تبیان، دستیار زندگی

عقل: امکان نداره.
دل: ولی به نظر من ممکنه .
عقل: سعی کن منطقی باشی .
دل: منطقم اجازه ناامیدی رو نمی ده.
عقل: فقط بلدی با کلمات بازی کنی .
دل: بازی کدومه؟ من ایمان دارم به هدفم .
عقل: پس ایمانت رو هم نابود کردی .
دل: نابودی چیه؟
عقل: پارادوکس* هدف واقعیته.
دل: واقعیت که مطلق نیست، می شه تغییرش داد. این یه حقیقته.
عقل: پس هدفت هم ممکنه تغییر بکنه.
دل: ابداً.
عقل: چند ماه بعد می بینم شکستت رو.
چند ماه بعد
دل: دیدی شد؟
عقل: از اول هم مطمئن بودم که می شه.

نتیجه گیری به عهده شما کاربران عزیز و محترم . منتظر دیدگاه های شما در نظرات همین مطلب هستیم.

*پارادوکس: پارادوکس را به باطلنما و تناقض امیز و…عنوان کرده اند. به این معنا آن چه که به نظر اول درست می اید
ولی غلط است یا به نظر غلط می آید.اما درست است ولی غلط به نظر می آید. همچنین به استدلالی
پارادوکس گویند که حکمی را که قبلاً درستی آن اثبات شده را نقض می کند.

 

 

-----------------

دوستان نظر خودم اینه كه اگه همچین اتفاقی هم اگه بخواد بیفته سرشار از دلیل و منطق و برهان خواهد بود 

الكی اینطوری نمیشه

 

موفق باشید.

سلام

با عقل آب عشق به یک جو نمی رود

بیچاره من که ساخته از آب و آتشم

سلام
در نگاه اول خیلی واقعی به نظر نمیاد یعنی گفتم عقل که دروغ نمیگه! ولی یه کم که فکر کردم دیدم گاهی وقتا واقعیت همین طوره!!!
نمیدونم برای شما هم پیش اومده یا نه؟ ولی خود من موقعیت ها یی رو تجربه کردم که توی یه لحظه منتظر یه اتفاقی ولی احساس میکنی چنین چیزی فقط با معجزه امکان پذیره وقتی اون اتفاق خوب و معجزه آسایی که منتظرش بودی رخ میده همه چیز فوق العاده است ولی یه مدت بعد وقتی برمیگردی و به گذشته نگاه میکنی نمیدونم چرا ولی احساس میکنی اونقدر ها هم که فکر میکردی موضوع خاصی نبوده یه جورایی انگار همون عقلی که چند وقت پیش میگفت ((امکان نداره)) حالا داره میگه((از اول هم مطمئن بودم که میشه)) !!!