سید قدس سره در «اقبال» از كتاب «بشارة المصطفی لشیعة المرتضی» با استناد آن به «حسن بن علی بن فضال» از امام رضا از پدرانش، از امیرالمؤمنین - درود و سلام بر آنان - روایت نموده كه كه حضرت فرمودند: رسول خدا (ص) روزی برای ما سخنرانی نمود و فرمود:
«مردم! ماه خدا با بركت و رحمت و بخشش گناهان نزدیك است؛ ماهی كه نزد خدا برترین شبها و ساعتهای آن بهترین ساعتهاست؛ ماهی است كه در آن به میهمانی خدا دعوت شده و شما را در این ماه از كسانی قرار داده اند كه شایسته كرامت خدا هستند. نفس كشیدن شما در آن تسبیح و خوابیدنتان در ان عبادت و عمل شما در آن مقبول و دعای شما در آن مستحبات است. پس با نیتهایی راست، و دلهایی پاك از خدا بخواهید شما را موفق ره روزه آن، و خواندن كتابش نماید. بدبخت كسی است كه از آمرزش خدا در این ماه بزرگ محروم شود.
با تشنگی و گرسنگی خود در آن، گرسنگی و تشنگی روز قیامت را بیاد آورید. به فقیران خود صدقه بدهید؛ بزرگان خود را در آن احترام كنید؛ كوچكترها را مورد رحمت خود قرار دهید و صله رحم بجا آورید. زبانهای خود را حفظ كرده، دیدگان خود را از آنچه نگاه به آن حلال نیست، نگهدارید. با یتیمان مردم مهربانی كنید تا با یتیمان شما مهربانی شود. به درگاه خداوند از گناهان خود توبه كنید. هنگام نماز دستهایتان را با دعا بطرف او بلند كنید؛ زیرا این وقت بهترین اوقات است و خداوند در آن هنگام با نظر رحمت به بندگانش نگاه كرده و هنگامی كه از او بخواهند و با او مناجات نمایند، جواب آنان را می دهد. و اگر او را صدا بزنند، به آنان لبیك می گوید. و اگر دعا كنند، دعایشان را مستجاب می كند.
مردم! شما زندانی اعمال خود می باشید، با استغفار خود را آزاد كنید. پشتهایتان را از گناه سنگین است با طولانی نمودن سجده های خود آن را سبك نمایید. بدانید خداوند به عزت خود سوگند خورده است كه سجده كنندگان و نمازگزاران را عذاب نكند و در روزی كه مردم برای پروردگار جهانیان بر می خیزند، آنان را با آتش نترساند.
مردم! كسی كه به مؤمن روزه داری افطار بدهد، ثواب آزاد كردن یك بنده و آمرزش گناهان گذشته خود را دارد. عرض كردند: رسول خدا! همه ما نمی توانیم این كار را انجام دهیم. حضرت فرمودند: از آتش بپرهیزید، گرچه با نیمدانه خرمایی. از آتش بپرهیزید، گرچه با جرعه آبی.
مردم! هر كدام از شما كه اخلاق خود را در این ماه اصلاح كند، روزی كه در صراط پاها می لغزد، جوازی بر صراط خواهد داشت. و هر كدام از شما كه بر بنده و كنیز خود آسان بگیرد، خداوند در حساب بر او آسان خواهد گرفت؛ و كسی كه شر خود را در آن باز دارد، خداوند در روزی كه او را ببیند غضب خود را از او باز می دارد. كسی كه یتیمی را بزرگ بدارد،خداوند در روزی كه او را ببیند او را بزرگ خواهد داشت؛ و كسی كه در این ماه صله رحم كند، خداوند روزی كه او را ببیند او را به رحمت خود وصل می كند. كسی كه در آن قطع رحم كند، خداوند روزی كه او را می بیند رحمت خود را از او قطع خواهد نمود. و كسی كه یك نماز مستحبی بخواند خداوند برای او خلاصیی از آتش می نویسد. و كسی كه عمل واجبی انجام دهد ثواب كسی كه هفتاد واحب را در ماهی غیر از این ماه انجام دهد، خواهد داشت. و كسی كه در این ماه زیاد بر من صلوات بفرستد، روزی كه ترازوها سبك است، خدواند ترازوی او را سنگین می نماید. و كسی كه یك آیه از قرآن بخواند، مانند پاداش كسی كه قرآن را در ماهی غیر از این ماه ختم كند، خواهد داشت.
مردم! درهای بهشت در این ماه باز است، از پروردگار خود بخواهید آن را به روی شما نبندد؛ درهای جهنم نیز بسته است از پروردگار خود بخواهید آنان را بر شما مسلط نكند.
امیر المؤمنین علیهم السلام فرمود: برخاستم و عرض كردم رسول خدا! برترین اعمال در این ماه چیست؟ فرمودند: اباالحسن! برترین اعمال در این ماه دوری گزیدن از حرامهای خدای عزیز و بزرگ است. سپس گریه كرد. عرض كردم چرا گریه می كنی، رسول خدا! فرمود: علی! بخاطر حلال شمردن تو در این ماه است؛ گویا با تو هستم و تو برای پروردگارت نماز می خوانی و بدبخت ترین اولین و آخرین، همانند «پی كنند شتر ثمود» ضربه ای به جلو سرت می زند كه موی صورتت با آنان رنگین می شود.
امیر المؤمین علیهم السلام فرمود: عرض كردم: رسول خدا! آیا در آن حال دینم سالم است؟ فرمود: آری، دینت سالم است. سپس فرمود: علی! كسی كه تو را بكشد مرا كشته و كسی كه با تو دشمنی كند با من دشمنی نموده و كسی كه به تو ناسزا بگوید، به من ناسزا گفته، زیرا تو مانند نفس من هستی روح تو از روح من و سرشت تو از سرشت من است؛ خدای عزیز و بزرگ مرا آفرید؛ تو را نیز آفرید و مرا برگزید! و تو را؛ خدای عزیز و بزرگ مرا آفرید؛ تو را نیز آفرید و مرا برگزید! و تو را؛ من را برای پیامبری انتخاب نمود و تو را برای امامت اختیار كرد.
بنابراین كسی كه امامت تو را انكار كند پیامبری من را انكار كرده. علی! تو وصی من، پدر فرزندانم، همسر دخترم و جانشین من در میان امتم در زندگی من و بعد از مرگ من هستی. امر تو امر من و نهی تو نهی من است. به كسی كه مرا به پیامبری برانگیخته و مرا بهترین مردم قرار داد، قسم می خورد كه تو حجت خدا بر خلق او و امین او بر رازش، و جانشین او در میان بندگانش می باشی.»
از كتاب المراقبات اثر مرحوم آیت الله حاج میرزا جواد ملكی تبریزی(ره)
بخش مراقبات ماه مبارك رمضان (صفحه 211)
