راه افتادن آب دهان از علائم خوش‌خیمی است که علت آن هنوز معلوم نیست و پزشکان نمی‌دانند چه‌گونه آن را بند آورند. ولی این دلیل نمی‌شود که شما در جستجوش علت ترشح زیاد آن نباشید.
برخی زنان متوجه می‌شوند که با شروع آبستنی بزاق آنها زیاد می‌شود. این زیادی بزاق تا هنگام وضع حمل باعث اشکال در بلع و گفتار می‌شود و بعد از زایمان به حال عادی باز می‌گردد.
گونه‌ها به‌علت تورم غدد بزاقی پف کرده‌اند و درون دهان این زنان قرمز و ملتهب می‌شود. اغلب مزه بدی احساس می‌کند و برای جلوگیری از ریزش آب دهان باید مرتباً آن را قورت دهند.
تاکنون کمتر به این گرفتاری توجه شده است و طی سال‌ها گفته می‌شد که علت آن عصبی است. اما منشأ این ناراحتی در دهان است نه در سر.
بزاق زیاد ممکن است به‌علت قطع یک داروی خاص باشد. عارضهٔ جانبی برخی داروها خشک دهان است و با قطع خوردن دارو بزاق به‌طور طبیعی ترشح می‌شود، ولی شما فکر می‌کنید که آب دهانتان بیش از حد زیاد شده است.
افرادی که نخستین بار دندان مصنوعی گذاشتهاند احساس وجود بزاق اضافی می‌کنند. وجود هر چیز در دهان ترشح بزاق را تحریک می‌کند و در این افراد تا عادت کردن به دندان مصنوعی آب دهان زیاد می‌شود.
گرفتاری‌هائی که ارسال پیام‌های عصبی مغز به بدن را مختل می‌کنند - مثل فلج عصب صورتی، بیماری پارکینسون، و سکتهٔ مغزی - توانائی بلع درست یا بستن لب‌ها را از بین می‌برند و باعث ریزش آب دهان می‌شوند.
- درمان ربزش آب دهان
روش‌های زیادی برای کنترل آب دهان پیشنهاد شده است، ولی کمتر مؤثر بوده‌اند. پزشکان می‌توانند با انجام عمل جراحی مسیر مجاری بزاق را تصحیح کنند تا بزاق به گلو بریزد. اما این کار توصیه نمی‌شود.
خوراکی‌های مختلف را امتحان کنید. زنان باردار چیزهای مختلف مثل قرص‌های مکیدنی، جرعه‌های متناوب آب، تنقلات را برای کاهش آب دهان می‌خورند. با این کار هم مزه بد دهان را از بین می‌برند و هم بزاق را قورت می‌دهند. شما هم امتحان کنید، چون گاهی مؤثر است.
دارو نخورید. ریزش آب دهان آنقدر مهم نیست که برای قطع آن از داروهای خشک‌کنندهٔ دهان استفاده کنید. خشکی دهان حاصل از دارو یک عارضهٔ جانبی است. این کار مخصوصاً در زنان باردار اهمیت زیادی دارد، چون دارو ممکن است بر جنین تأثیر بد بگذارد.
