تبیان، دستیار زندگی

با سلام دیدم انجمن فیزیك كه نداریم این مطلب، هم به فیزیك و هم به نجوم ربط داره اما بیشتر به فیزیك - پس اینجا مطرحش میكنم

 لطفا هر چیزی كه راجع به جهان های موازی دارند اینجا قرار بدن .
اثبات این نظریه ،اصل نظریه،توضیحات بیشتر و.......
بحث درباره ی این جهان ها خیلی زیباست پس لطفا شركت كنید تا شما هم از این زیبایی سهمی داشته باشید

بحث در مورد این واسم همیشه خیلی جالب بوده

 امیدوارم تاپیك خوب و پرمحتوایی باشه

 پس اساتید مطالب رو روو كنن

موفق باشید.

سلام به همگی

تا این مطلب را خوندم کنجکاو شدم چون تا به حال این عبارت رو نشنیده بودم برای همین یه سرچ کوچولو کردم این هم نتیجش:

آیا نسخه دومی از شما ، یك رونوشت از خود شما وجوددارد كه همین الان مشغول خواندن این متن باشد؟

آیا شخصی دیگر با اینكه شما نیست، روی سیاره ای به نام زمین با كوه های مه گرفته ، مزارع حاصل خیز و شهرهای بی در و پیكر در منظومه خورشیدی كه هشت سیاره دیگر نیز دارد، زندگی می كند؟
آیا زندگی این شخص از هر لحاظ درست عین زندگی شما بوده است؟
اگر جوابتان مثبت است ، شاید در این لحظه او تصمیم بگیرد این متن را تا همین جا رها كند در حالی كه شما به خواندن متن تا انتها ادامه خواهید داد
نظریه جهان های موازی
اندیشه وجود یك خود دیگر نظیر آنچه كه در بالا شرح آن رفت عجیب و غیر معقول به نظر می رسد، اما آنگونه كه از قرائن بر می آید انگار مجبوریم آن را بپذیریم. زیرا مشاهدات نجومی از این اندیشه غیر مادی پشتیبانی می كنند. بنابر این پیش بینی ساده ترین و پر طرافدار ترین الگوی كیهان شناسی كه امروزه وجود دارد، این است كه هر یك از ما یك جفت (همزاد) داریم كه در كهكشان ی كه حدود 10²⁸⁰ متر دورتر از زمین قراردارد، زندگی می كنند
این مسافت آنچنان زیاد است كه بطور كامل خارج از هر گونه امكان بررسی های نجومی است اما این امر واقعیت وجود نسخه دوم ما را كمرنگ نمی كند. این مسافت بر اساس نظریه احتمالات مقدماتی برآورده شده و حتی فرضیات خیالپردازانه فیزیك نوین را نیز در بر نگرفته است
پایان

با سلام
خیلی خیلی ممنون
واقعا كامل و جامع و كوتاه بود
لذت بردم از خوندنش
خیلی جالبه این مورد واسه من هم
اینكه الان یكی عین من در یه جایی دیگه داره آینه ی من عمل میكنه
خیلی خیلی
دوستان نظر دیگه دارن حتما ثبت كنن و دنبال كنیم
من كه خیلی دوس دارم

موفق باشید.

جالب بود مرسی نگار جان

دوستان این مطلب ماله خبرگذاریه مهر:
فیزیکدانان کوانتمی دانشگاه کالیفرنیا کشف عجیبی کرده اند که به گونه ای نشان می دهد جسمی که در مقابل یک فرد قرار گرفته و دیده می شود می تواند به صورت همزمان در جهانی موازی نیز وجود داشته باشد.
این کشف به واسطه ذره ای کوچک و فلزی انجام گرفته است؛ براده ای به قطر یک تار مو، جسمی که بسیار ریز است اما در عین حال می توان آن را با چشم غیر مسلح نیز مشاهده کرد. دانشمندان این ذره را در کاسه ای مخروطی و تاریک سرد کرده و تمامی هوای اطراف آن را به منظور حذف ارتعاش خارج کردند. سپس محققان ذره را مانند یک دیاپازون حرکت داده و مشاهده کردند ذره در زمانی واحد حرکت کرده و متوقف می شود.

چگونه این پدیده را درک کنیم؟
برای درک این پدیده که کاملا غیر ممکن به نظر می رسد، باید بسیار بسیار کوچک اندیشید، حتی کوچکتر از اتمها، الکترونهایی که به دور هسته اتم در گردشند، در آن واحد در حالتهای چند گانه حرکت می کنند که ثابت کردن آنها تقریبا غیر ممکن است. به بیان ساده تر می توان گفت زمانی که فردی در شهر اکلاهاما به دیدن مادر خود می رود در جهان موازی که ذرات اتمی وی در آن حضور دارند همان فرد در خانه مشغول تماشای تلویزیون است.
به گفته دانشمندان شاید این پدیده کاملا غیر واقعی به نظر آید اما بر پایه علم حقیقی رخ می دهد. بر اساس یکی از نظریه های فیزیکی زمانی که پدیده ای در یک حالت مشاهده می شود این پدیده جهان را به دو بخش تقسیم می کند. نظریه چند حالتی بر این پایه استوار است که جهان فعلی طی مشاهده انسان متوقف شده و انسان تنها یکی از واقعیات در حال وقوع را مشاهده می کند. برای مثال می تواند توپ فوتبال را ببیند که در هوا در پرواز است، اما شاید در جهان موازی این توپ در همان لحظه سقوط کرده باشد و یا شاید اصلا فردی در آن لحظه مشغول بازی فوتبال نباشد.
بسیاری از فیزیکدانان بزرگ پایه های علمی جهان چند حالتی را حتی اگر نتوان آن را به اثبات رساند قبول دارند. "شان کرول" از موسسه تکنولوژی کالیفرنیا یکی از این فیزیکدانان بوده و معتقد است تا زمانی که نتوان تمدنهای فوق پیشرفته بیگانه را تصور کرد که پی به واقعیت این نظریه برده اند، انسانها تحت تاثیر امکان وجود جهانهای دیگر قرار نخواهند گرفت. وی در عین حال معتقد است هرگز فردی قادر به ابداع دستگاهی نخواهد بود که با استفاده از آن بتوان میان این جهانها ارتباط برقرار کرد. درک واقعیت جهان موازی بستگی شدیدی به درک انسان از زمان دارد. به گفته "کرول" ما زمان را به صورت واقعی احساس نمی کنیم، تنها شاهد گذشت آن هستیم. برای مثال گذشت زمان در هنگام یک مسابقه هیجان انگیز بسیار سریع و در سر کلاس یک درس کسل کننده کاملا کند است. یا هنگامی که فردی تلاش دارد با تاخیر در دفتر کارش حاضر نشود، دقایق برای وی با سرعتی باور نکردنی می گذرند اما چند دقیقه باقی مانده از ساعت کار به راحتی با چندین ساعت برابری می کنند.

یه مطلب هم هست در مورد بازگشت به آینده

میذارمش

موفق باشید.

مرسی جالب بود. اما من زیاد نتونستم درکش کنم. فقط دو سه تا جمله آخر رو درک کردم. بابت گذشت زمان.

موضوع قابل تآملی است
مرسی از مطلب مفیدتان

متنی که گذاشتین من و یاد گربه ی شرودینگر انداخت ، یعنی گربه هم زندست هم مرده .(یا هیچ کدوم )
به نظر من چیزی که شاید این موضوع رو به نجوم مربوط کنه وارد کردن مبحث سیاه چاله ها به این موضوع باشه .ما معمولاً برای سیاه چاله ها چند تا ناحیه تعریف می کنیم .چیزی که من دیدم این بوده که اگر از افق حادثه عبور کنیم می تونیم وارد یه جهان دیگه بشیم ولی قبلش نابود شدیم .البته مادامی که سرعت های ما نمی تونن به بیشتر از سرعت نور برسن ما برای وارد شدن به یه جهان دیگه مجبوریم از افق حادثه عبور کنیم .
من شنیدم جهان هایی وجود دارن که قوانین فیزیکی دیگه ای بر اون ها حاکمه ،مثلا، جهانی که تو اون حداقل سرعت سرعت نور باشه .
البته نمی دونم این چیزا تا چه حد می تونه به جهان های موازی ای که شما مطرح کردین مربوط باشه ولی معمولاً تو این زمینه نظریه ها خیلی زیادن وبه نظرمن هر کی از راه وارد شده یه چند تایی نظریه رو دوش فیزیک گذاشته و یه جورایی حس می کنم بحث سر این نظریه ها یه جورایی به درد سرگر می بخوره .
چیزی هم که تا الان دیدم اینه که در باره ی این موضوعات بحث های "فلسفه ی علمی " جوابگو تره !!!!