در پی ایراد یك سخنرانی پیرامون افشای پشت صحنه عملیات "فتنه " سال 88 و انتشار آن در دست عموم مردم كه به عنوان "سخنرانی سردار مشفق " معروف شد، حلقه اصلی فتنهانگیزی علیه انقلاب اسلامی ملتایران متوجه شد كه با مطالبی روبرو است كه راه انكار و توجیه برخی موارد آن مسدوداست. از سویی نیز سكوت در برابر این افشاگریها موجب اثبات بیشتر حقایق نهفته درآن بوده، ریشههای آن را برملا ساخته و روند فتنهانگیزی را دچار سكته ناگهانی میساخت.
از اینرو بود كه همانگونه كه در رسانهها نیز آمد اتاق فكر فتنه در صدد برآمد تا به هر نحو ممكن خود را از زیر بار فشارهای خرد كننده افكار عمومی نسبت به این امطالب مطالب روشنگرانه رها ساخته و بدین ترتیب جنجال رسانهای - البته با فاصله زمانی كه حاكی از ترس و اضطراب فتنهگران بود - در همین راستا سازماندهی شد. متعاقب آن تنظیم شكایت تبلیغاتی7 فتنهگر از سخنران یاد شده در دستور كار قرار گرفت.
و آنكه 7 نفر یادشده عمله این جریان بوده و نسبت به فرماندهان اصلی پشت صحنه نقش اصلی را ایفا نمیكردند.
گویا این 7 نفر به عنوان پیشمرگ فرماندهان اصلی وارد صحنه شده و در جایی كه سران بهخاطرآبروریزی و عدم وجود سند برای اثبات كذب بودن مطالب منتشر شده نمیتوانستند نقش ایفا كنند، اینان برای ورود به میدان فضا سازی رسانهای ماموریت یافتند.
این در جایی بود كه البته این فضاسازیها در عمل نیز نتوانست بهرهای برای فتنهگران ایجاد نموده و منجر شد تا سخنرانی یادشده بیشتر مورداقبال و توجه و دقت عمومی قرار گیرد.