تبیان، دستیار زندگی

اصولا در این دوره و زمانه با آدم هایی برخورد می کنید که همه جوره با شما راه می آیند و یه جورایی برایتان دایه مهربان تر از مادر می شوند بدانید که راسته کار این آدم ها چیزی جز پاچه خاری نیست!
و باز هم در این روزگار برای این که بتوانید گلیمتان را از آب بیرون بکشید و رابطه ای دوستانه با همه عالم و آدم داشته باشید که در مواقع ضروری به دردتان بخورد، یک راه حل بیشتر ندارید و آن هم پاچه خواری یا پاچه خاری است. (پاچه خاری یا پاچه خواری یعنی خاراندن یا خوردن پاچه است هر جور که میلتان می کشد آن را تعبیر کنید!)

پاچه خواری قدمتی بس طولانی دارد و راستش را بخواهید تا آن جایی که ما یادمان می آید پاچه خواری از زمان قل قل میرزا وجود داشته است!
پاچه خواری در زمان قاجار بیداد می کرد، آن زمانی که پادشاهان قجر فقط و فقط به فکر خودشان و صد البته در حال سیر و سفر کردن بودند و مملکت را به امان خدا ول می کردند، همین جماعت پاچه خواران باعث و بانی بیش از اندازه سر خوش بودن شاهان قجری بودند و آن قدر از نداشته های آن ها تعریف و تمجید می کردند که وجب به وجب مملکتمان را سر چیزهای بیهوده و الکی به باد فنا دادند ... این یک نمونه از پاچه‌خواری دوره قجریان بود. اصولا آدم هایی به سراغ پاچه خواری می روند که زیر دست کسی در حال خم و راست شدن باشند.

بعضی ها که مادرزاد پاچه خوار به دنیا آمدند و انگاری نافشان را با پاچه خواری بریدند، اصلا نمی شود هیچ کارشان کرد و به هیچ صراطی مستقیم نیستند؛ خیالتان را راحت کنم که راسته کار این آدم ها جز پاچه خواری یا پاچه خاری چیز دیگری نیست، یعنی این آدم ها غیر از پاچه خواری کار دیگه ای بلد نیستند ... اما پاچه خواری چند نوع است که در ادامه به آنها می پردازیم:

(اگر چیزی از قلم افتاد زحمت بکشید ضمیمه کنید:)

- یک نوع از پاچه خواری بسیار ساده است و حتی شاید شما هم از آن در گفت وگوهای ساده روزانه تان استفاده کنید به خصوص در زمان دیدن مافوقتان یا استادتان یا دوستی که در مواقع ضروری به دردتان می خورد. قربانتان بروم، قربان شما ... لطف کردید، منت بر سرما گذاشتید ... خیلی خوشحالم که با شما همکلام می شوم ...! خدا وکیلی شما حاضرید برای مافوقتان جانتان را فدا کنید و قربانی شوید ... همین کلمه قربان شما اگر به عنوان حق شناسی و قدردانی از زحمات کسی نباشد آن هم یک نوع پاچه خواری از نوع ساده اش است!

- نوع دیگری از پاچه خاری، این است که پاچه خودتان را بخارانید ... چه جوری؟ نمونه اش همین مادرهای بسیار عزیز هستند که هر جا می نشینند از فرزندانشان تعریف و تمجید می کنند. یا خود شما وقتی در جمعی هستید که همه از کارهای خارق العاده ای که در زندگیشان انجام دادند، تعریف می کنند (حالا معلوم نیست واقعا کاری کردند یا نه!) برای این که از دیگران کم نیاورید تا می توانید از خودتان، داشته هایتان و نداشته هایتان (بیشتر) تعریف و تمجید می کنید. اگر شما هم شامل این دسته هستید، مواظب خودتان باشید تا این خود شیفتگی تان یعنی همان خود پاچگی تان کار دستتان ندهد!

- اگر سری در کتاب ها دارید و گذرتان هر چند وقت یک بار به دیوان اشعار، شاعران قدیم و جدید می افتد و اگر با خواندن یک بیت منظور شاعر را از سرودن شعر می فهمید، بدانید که بعضی از این شعرای عزیز، اشعارشان را فقط و فقط در مدح بزرگان و شاهان زمان خودشان سروده اند و البته دل خوشی هم از زمانه خودشان نداشتند اما شعرهایشان دو پهلو و جوری بوده که نه سیخ را می سوزانده و نه کباب را، یعنی مدح شبیه ذم و ذم شبیه به مدح راسته کارشان بوده ... این هم یک نوع از پاچه خواری است؛ پاچه خواری با مدل پارادوکس ... یعنی این که شما پاچه خواری مافوقتان را جوری می کنید که زیر آبش را هم می زنید!

- نوع دیگری از پاچه خواری مایه گذاشتن از دیگران است این جوری که شما برای بعضی از مواقع ضروری (توجه کنید ضروری) از دوست گرفته تا غریبه مایه می گذارید و یک جورایی باعث به وجود آمدن رابطه ای صمیمانه بین ۲ نفر می شوید و به تعبیری با یک تیر ۲ نشانه را می زنید، هم کار خودتان را راه می اندازید و هم واسطه خیر می شوید و این جوری نفعی هم به شما می رسد ...

- جماعتی در حال صحبت کردن از کسی هستند، به عبارتی همکارانتان در حال غیبت کردن از رئیستان یا دوستانتان جلسه غیبت از استادان و ... را به راه انداخته اند و هر کسی برای خالی نبودن عریضه حرفی می زند و وقتی نوبت به شما می رسد، شما قاطعانه و محکم با گفتن نه فک همه را می بندید و به نشانه اعتراض محفل را ترک می کنید؛ به این می گویند پاچه خواری غیر مستقیم یا از راه دور!

- دست به سینه بودن، مودب بودن، هر چه شما امر کنید همان می شود، زود رفتن و دیر آمدن، مرتب و تمیز بودن، همیشه و در همه حال مراقب اوضاع بودن و ... از کارهایی است که اگر می خواهید پاچه خواری رئیستان را کنید، می توانید به نحو احسن از آن ها استفاده کنید!

و اگر می خواهید هر جور شده پاچه خواری مافوقتان را کنید، یادتان باشد که در همه حال و همه وقت به یادش باشید، به مناسبت های مختلف برایش پیامک ارسال کنید، هر روز به بهانه های مختلف به سراغش بروید، شده از جیبتان بزنید صبحانه و ناهار و ... مهمانش کنید، برایش درد دل کنید و از غم و غصه در زندگی تان برایش بگویید ... حالا شما می توانید علاوه بر پاچه، مخش را هم بزنید!!!

نتیجه اخلاقی بحث:

نتیجه می گیریم که اصولا پاچه خوارها، آدم های در نهایت بی انصاف و فقط و فقط به فکر خودشان هستند و اصلا یکی از زیر آب زن های حرفه ای هستند که اگر پایش بیفتد زیر آب آن کسی که پاچه اش را خاراندند هم می رنند حالا فرقی ندارد از رئیسشان بگیر تا همسرو ...!!!

ooooj گرامی فکر کنم شما یه پاچه خوار حرفه ای هستی خوب همه راه هاش و بلدید

yasekaboud63 عزیز این ها راه های قدیمی است این روزها باید به دنبال روش های نوین پاچه خواری/خاری بود اگر بلدید بفرمایید شاید یک جایی یک روزی به درد خورد