تبیان، دستیار زندگی

این قصه قدیمی است...اما همیشگی است!!!

دریک جمع و دریک گردهمایی شرکت میکنید...افرادی که در جمع هستند را نمی شناسید یا کم میشناسید یا برخی را کاملا میشناسید. دسته اول و دوم که هیچی. دسته سوم را که کاملا میشناسید و میدانید از کجا آمدند و به کجا میروند جوری رفتار میکنند که تا بحال ندیدید...!!!

لحن گفتار و حرکت های دست و پا و ... آنچنان مغایر با آنچه در جاهای دیگر دیده اید متفاوت است که این آشنا برای شما از همه جذاب تر است. هر لحظه یک سورپرایز برای جمع و شما دارد. البته درضمیر ناخودآگاهش میترسد مبادا پته اش راروی آب بریزید...

شما هم اینطور هستید؟ در جمع و درمحفل های خاص خودتان را سانسور میکنید؟ مثلا از قرمه سبزی خوشتان می آید ولی بخاطر اینکه جو علیه قورمه سبزی است...این غذای بیچاره را نماد کشورهای جهان سوم عنوان میکنید و میگویید اسمش را نیاورید چون حالتان بد میشود؟

تا بحال چند نفر را دیده اید که درگیر خودسانسوری هستند؟

برایمان ینویسید....و قول بدهید........خودتان را سانسور نکنید......

تقریبا خیلی ها رو دیدم

pouriavali عزیز موضوع جالبی را مطرح کردید
تقریبا خیلی ها را دیدم که این کار را انجام می دهند و غالبا از کسانی بودند که از پوچی به جایی رسیدند و حالا فکر می کنند باید گذشته خود را - که از نظر خودشان ننگین است - کنار بگذارند و با پیشینه ای جدید حاضر شوند.