفجار بمب هیدروژنی رادر یک لیوان آب تصور کنید. کنفرانس خبری این کشف قبل از به تایید رسیدن گزارش علمی آن توسط نیچر انجام گرفت. دانشمندان اعلام کردند روش آنها منجر به تولید انرژی ارزان قیمت شده و از آن دو به عنوان مخترعان بزرگ یاد شد.
اما در پی هفته بعد، محققان در سرتاسر جهان نتوانستند آزمایش این دو محقق را تکرار کنند. وزارت انرژی که بودجه این تحقیق را تامین کرده بود، جلسه ای را تشکیل داد که این ادعا را رد کرد و "فلیشمان" و "پونز" نیز به فرانسه مهاجرت کردند. با وجود اینکه برخی از دانشمندان همچنان وعده گداخت سرد را باور دارند اما اعتبار آن به شکلی گسترده در مجامع علمی زیر سئوال رفت.
واکسن و اوتیسم: در سال 1998 یک نشریه پزشکی بریتانیایی به نام "لانست" مقاله ای را از "اندرو ویکفیلد" منتشر کرد که بر اساس آن واکسیناسیون برای سرخک و سرخچه در کودکی عامل ابتلا به اوتیسم معرفی شده بود. انتشار این مقاله کاهش شدید در میزان واکسیناسیون در بریتانیا و آمریکا را در پی داشت و ویکفیلد برای خانواده هایی که فرزندانی مبتلا به اوتیسم داشتند، به یک قهرمان تبدیل شد و آنها با سلاح نظریه ویکفیلد در سال 2001 کارخانه های سازنده واکسن را مجبور کردند ماده تیمروسال، ماده نگه دارنده محتوی جیوه را از واکسنها حذف کنند. با این همه میزان ابتلا به اوتیسم در میان کودکان تغییری نکرد.
از آن زمان و با وجود اینکه مطالعات مختلف هیچ ارتباطی را میان اوتیسم و واکسن پیدا نکردند، گروه های ضد واکسیناسیون به رهبری افراد مشهور و محبوب برای متعادل سازی و وضع قوانینی برای تغییر روند واکسیناسیون مجلس را تحت فشار قرار دادند. در نهایت هیئت پزشکی در سال جاری اعلام کرد ویکفیلد با تخطی از قوانین ابتدایی تحقیق با جامعه رو راست نبوده و در انتشار نتیجه مطالعات خود تقلب کرده است و در ادامه مدرک پزشکی ویکفیلد در آوریل 2010 باطل شد.
حیات بر روی مریخ 1: از ژول ورن گرفته تا دیوید بوییو کارل ساگان، همه ما رویای یافتن موجودی زنده را بر روی سیاره ای سرخ رنگ که اتمسفر داشته و مقادیر زیادی آب بر روی آن کشف شده را در سر می پرورانیم. تصاویر سال 1976 کاوشگر وایکینگ ناسا از مریخ تصویری عجیب و صورت مانند را بر روی سطح مریخ نشان داد که برای چندین دهه ذهن های کنجکاو را دچار تحریف کرده بود. سئوالاتی مانند آیا این تصویر نشان دهنده معبدی باستانی است که توسط تمدنهای ما قبل تاریخ ساخته شده، آیا نشانه ای برای اثبات وجود حیات است، تصویر یکی از فرعونهای مصری است؟ و مهمتر از همه اینکه آیا ناسا در حال مخفی کردن واقعیتی است؟ برای مدتها ذهنهای بسیاری را به خود درگیر کرده بود.
تا اینکه تکنولوژی و دوربینهای ناسا پیشرفته تر شدند و در سال 1998 کاوشگر مریخی ناسا با استفاده از دوربینهایی با وضوح بالای تصویری از همان نطقه دوباره تصویربرداری کرد و نتیجه همه را شگفت زده کرد: در آن منطقه چیزی به جز توده ای از سنگها دیده نشد. تصویربرداری های سه بعدی که در سال 2001 از آن نقطه به عمل آمد افشاگری های بیشتری در زمینه حضور انسان در مریخ انجام داد و نشان داد آنچه به شکل صورت یک انسان دیده می شد، در واقع تپه ای است که در هر جای زمین می توان آن را دید.
حیات بر روی مریخ 2: در سال 1996 دانشمندان ناسا اعلام کردند موفق به یافتن نشانه هایی از باکتری های تاریخی در میان شهابسنگی مریخی به نام ALH84001 شده اند. این صخره به واسطه برخورد کیهانی بزرگی از سطح مریخ جدا شده و در فضا شناور شده و در نهایت در حدود 13 هزار سال پیش در قطب جنوب به زمین رسیده است. دانشمندان اعلام کردند نشانه های یافته شده خبر از وجود حیات بر روی مریخ می دهند.
در آن زمان کلینتون در کنفرانس خبری کاخ سفید از این کشف در صورت تایید شدن به عنوان یکی از بزرگترین کشفهای جهان که تا به حال انجام شده یاد کرد. با این حال این شرایط به کام دانشمندان ادامه پیدا نکرد و در حالی که آنها بر یافته خود پافشاری می کردند، دیگر دانشمندان اعلام کردند نشانه های یافته شده در نتیجه دیگر فرایندهای غیر زیستی به وجود آمده اند. در نهایت محققان دانشگاه هاوایی دلیل شکل گیری این نشانه ها را عبور شهابسنگ از اتمسفر زمین و برخورد با زمین علام کردند.
