تبیان، دستیار زندگی

گزارش اشپیگل آنلاین (۲۲ دسامبر) را در این زمینه بخوانید:

«سام شوستر» استاد بازنشسته دانشگاه «ایست آنجلیا» در انگلستان معتقد است این امر تصادفی نیست چرا که طنز به هورمون و مقدار «تستوسترون» بستگی دارد که در مردان جوان در بالاترین حد است. از همین روست که مردان بیشتری نسبت به زنان در زمینه طنز و شوخی کار می‌کنند.
«شوستر» از راهی نامعمول به استدلال و اثبات تز خود می‌پردازد. او تجارب و بررسی خود را در دورانی که با یک وسیله یکچرخه در شهر «نیوکاسل» به گشت و گذار می‌پرداخت مورد تدقیق قرار داد و هر بار از بررسی نتایج واکنش‌هایی که رهگذران به وسیله نقلیه او نشان می‌دادند، به شدت شگفت‌زده می‌شد. او واکنش چهره چهارصد رهگذر و یا آنچه را که آنها پشت سرش فریاد می‌زدند، یادادشت کرد و خلاصه پژوهش خود را در مجله معتبر «ژورنال پزشکی بریتانیا» به چاپ رساند و در آن تز خود را با این پرسش که سرچشمه طنز کجاست، مطرح کرد.

هرچه بر سن جوانان افزوده می‌شد، واکنش شفاهی آنها نیز بیشتر می‌شد. مردان جوان او را مسخره می‌کردند. «شوستر» توضیح می‌دهد مردان بزرگسال نکات طنزآمیز می‌پراندند، تا به این ترتیب خشونت پنهان خود را خالی کنند. از نظر «شوستر» تفاوت‌های چشمگیر بین دو جنس همانا در هورمونهایی مانند «تستوسترون» نهفته است.

منبع:http://www.ashena.com/news/147/ARTICLE/1422/2008-01-17.html