آیت الله ری شهری نقل می کنند در تاریخ 26/8/79ملاقاتی باآیت الله بهجت (رحمه الله علیه ) داشتم ایشان اشاره کردندکه برخی روایات نیاز به سند ندارند وقوت ومتن آنها گواه حجیت آنهاست مثل این روایتی که در باره خلقت عقل نقل شده ومن بدان یقین دارم ودر کنب متاخر دیده ام ولی درخاطرم نیست کجا دیده ام ومتن آن حدیث این است وقتی خدا خرد را آفرید به وی فرمود: «بیا» پس آمد. آن گاه فرمود: «من کیستم و تو کیستی؟» گفت: «من منم و تو تو!!! » آن گاه به وی فرمود: «پشت کن او نیز پشت کرد. آن گاه به وی فرمود: «من کیستم و تو کیستی»؟ گفت من بنده خوارم و تو پروردگار بزرگ هستی.
وقتی عقل در مقابل نور قرار می گیرد، احساس می کند که خودچیزی است . نمی داند او آینه دار نور حق تعالی است و خود چیزی ندارد و لذا می گوید من منم و تو تو . اما وقتی ادبار کرد در تاریکی محض قرار می گیرد احساس می کند که خود، چیزی است نمی داند او آینه دار نور حق تعالی است و خود چیزی ندارد لذا می گوید «من منم و تو تو» اما وقتی ادبار کرد در تاریکی محض قرار می گیرد و می فهمد که هیچ ندارد از این رو می گوید: «انا العبد الذلیل و انت الرب الجلیل.»
