http://myph.us/pics/89816_sakhteman85.jpgهمیشه از مهدی فخیم زاده و سریال هایش دفاع کرده ام و هنوز هم دفاع می کنم چون اعتقاد دارم کارهای وی یک سر و گردن از سایر سریال های دیگر سیما بالاتر بوده است.البته این حمایت بدون نقد نیست.چند سال پیش در یک نقد کلی «بی صدا فریاد کن» را ضعیف ترین اثر پلیسی فخیم زاده پس از «خواب و بیدار» و «حس سوم» خطاب کردم. شاید واقعا هم همین طور بود.«بی صدا فریاد کن» چوب فیلمنامه و نوع شخصیت پردازی اش را می خورد و ... حالا همه این اتفاقات کم و بیش دارد در «ساختمان85» تکرار می شود.مهدی فخیم زاده در انتخاب بازیگرانش(غیر از آنهایی که گویی باید در هر سریال او حضور داشته باشند مانند لیلا برخورداری و...) حساسیت به خرج نمی دهد.این عدم حساسیت هم در بی صدا فریاد کن به شدت به سریال ضربه زد. انتخاب محمد صادقی با گریم و صدای اغراق آمیز بیشتر به یک شخصیت کمدی نزدیک بود تا یک خلافکار باسابقه.در ساختمان85 هم انتخاب کاراگاه با بازی اردشیر تفتی و بازپرس با بازی محمود پاک نیت چندان چنگی به دل نمی زند.خصوصا بعد از قسمت دوم که اردشیر تفتی در نقش کارآگاه شروع بسیار سرد و بی روحی داشت.من هیچ وقت پشت صحنه فیلمها و سریالها نبودم و اکثرا از تلویزیون دنبال کرده ام اما حس می کنم فخیم زاده برای 80درصد سکانس های سریال هایش خودش اول بازی می کند و سپس بازیگر را در آن موقعیت قرار می دهد.این شیوه همیشگی کار فخیم زاده است که به نظرم باعث شده همه بازیگران بخواهند مثل خوده وی بازی کنند.در «ساختمان85»خبری از جلوه های ویژه خفن و صحنه های اکشن نیست و باید درگیر داستان ها و شخصیت ها شویم.این هم به خاظر محدودیت های موجود است.فخیم زاده یک بار در مصاحبه ای گفت تا شهرک سینمایی پلیس ساخته نشود نمی توان «خواب و بیدار»دیگری ساخت.این بار حق انصافا با فخیم زاده است.اولین قسمتی که از «ساختمان85»دیدم متوجه شیوه تکراری کات تصاویر و دیالوگ بین شخصیت ها شدم.از تغییر نوع فیلمبرداری هم خبری نیست. اما مهم نیست ولی دیالوگ ها خیلی وضع شان خوب نیست. قسمت دوم را اگر دیده باشید متوجه دیالوگ های فوق مصنوعی بین کارآگاه؛پسر بازپرس و بازپرس می شوید. اینها چیزهایی نیست که حتما یک منتقد سینما بفهمد.به نظرم یک مخاطب عادی تلویزیون هم این مورد را درک کرده که دیالوگ ها ضعیف است و نحوه کات بین تصاویر هم بر بی روح بودن آن افزوده است. سریال میوه ممنوعه اولین سریالی بود که علیرضا کاظمی پور صحنه و سکانس ها را می نوشت و سپس علیرضا نادری دیالوگ نویسی می کرد. انگار نادری استاد دیالوگ نویسی بود.ترفند و شیوه ای که خیلی خوب جواب داد. علیرضا طالب زاده هم در سینما و تلویزیون دیالوگ های خوبی می نویسد.(سریال رقص پرواز یادتان هست؟) کاش فخیم زاده یک دیالوگ نویس قهار در کنار خود داشت.یکی از دوستان می گفت این ضعف سریالها به این خاطر است که فیلمسازهای ما دستشان بسته است! در اینکه دست فیلمسازهای ما بسته است قبول اما وقتی یک فیلمنامه یا دیالوگ ضعف دارد آن هم به دست بسته بودن بستگی دارد؟من اوج دیالوگ نویسی را در فیلم های هالیوودی و سریالها دیده ام. کاش فیلمسازهای ما سریال های فرار از زندان و 24 را چند بار دوره می کردند. یک بار دوره بازیگری؛ یک بار دوره فیلمنامه و نحوه پیشبرد قصه؛ یک بار دقت و توجه به تصویر و دوربین؛ یک بار توجه به سبک دیالوگ نویسی... کاش بیشتر یاد بگیریم.«ساختمان85» می تواند خیلی بیشتر از اینها باشد. این متن یک نقد نبود. باید سریال جلو برود ببینیم آیا بهتر خواهد شد یا نه چون فخیم زاده هنوز برگ برنده خود یعنی رویا نونهالی را رو نکرده است.
احمدم
کل آیتم ها 4
به نظر من بازیگران این سریال به خوبی انتخاب نشدنمخصوصا این پسرک که الان اسم و فامیلش یادم نیست که نقش پسر خانوم نونهالی (ناتاشا) رو بازی می کنهاصلا بهش نقش منفی و خلاف نمیاد باید بره نقش بچع مثبت بازی بکنه و اگر به منه اصلا نباید بازی بکنه !!!
تا رفتم اومد ...
َََََََََََََََََِِِِِِِِِِِِِِِِِ
سلام خیلی ها میگن بهترین بازیگر این فیلم رویا نونهانی است ولی به نظر من اصلا خوب بازی نمی کنه
thank you for attention
به نظر من هم تا اینجای سریال فعلا زیاد جالب نبوده!
من هم دیدم خوشم نیومد دیگه نمی بینم جالب نیست