جاسوسی الکترونیک در ایران رو به گسترش است چرا که سازمان های داخلی آن طور که باید به مقوله امنیت نپرداخته اند.
حیدرعلی کورنگی مدیر مجتمع فناوری های پیشرفته شهید علم الهدی در گفت و گو با خبرنگار سیتنا در تعریف جاسوسی الکترونیکی گفت: جاسوسی الکترونیک به استراق سمع یا دسترسی به صورت مخفیانه به بسته های اطلاعاتی سازمان ها می گویند که این بسته های اطلاعاتی در حال تبادل در شبکه های کامپیوتری هستند و به راحتی توسط جاسوسان الکترونیک شنود و ردیابی می شوند.
وی گفت : زمانی که هک اتفاق می افتد چنانچه به همراه شنود اطلاعات صورت گیرد جاسوسی الکترونیک است.
کورنگی ادامه داد: همچنین اگر نفوذ به اطلاعات همراه با تغییر اطلاعات باشد به آن هک اکتیو می گویند.
وی گفت: هرگونه دسترسی غیرمجاز الکترونیکی به اطلاعات پایگاههای داده، اطلاعات محرمانه شبکه ها، اطلاعات خصوصی کاربران که توسط بیگانگان صورت می گیرد جاسوسی الکترونیک تلقی می شود.
وی خاطر نشان کرد:جاسوسی الکترونیک در کشور ما به مراتب وضعیت بدتری نسبت به دیگر کشورها دارد چرا که سازمان های داخلی آنطور که باید به مقوله امنیت نپرداخته اند.
وی در پایان هشدار داد: هیچ آماری از نفوذ جاسوسان الکترونیک به اطلاعات محرمانه سازمانها در دسترس نیست و بسیاری از آنها هنوز کشف نشده اند اما بررسی ها نشان می دهد که اکثر سیستمهای اداری در کشور در خصوص جاسوسی الکترونیک و هک آسیب پذیر هستند و مشکل امنیت اطلاعاتی دارند.