و من یك نصیحت مىكنم به بچههاى طلاب؛ طلاب جوان كه تازه آمدهاند و حاد و تندند؛ و آن این است كه آقایان، متوجه باشید اگر چنانچه شَطْر كلمهاى به یك نفر ازمراجع اسلام، شطر كلمهاى اهانت بكند كسى به یك نفر از مراجع اسلام، بین او و خداى تبارك و تعالى ولایت منقطع مىشود. كوچك فرض مىكنید؟ فحش دادن به مراجع بزرگ ما را كوچك فرض مىكنید؟ اگر به واسطه بعضى از جهالتها لطمهاى بر این نهضت بزرگ وارد بشود، معاقَبید پیش خداى تبارك و تعالى؛ توبهتان مشكل است قبول بشود، چون به حیثیت اسلام لطمه وارد مىشود.
اگر كسى به من اهانت كرد، سیلى به صورت من زد، سیلى به صورت اولاد من زد، و اللَّه تعالى راضى نیستم در مقابل او كسى بایستد دفاع كند؛ راضى نیستم. من مىدانم، من مىدانم كه بعض از افراد یا به جهالت یا به عمد مىخواهند تفرقه ما بین این مجتمع بیندازند. تفرقه بین این مجتمع معنایش این است كه در اسلام خداى نخواسته خلل واقع بشود؛ استعمار به آرزوى خودش برسدما خودمان را باید فدا كنیم براى اسلام؛ آمال و آرزویمان را باید فدا كنیم براى اسلام. همه مراجع از شصت به آن طرفند؛ در عَشَره مشئومه یا میمونه. اگر براى خدا در این عشره از بین برویم، عشره میمونه است؛ و اگر چنانچه باز به [دنبال] آمال و آرزو باشیم مسئولیم. همه مراجع از شصت به آن طرف هستند؛ دیگر مىشود كه این اشخاصى كه ریششان را در اسلام سفید كردهاند، اینها خداى نخواسته بر خلاف مصالح اسلام عملى بكنند؟ نمىشود آقا. اگر یكوقت اختلاف اجتهاد در كار باشد؛ مثل سایر مسائل شرعیه اختلاف اجتهاد در كار باشد، بچهها و جوانها نباید دخالت بكنند؛ خطرناك است؛ دشمن بیدار است. گمان نكنید كه فحش به یك نفر است؛ فحش به یك جامعه اسلامى است؛ اهانت به یك جامعه اسلامى است؛ وَهْن وارد شدن بر یك جامعه اسلامى است.
صحیفه امام ج1 ص 307
