تبیان، دستیار زندگی

به نام پروردگار مهربان

1. خــســتـه از راه كــنــار مـادر
   تــوى مــ اشــیـن پــدر خوابیدم
   پــلــكـهــایــم كـه به هم افتادند
   خــواب یــك صـحـن كـبوتر دیدم
   صـبـح، وقـتـى كـه دو چشمم وا شد
   شـادمـان مـثـل گـلـى خـنـدیـدم
   آخـر از پــنــجــره پـشت اتـاق
   گــنــبــد زرد (رضــا) را دیـدم
   دل مــن مــثــل كـبـوتـر پر زد
   رفــت بــر شــانـه گلدسته نشست
   اشـك در چـشـمــه چشمم جوشیـد
   بـغـضـم آیـیـنـه شـد امـا نشكست
   پـدر آمـاده شـد از مـن پـرسـیـد:
   دوسـت دارى كه تـو را هـم بـبـرم؟
   گـفـتم: آرى ، ولـى آن جا چه كـنـم
   مــادرم گـفـت: زیـارت پـســرم.
   گــرچـه زود آمـده بـودیـم ولــى
   در حـرم جــاى دل مـن كـم بــود
   هـر كـسى بـا او چـیـزى مـى گفت
   گـویـیا بـا هـمـه كـس مـحرم بود
   هـر كجـا رفـتـیـم آن جـا پـر بود
   پــر ز نـجــواى دل و دسـت دعـا
   یــك طـرف قـصـه پـر غـصه درد
   یـك طـرف ذكـر (غـریـب الـغربا)
   در رواق حـــرم پـــر نـــورش
   كـاش دسـت دل مـن رو مــى شـد
   مـى شـدم مـن، آن آهـوى غـریـب
   بـاز او (ضـامـن آهـو) مــى شـد
2. میلاد نور برهمگان مبارک

ala_414 جان بسیار زیبا بود
خودت سرودی این شعر رو
ممنون در هر صورت

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا
یا ضامن آهو
ما رو هم بطلب به پابوست
میلاد نور مبارک باد بر همگان

سلام نه من نه سروده ام اقای جواد محقق سروده است

خیلی شعر زیبایی بود دلم هوای حرم امام رضا رو کرد انشاءالله قسمت بشه بزودی بریم.
در ضمن عید و به همه دوستان تبیانیم تبریک میگم

((مهر دل آرا))
خورشید تابانی رضا شمس درخشانی رضا
عشق محبانی رضا چون نور قرآنی رضا
امشب كه بیمار توام مفتون دیدار توام
اینك كه غمخوار توام مولا گرفتار توام
ای درد و درمانم رضا ای جان و جانانم رضا
من عاشق جدت حسین من عاشق بدر و حنین
عشق ابوالفضل رشید عشق علمدار شهید
در عمق این جانم رضا ای عشق و سامانم رضا
دلداده زینب منم مست از می ات امشب منم
دیوانه كویت منم افسرده رویت منم
امشب بیا در محفلم حل كن تمام مشكلم
ای مونس و دلدار من بگشا گره از كار من
این دیده بیمار من این سینه تبدار من
این جان بی مقدار من این رشته افكار من
گردد فدایت یا رضا من خاك پایت یا رضا
ای اشك و آه و سوز من شمع جهان افروز من
ای موج عشق این دلم ای عشق تو آب و گلم
ای دلبر زیبای من ای مهر دل آرای من
ای شافع یو الحساب بر جان من نوری بتاب
جانم صفا ده یا رضا قلبم جلا ده یا رضا
بهرم دعا كن یا رضا حاجت روا كن یا رضا
از قلب بیمار «رها» غم را جدا كن یا رضا

بهروز رها

((جانم رضا جانم رضا جانم رضا جان))
جانم فدایت سلطان خوبان ای باب حاجات شاه خراسان
جانم رضا جانم رضا جانم رضا جان
خورشید تابان نور خدایی ماه درخشان شمس و ضحایی
جانم رضا جانم رضا جانم رضا جان
ضامن آهو بحر صفایی مظهر عشقی موج وفایی
جانم رضا جانم رضا جانم رضا جان
ای حجت حق دردم دوا كن ما زائرین را از غم«رها» كن
جانم رضا جانم رضا جانم رضا جان

بهروز رها

رضا رضا رضا رضا رضا غریب الغربا
رضا رضا رضا رضا رضا معین الضعفا
اونقده صدات كنم تا كه منو صدا كنی
بشینم نگات كنم تو هم منو نگا كنی
بگیرم دامن تو مثل گدا زار بزنم
گرچه غرق گنهم درو بروم وا بكنی
رضا رضا رضا رضا رضا غریب الغربا
رضا رضا رضا رضا رضا معین الضعفا
دوس دارم مثل كبوتر حرم دور گنبد طلا پر بزنم
دوس دارم زائر مشهدت بشم دوس دارم به خونه ات سر بزنم
دوس دارم شب تا به صب كنار تو اشك بریزم بشینم دعا كنم
من به عشق تو میام به پابوست دوس دارم دائم ترو صدا كنم
رضا رضا رضا رضا رضا غریب الغربا
رضا رضا رضا رضا رضا معین الضعفا
از تو میخوام حاجتم روا كنی از تو میخوام دردمو دوا كنی
تو شدی ضامن آهو از كرم چی میشه منو ز غم «رها» كنی
رضا رضا رضا رضا رضا غریب الغربا
رضا رضا رضا رضا رضا معین الضعفا

بهروز رها

((درد دل))
ای عش من، مولای من، جانم فدایت.
ای نازنین آقای من، جانم فدایت.
من چون كبوتر بر سر بامت نشینم،
ای دلبر زیبای من، جانم فدایت.
می دونی آقا همیشه، من به عشق تو اسیرم
دوس دارم ترو آقاجون، الهی برات بمیرم
همش آرزوم همینه، كه یه شب ترو ببینم
لااقل تو خواب و مستی، من كنار تو بشینم
پای اون پنجره فولاد، بشینم با چشم گریون
من برات كربلا را، بگیرم ازت آقاجون
می دونم خیلی بدم من، می دونم دلم سیاهه
می دونم اسیر دنیام، دل من غرق گناهه
می دونم با این بدی هام، دل پاك تو شكستم
ولی با این همه امشب،اومدم پیشت نشستم
اومدم بگم آقاجون، تو كه خیلی مهربونی
تموم خوب و بدم رو، اقاجون خودت می دونی
اومدم بگم كه امشب، شدم ار كارام پشیمون
درد دل هام كه زیاده، من میگم برات آقاجون
تو كه دنیای صفاییی، تو كه دریای عطایی
تو كریمی تو عزیزی، اومدم امشب گدایی
دستامو بگیر آقاجون، حاجت منو روا كن
امشبی كه پیشت هستم، بیا دردمو دوا كن
اشكامو ببین كه امشب، واسه تو شده روونه
الهی كه عشق پاكت، تو دلم دیگه بمونه
هرچه كه بد باشم آقا، من دوست دارم همیشه
زندگیم بدون عشقت، محاله دیگه نمیشه
یه روری بشه كه من هم، تو صف خوبا بمونم
الهی فدات شم آقا، درد تو بیاد به جونم
آقاجون، جون جوادت، امشبو برام دعا كن
جون مهدی، جون زهرا، منو از بدی «رها» كن
بهروز رها

((بوی كربلا))
دل من وقتی می گیره واسه كرببلا
یه سفر می رم به مشهد پابوس امام رضا
به سرم وقتی هوای خاك كربلا میاد
دل من فقط حریم حرم رضا می خواد
چشای خسته من وقتی كه بارونی میشه
دل من تو قفسش انگاری زندونی میشه
هی می خواد پر بزنه بره سوی كرببلا
یه حسی می بره دل رو سوی گنبد طلا
حرمش بوی حسین وبوی كربلا داره
نمی دونی گریه اونجا چقده صفا داره
تو حرم یاد حسین آدمو شیدا می كنه
دل آدم انگاری حسینو پیدا می كنه
تو حرم دلا همه یه جورایی غم می گیره
به یاد آقام حسین دلا چه ماتم می گیره
به یاد غربت آقا یاد غربت رضا
به یاد معصومه و زینب و یاد كوچه ها
به یاد دستای عباس و علی اكبرش
به یاد غمهای زینب و علی اصغرش
حرم آقام رضا بوی حسینمو داره
گل عشقو دیدنش تو سینه مون می كاره
حرم آقام رضا بوی گل وفا می ده
بوی عباس و حسین بوی ستاره ها می ده
حرم آقام رضا همش داره بوی گلاب
بوی اون لبهای تشنه بوی مشك و بوی آب
حرم آقام رضا كه بوی كربلا می ده
دلای عاشق مارو همیشه جلا می ده
تو حرم با چشم گریون عقده مو وا می كنم
تو دلم هرچه كه باشه دیگه افشا می كنم
به آقام می گم كه مولا همیشه برام دعا كن
تا نفس دارم آقاجون راهی كرببلا كن
به آقام می گم كه مولا حاجت مارو روا كن
از تموم درد و غمها شیعه خود را «رها» كن
بهروز رها

ممنون رها جان
شعرای قشنگی بودن. شعر اولی هم زیبا بود.
دلم بدجوری هواشو کرد.
هرکه اونجاست التماس دعا