همش آدم بزرگا از درس خوندن حرف می زنن ولی درس خوندن به این روش فایده نداره.
درس خوندن در حد خرخونی مال کسایه که عقلشونو به کار نمی اندازن و فقط سعی می کنن با حفظ کردن و تمرین مکرر یاد بگیرن فقط و فقط امتحانشونو 20 بگیرن کما این که خیلی ها با تلاش بسیار همین نمره ها هم نمی گیرن.
من در تمام طول کوتاه عمرم افراد خرخون زیادی دیدم که تمام فکر و ذکر و حدفشون درس خوندن بود و 20 گرفتن تو امتحان ولی وقتی از اونا یک سوال ساده کاربردی می پرسیدم که باید می تونستن با توجه به مطالب درسی جوابش بدن 100% بلا استثنا هیچ کدوم اونها نمی تونستن جواب بدن و تنها جوابی که می دادن این بود : ول کن بابا این چیزا تو درس نیست...معلم که همچین سوالی نمی ده...
انسان در درجه اول باید بفهمه که درس به چه درد می خوره. اگر یک جایی از درس بدون جواب مونده و معلم ازش چیزی نگفته ولش نکنین نگین تو امتحان نمیاد... مطمعا باشید که فردا تو زندگیتون به دردتون می خوره.
وقتی معلم می گه به دلیل شکست نور آسمون آبی دید می شه با خودتون بگین چرا؟ دنبال این باشین که چرا همچین اتفاقی میفته. اگه اینقدر عمیق به درس ها تفکر کنین درس خیلی بهتر حفظ می شه.
به نظر من حس کنجکاوی در موفقیت انسان در امتحانات و مخصوصا زندگی آینده بسیار مئثر تر از تلاش زیاد و تمرینه. همیشه سعی کنین از بقیه جلوتر باشین نه با تلاش بلکه با تفکر و خلاقیت. دنبال راه حل بهتر برای حل مسائل درس و زندگی باشین. همه چیز با تمرین درست نمی شه.
البته به نظر من بزرگ ترین مشکل سیستم آموزش و پرورش ایران اینه که تمام تمرکز و هدف , تلاش زیاد قرار داده شده. درس...درس...درس...
این چیزا ما رو به جایی نمی رسونه. تلاش بیش از حد می دونین مثل چی می مونه؟
مثل این که شما برای جا به جایی بار سنگین اونو رو دوشتون بندازین و تو گرما و سرما با هزار زور و زحمت جابه جا کنین. ولی انسان خلاق و متفکر میاد با 2 تا دونه چرخ و یه میله و یه بدنه برای خودش گاری می سازه و راندمان کارشو بالاتر می بره.
به نظر من بسیاری از کتاب های درسی به حفظ کردن کلمه به کلمه ی معانی تاکید بسیاری می کنه به جای این که به دانش آموزا بفهمونه که فردا چجوری باید در جامعه کار کنن. البته معلم ها هم بی تاثیر نیستند. بیشتر این اشکالات به خود معلم ها بر می گرده که از دانش آموزا برای حفظ کردن کلمه به کلمه ی معانی بسیار ساده و مفهومی سخت گیری می کنن. در درس فیزیک لازم نیست آدم مفهوم یکا رو حفظ کنه...آدم باید یاد بگیره که چگونه مسئله ی واقعی فیزیکی رو حل کنه.
به نظر من کسی که خلاقیت به خرج می ده و با تفکر راه حل جدید رو پیدا می کنه و مسئله رو به نحو بهتری حل می کنه تلاشی نمی کنه.
مغز انسان پیچیده تر از اونه که با تمرین و حل کردن نمونه سوال های متعدد یک مسئله ریاضی رو حل کنه.
مغز انسان این توانایی رو داره که خلاقیت و اطلاعات قبلی و استدلال و تفکر خودش بهترین راه حل ها رو برای حل یک مسئله ی ریاضی بیان کنه. این همان کاری است که تمام دانشمندان دنیا انجام می دادند.
آیا فکر می کنید دانشمندان همش خرخونی می کردند؟ آیا فکر می کنین رسیدن به مقام دانشمندی نیاز به تلاش و تمرین بسیاره؟ هرگز... وقتی خودتون روش خلاقیت رو امتحان کنین می فهمین که احساس خستگی و سختی که تلاش زیاد داره اصلا به دلتون راه پیدا نخواهد کرد.
خلاقیت راز موفقیت در زندگیست نه تلاش.
اما در آخر می گم که تو این سیستم آموزش پرورش با خلاقیت خالی به جایی نمی رسین یکم خرخونی هم باید بزنید تنگش.
