اکنون دنیا به سمتی پیش می رود که با کمی صرفه جویی در وقت و یا حذف فاکتورهایی که برای ایجاد شرایط مناسب برای کسب اطلاعات وجود دارند، گوی میدان را از آن خود کرده ایم.آموزش الکترونیکی در نگاه اول این کار را انجام می دهد. وقتی شما می توانید در انرژی و وقت خود برای رفتن به دانشگاه، موسسه و ... صرفه جویی کنید و اصل مطلب را با داشتن یک کامپیوتر و اینترنت در اختیار داشته باشید گویی به خواسته خود رسیده اید. اما تجارب در آموزش الکترونیکی علاوه بر فواید و قابلیت هایی که دارد اشکالاتی را نشان داده است که با بحث در رابطه با آنها به نتایج با ارزشی خواهیم رسید.چرا هنوز قشر زیادی از مردم آموزش حضوری را انتخاب می کنند؟ آیا چون آموزش ندیده اند و یا از وجود آن بی خبرند و یا نمی توانند به یک کامپیوتر و اینترنت اعتماد کنند؟ آیا شیوه استفاده از اینترنت برای رسیدن به اطلاعات و اهداف خود را نمی دانند؟ چرا در اکثر دانشگاه ها و موسسات آموزش الکترونیکی با مشکلات و نقایص زیادی روبرو شده؟ آیا به این خاطر نیست که ما مفهوم آموزش الکترونیکی را آنطور که باید نمی دانیم و می خواهیم همان آموزش حضوری را به صورت الکترونیکی برگزار کنیم؟ آیا فرق آموزش الکترونیکی و حضوری فقط در نحوه اجرای آن است؟ آیا بهتر نیست ابتدا مخاطبان و کاربران خود را آموزش دهیم که چگونه می توانند به اطلاعات درست به سرعت دسترسی داشته باشند؟ ...
