« واقعیت تلخ است اما نمی‌توان انکارش کرد و عیب بودن تعطیلات یک ماهه ما نمایندگان یک واقعیت تلخ است. تا ما نمایندگان مجلس نسبت به حذف این تبعیض آشکار از آیین نامه داخلی که از مجلس سوم پایه گذاری شده، اقدام نکنیم، مردم نیز بسیاری از داد و فریادهای ما را حمل بر غرض ورزی و سیاسی کاری می‌کنند. برای یک لحظه تصور کنید که اگر دولت چنین فرصتی را برای وزرایش به تصویب رسانده بود نه تنها توپخانه نطق‌ها و تذکرات مجلس علیه او به راه می‌افتاد که با هزار دلیل در قالب طرحی دو فوریتی این تعطیلات را لغو می‌کردیم!
بررسی طرح افزایش تعطیلی عید فطر پس از چند جلسه بحث، نهایتا با پس گرفتن امضای نمایندگان طراح، از دستور جلسه خارج شد. من در ابتدا با توجه به این که به جای تعطیلی دو روزه بعد از عید فطر، قرار بود از تعطیلی‌های دیگر کاسته شود، موافق این کار بودم بویژه که در دیگر کشورهای اسلامی نیز حداقل تعطیلی برای این عید، سه روز است و حتی در برخی از کشورهای اسلامی مثل عربستان این تعطیلی تا 18 روز در نظر گرفته شده. در طی این چند روز و پس از طرح نظرات مختلف رسانه‌ها و شخصیت‌های فرهنگی، در نهایت اما به این نتیجه رسیدم که مقایسه ایران اسلامی با کشورهای دیگر در این خصوص درست نیست بویژه که تمام تلاش رهبری بر جهت دهی کشور به سوی کار و تلاش است، از نامگذاری امسال به عنوان سال همت و کار مضاعف گرفته تا دیدار با اصحاب کار و تلاش در ماه مبارک رمضان که چند روز قبل انجام گرفت.
واقعیت این است که اگر عربستان سعودی به مناسبت عید فطر، 18 روز کشورش را تعطیل می‌کند، هرگز دشمنان قسم خورده اسلام و حقیقت عید فطر، برای زمین زدنش کمر همت نبسته‌اند، هرگز او را تحریم نمی‌کنند و ... طبیعی است که اگر این کشورها بیش از این هم اموراتشان را تعطیل کنند، در ظاهر لطمه‌ای نمی‌بینند اما این موضوع در خصوص کشور ما به این سادگی نیست. بدیهی است که ملت ایران و کشور اسلامی ما به دلیل به اهتزار درآوردن پرچم عدالت در برابر کفر جهانی و در پاسخ به تهدیدات آنها، باید از هر فرصتی برای تحقق بخشیدن به شعار عدالت و پیشرفت استفاده کند تا بیش از گذشته بتواند به الگویی برای ملل مسلمان تبدیل شود، در این صورت است که ما توانسته‌ایم هدف اصلی عید فطر را تحقق بخشیم.
اما در کنار بررسی افزایش تعطیلی یا عدم تعطیلی این روزها با توجه به یک ضرب المثل فارسی که فرمودند: اول یک سوزن به خودت بزن بعد یک جوالدوز(سوزن بزرگ) به دیگران، بد نیست ما نمایندگان مجلس هم ابتدا یک سوزن به خودمان بزنیم و بعد یک جوالدوز به دیگران.
چهارشنبه 17 شهریور با پایان جلسه علنی، دور دوم تعطیلات دوهفته‌ای نمایندگان از مجموع یک ماه تعطیلات تابستانی مجلس آغاز شد! بر اساس آیین نامه داخلی، مجلس شورای اسلامی در هر تابستان یک ماه با عنوان "تعطیلات تابستانی" جلسه‌ای ندارد و نمایندگان در اختیار خودشان هستند. این تعطیلات البته غیر از تعطیلات یک هفته‌ای نمایندگان در هر ماه است که به مناسبت سرکشی به حوزه انتخابیه در اختیارشان قرار می‌گیرد و همچنین این تعطیلات تابستانی غیر از فرصت مرخصی برای هر نماینده در طول سال است که در اختیار تمام کارکنان نظام است!
واقعیت تلخ است اما نمی‌توان انکارش کرد و عیب بودن تعطیلات یک ماهه ما نمایندگان یک واقعیت تلخ است. تا ما نمایندگان مجلس نسبت به حذف این تبعیض آشکار از آیین نامه داخلی که از مجلس سوم پایه گذاری شده، اقدام نکنیم، مردم نیز بسیاری از داد و فریادهای ما را حمل بر غرض ورزی و سیاسی کاری می‌کنند. برای یک لحظه تصور کنید که اگر دولت چنین فرصتی را برای وزرایش به تصویب رسانده بود، نه تنها توپخانه نطق‌ها و تذکرات مجلس علیه او به راه می‌افتاد که با هزار دلیل در قالب طرحی دو فوریتی این تعطیلات را لغو می‌کردیم!
در خلال بحث‌هایی که در خصوص تعطیلات اضافی دو روزه عید فطر شد، برخی از نمایندگان اعلام کردند که انشاءالله در فرصتی دیگر در ضمن ساماندهی تعطیلات کشور، به موضوع تعطیلات عید فطر هم خواهند پرداخت. به نظرم بهترین فرصت برای تصحیح این ماده آیین نامه داخلی مجلس نیز همان روز است تا به مردم ثابت کنیم که ما نمایندگان به دنبال عمران و آبادانی کشوریم و لازم به یادآوری نیست که رطب خورده کی کند منع رطب.
من البته در سال گذشته هم طی یادداشتی (اینجا) به این تعطیلی اعتراض کردم که بازتاب‌های زیادی در رسانه‌ها داشت. نه تنها من بلکه تعداد دیگری از نمایندگان نیز به این ماده آیین نامه داخلی مجلس معترض بوده‌اند اما متاسفانه اکثریت نمایندگان مجالس - چه در این دوره و چه در دوره‌های قبل - در برابر این موضوع مقاومت کرده‌اند. در مقابل از حق نباید بگذریم که برخی از نمایندگان از این فرصت یک ماهه نیز برای رسیدگی به مشکلات مردم و حوزه انتخابیه‌شان استفاده می‌کنند اما متاسفانه این عده در اقلیتند و نام این تعطیلات یک ماهه در آیین نامه داخلی مجلس هم "تعطیلات تابستانی" است یعنی بر اساس قانون، ما می‌توانیم یک ماه آزاد از هر مسئولیتی به امور شخصی خود بپردازیم و کسی هم حق ندارد ما را سرزنش کند چون این عمل به آیین نامه‌ای است که قانون شده و ما برای اجرای آن قسم خورده‌ایم!؟ مجلس باید اول چاه خود را پر کند تا احکامی که صادر می‌کند به جان مردم بنشیند.»
