برای کمک به دانش آموز دارای لکنت چه میتوان کرد؟ معلم به سه طریق میتواند به این کودکان کمک کند:
۱) از طریق ارائه یک الگوی خوب گفتاری
۲) ازطریق ارتقاء عزت نفس کودک
۳) از طریق ایجاد یک محیط خوب گفتاری
● توصیه های زیر در راستای موارد فوق هستند.
- به هیچ وجه به کودکی که دارای لکنت است نگویید:آرام تر صحبت کن - آرام باش
- به محتوای صحبتهای کودک گوش دهید نه به شکل صحبتهای وی ویا به عبارت دیگر به آنچه کودک می گوید گوش دهید نه به چگونگی گفتن آن
- درحین صحبت کودک هرگز در گفتار وی مداخله نکنید و بگذارید خودش صحبتش را تمام کند
- به هیچ وجه کلمه را برای کودک کامل نکنید ویا بجای او کلمه را نگویید
- زمانی که کودک دوست دارد صحبت کند مانع از صحبت او نشوید
- زمانی که گفتار کودک روان تر است موقعیتهای بیشتری را برای صحبت کردن او فراهم کنید
- دانش آموز دارای لکنت را نباید مجبور به ازحفظ گفتن شعر صحبت کردن یا خواندن کرد
- در صورت اشتباه گفتن نباید مورد سرزنش قرار دهید.
- معلم باید علاقه کودک دارای لکنت را به گفتار خوب ترغیب کند.
- کودک دارای لکنت در تمام فعالیتهایی که برای سایرین درنظرگرفته میشود شرکت داده شود.
- اگر قرار است از تمام بچه ها سوال بپرسید از کودکی که دارای لکنت است زودتر بپرسید زیرا هرقدر که کودک بیشتر منتظر بماند اضطراب او بیشتر میشود.
- برای کودکانی که در حین خواندن دچار لکنت میشوند میتوان از خواندن همراه فرد دیگری استفاده کرد.(فرصتی ایجاد کنید شاگردان بصورت ۲نفره روخوانی داشته باشند)
- کودک نباید از داشتن لکنت احساس حقارت کند. این وظیفه معلم است که لکنت را به عنوان یک ویژگی مثل سایرویژگیها(داشتن عینک-کند دوبدن و ...)نشان دهد.
- کودکان دارای لکنت نسبت به تمسخر و اذیت دیگران آسیب پذیرترند.
- معلم باید باکودکانی که کودک دارای لکنت را مورد اذیت قرار میدهند قاطعانه برخورد کند.
- باید به وی کمک کرد تا عزت نفسش تقویت شده و نظرش در مورد خودش مثبت و واقع بینانه باشد.
موسسۀ روانشناختی کاریزما مشاور
