در حین مطالعه وبلاگ آقای میرزا خلیل بخ مطلب جالبی برخوردم که خوب است شما هم آن را بخوانید.:
سه شنبه هفته پیش (7/2/89) به دعوت دانشكده علوم پایه دانشگاه كاشان برای ایراد سخنرانی با موضوع آلودگی نوری به این شهر رفتم. از مدت ها قبل دوست داشتم كه سخنرانی در این شهر داشته باشم. البت نه تنها به جهت نزدیكی این شهر به رصدخانه ملی، بلكه دلیلی بزرگتر و اساسی تر داشت.
دوست داشتم دلیل آن را در ابتدای سخنرانیم در جمع كاشانی های عزیز عنوان دارم.
سخنرانی ام را بعد از نام خدا اینگونه شروع كردم: «من افتخار می كنم كه امروز در شهری سخنرانی می كنم كه اولین فردی كه در جهان ۴۶ سال پیش متوجه آلودگی نوری شد و به آن اشاره كرد زاده این شهر است. شاعری خوش ذوق و بلند آوازه ای به نام سهراب سپهری. آنجایی كه در قطعه شعر صدای پای آب به قتل مهتاب به فرمان نئون اشاره می‌كند» این جا بود كه حضار از سر ذوق به تشویق من كه نه، بلكه افتخار كاشان و ایران پرداختند.
این در حالی است که اولین مطالعات محیط زیستی پس از قتل عام بچه لاکپشت ها در آمریکا حدود ۳۵ سال پیش آغاز گردید. مثل اینکه ما نه تنها در علوم نجوم قدیممان پیش تاز بوده ایم در بحث آلودگی نوری نیز افتخاراتی داریم.اما این بار تنها در نام نه در کار.
آیا با این وضعیت ایران نباید وضعیت بهتری در این خصوص داشته باشد؟
این هم خاطره ای شیرین بود در میان تمام دلرنجه هایی كه یك دیدبان نورپردازی می تواند داشته باشد.
http://www.aloodeginoori.blogfa.com/
