تبیان، دستیار زندگی

آفتاب - ابوالفضل فاتح: در نوشته قبلی بر ضرورت پیشگیری از فاجعه قرآن‌سوزی تاکید شد. متاسفانه هشدارها موثر نیفتاد و شد آنچه نباید می‌شد. این نوشتار به شرورت واکنش به این اقدام اختصاص یافته است.  

علی‌رغم هشدار مبنی‌بر ضرورت پیشگیری از تعرض به حریم قران کریم، متاسفانه هشدارها موثر نیفتاد و شد آنچه نباید می‌شد. فاجعه‌ای بس عظیم که باید از خسران آن به خدا پناه برد رخ داد و در عصر طلایی تمدن و آگاهی، سیاه‌ترین جلوه‌ی جهالت، تباهی و بربریت با قرآن سوزی به تصویر کشیده شد.

اینکه چرا چنین شرم سیاهی در خاک آمریکا پدیدار می‌شود و نام آمریکا در کنار طوماری از فجایع یک صد سال اخیر با این تباهی نیز آمیخته می‌گردد، باید از آمریکائیان پرسید و قطعا آنان نیز بهتر از هر کس دیگری به پاسخ آن وقوف دارند.

می‌دانیم که جریاناتی در صدد انحراف افکار مسلمانان از مسائل اساسی آنان بوده‌اند. می‌دانیم که نفرت‌آفرینان در جستجوی پاشیدن دور جدیدی از بذر خشونت در میان ملل و ادیان هستند. می‌دانیم که اکثریت مسیحیان جهان و قاطبه ملت آمریکا با چنین اقدامی موافقتی نداشته و از آن برائت می‌جویند. می‌دانیم که در منازعات و رقابت‌های داخلی آمریکا چه‌بسا جریانات افراطی داخلی زمینه‌های این اقدام را علیه دولت مرکزی فراهم آورده باشند، اما هیچ‌کدام دلیل نمی‌شود که مسلمانان و آزادی‌خواهان جهان تنها به دلیل چند محکومیت لفظی از آمریکا پاسخ لازم را نطلبند و مسئولیت بزرگ و بی‌چون‌و‌چرای این دولت را که خود را امپراتور جهان می‌داند در قبال چنین رخداد جگرسوز و دهشتناکی یادآور نشوند و پاسخ نطلبند.

قرآن‌سوزی در چند نقطه آن هم به شکل همزمان حاکی از برنامه‌ریزی و سازماندهی توسط مجموعه‌هایی با شناسنامه و تشکیلات معین دارد و با توجه به هشدارهای چند روز اخیر، کوتاهی دولت مرکزی آمریکا در پیشگیری از این اقدام به هیچ‌وجه مورد پذیرش نمی‌باشد و باور بی‌اطلاعی از آن را محال می‌سازد. 

در دکترین سیاست خارجی آمریکا اگر در گوشه‌ای از جهان منافع این دولت مورد تهدید قرا گیرد، نهایت مساعی و تمامی شیوه‌ها برای تامین مصالح این حکومت به کار بسته می‌شود، حال چگونه است که اجازه داده می‌شود در چند نقطه ی آمریکا به حریم معنوی ادیان الهی و بیش از یک میلیارد مسلمان تعرضی تا این اندازه بی‌رحمانه و تکان‌دهنده صورت پذیرد و دولت مرکزی تحرکی مناسب برای پیشگیری به انجام نرساند؟ آنان به‌راستی چگونه از این شرم ابدی رهایی خواهند یافت و چگونه این خسارت عظیم معنوی را جبران خواهند کرد؟ آیا گمان می‌برند که ترور معنویت کمتر از ترور بشریت است؟

11 سپتامبر جنایت علیه بشریت بود که متاسفانه با تهاجم آمریکا و همپیمانانش به افغانستان با جنایتی به مراتب بزرگتر پاسخ داده شد و اینک با قرآن‌سوزی مرحله‌ی جدیدی از جنایت علیه انسانیت، فرهنگ و معنویت و غم‌انگیزترین فاجعه معنوی معاصر رقم خورده است. آمریکا با پذیرش این اقدام در خاک خود نه تنها ستمی عظیم در حق مسلمانان روا داشت بلکه حتی به خود نیز ستم کرد. آنان نه تنها بزرگترین تباهی معنوی و تناقضات تمدنی را به نام خود ثبت کردند، بلکه جهانی را که یک صدا در محکومیت فاجعه‌ی تروریستی 11 سپتامبر با آنان همدل شده بود، اینک بی‌استثنا بر خود شوراندند.

باکی نیست. خداوند فرموده است که هم ایشان حافظ قرآن خواهند بود و لذا ایمان داریم که از قبال این جریحه که بر مقدس‌ترین کتاب الهی وارد شد، غباری بر ساحت قرآن کریم نخواهد نشست و این کتاب آسمانی را نه تنها در چشم و دل مسلمانان که در نزد عالمیان عزیزتر خواهد ساخت. مسلمانان و دل آگاهان سایر ادیان نیز در هر گوشه از جهان به احترام قرآن خواهند ایستاد. آنان آگاهانه مراعات ادب و آداب اعتراض را خواهند داشت و مراقب خواهند بود که در دام آشوب و خشونت گرفتار نشوند.

چنان که گفته شد این تهدید و تعدی اخیر به‌رغم آمران و عاملان تهی مغزش، فرصتی برای نمایش میزان عمق و علاقه‌ی مسلمانان به کتاب رهایی‌بخش قرآن را پدید آورده و انشاء‌الله همگان با برترین شیوه و والاترین منطق، عالی‌ترین جلوه‌های دلبستگی به قرآن را به منصه‌ی ظهور خواهند رساند و پوچی و زوال منطق دشمنان قرآن را بر سینه‌ی تاریخ حک خواهند کرد.