تبیان، دستیار زندگی

سلام

میخام یه بحث جنجالی را بندازم حداقل جنجالی برای خویشتن

حساب رو بذارین به اینکه مثلا ما بچه مذهبی باشیم !

بنظرتون هر روزمون چقد با دیروزمون فرق داره ؟

یعنی گاهی بنظرتون نرسیده که روز مره شدیم !

خب مثلا فکر کنید هر روز فلان ذکر را میگیم ... چقدر تغییر کردیم

چقدر پیشرفت کردیم؟ چقد به ذکرامون اضافه کردیم ؟

اصلا ولعی براش داریم ؟

اگه نداریم چرا نداریم ؟

و خیلی از مسائلی که باهاش در ارتباطیم...

حالا

فکر کنیم خیلی هم بچه خوبی نیستیم

یا ظاهرم الکیه یا نه واقعا" دوست ندارم خوب باشم

خب چرا ؟

با این حالم به کجا رسیدم ؟

آیا از گناه خسته نشدم ؟

شدم ؟ وا! پس چرا تغییر بکن نیستم ؟

چرا هر چی باهام حرف میزنن برام تکراریه

چرا بدلم نمیره ؟

نتیجه :

چرا ما یه پیشرفت عالی و بزرگ نمیکنیم

ینی خیلی دقت کنیم انگار یه جا ایستادیم

انگار این آدمه درست بزرگ نمیشه

اونطور که ما می خواهیم !

راه حل شما چیست ؟

* ع چطور داری میخونی و رد میشی؟

یه چی بفرما

با سلام
الان چی باید گفت؟؟ :دی
اخه شما یه جوری بحث رو گفتی كه نمیشه صریح بهش پاسخ داد
بیا یه كم ساده تر بگو تا بیشتر تفهیم شه
تاپیك خیلی كامل و سنگین به نظرم رسونده میشه
بله سنگینه :)

مرسی
موفق باشید

سلام

 از سنگینی در میاریم...

 نمیدونم تا بحال شده که فکر کنید خیلی با آدمی که قبلا" بودید فرق نکردید!

انگار دارید درجا میزنید!

 اون رشد معنوی خیلی خوب رو نمیکنید ! یا اگر میکنید خیلی کمه به دل نمیچسبه !

میخایم بدونیم چه عاملی باعث این شده ؟

و چه کار کنیم که این عامل کنار بره و ما رشد کنیم ؟

شفاف سازی شد؟

سلام

عن علی(علیه السلام) لا یذوق المرء من حقیقة الایمان حتی یکون فیه ثلاث خصال: الفقه فی الدین و الصبر علیالمصائب و حسن التقدیر فی المعاش

حضرت علی(علیه السلام) فرمود: انسان حقیقت ایمان را نمیچشد، مگر آنکه در او سه ویژگی باشد: تفقه در دین و صبر بر مصایب و تقدیر و تدبیر نیکو در امر معاش.

طبق این حدیث ایمان سه ویژگی به همراه خود میآورد:

1. باریکبینی و تیزبینی در امور دینی; به عبارت دیگر، شخص مؤمن هم دین و مسائل دینی، اعم از امور اعتقادی و امور عملی را خوب می شناسد و هم در تشخیص مسائلی که در حیات فردی یا اجتماعی او رخ میدهد و تطبیق آنها بر امور دینی، بیناست.

2. بر مشکلات و مصایب، صبور است; یعنی ناگواریها و دشواریهای زندگی را هدفدار میبیند; چرا که مشکلات یا برای تکامل انسان است، یا کاهش بار گناه را به دنبال دارد.

3. مؤمن عاقل است و در معاش خود حساب و کتاب دارد و برای امور زندگی با برنامه است; نه اینکه مبتلا به روزمرگی و آنچه پیش آید، باشد.

 در این حدیث میفرماید:

 مؤمن نه تنها تقدیر و برنامه دارد، بلکه دارای حسن تقدیر و تدبیر است. نکته ی جالب توجه در این حدیث، تعبیر «ذوق ایمان» است که اشاره به این نکته دارد که ایمان چشیدنی و یافتنی است.

سلام...بحث بسیار مهم و حیاتی ای است. حدیث دیگه ای از علی ع هست که میفرمایند: هرکی امروزش با دیروزش مث هم باشه مغبون و زیانکاره.......یه چیزی: آیا ما هروقت دلمون یه حالی میشه و احساس می کنیم حالمون مثلا خدایی شده اون لحظه لزوما در حالت خوبی (مطلق میگما نه نسبی) قرار داریم...یعنی میخوام بدونم آیا وقتی هم هست که ما اصلا به این مساله فکر نکنیم او اون لحظه شاید از بهترین لحظات معنویمون باشه...من خودم نظرم اینه که گاهی احساس درونی ما بسیار کاذبه و اغلب! در این مواقع داره بهمون دروغ میگه.....نظر شما چیه؟