تبیان، دستیار زندگی

بسیاری از واژه ها در گذر زمان دچار تحول معنایی شده و می شوند. مثلاً واژه ی مزخرف که امروزه به معنای بی ارزش است، در متون قدیمی به معنای زیور و زینت است،  یا در گذشته موزه به معنای کفش بوده اما امروز به معنایی کاملاً متفاوت به کار می رود.یکی از این کلمه های تحول یافته ی معنایی، عشق است.در حال حاضر این واژه به چه معنایی استعمال می شود، از نظر مصداقی، به نظر شما تصویر زیرِ، بیانگر بسیاری از چیزهایی که در روزگار ما، عشق نامیده می شود نیست؟

به نام خدا
سلام
تا اونجایی که میدونم تو گذشته عشق به معنی به خاطر دیگری از همه چیز خود گذشتن
حتی به خاطر دیگری منصرف شدن از وصال به اون

اما الان دیگه این معنی رو نداره
الان به قول یه استادی که اونم از یکی از شاگرداش شنیده بود. عشق یعنی: یک علاقه‌ی شدید قلبی"
اگه تازه واقعی باشه و احساس زود گذر نباشه که با عشق اشتباه شده باشه
اما اگه احساس زود گذری باشه عشق چیزی جز جنون نیست

سلام

در حال حاضر عشقهای واقعی به ندرت پیدا میشه الان اسم هر چیزی رو میذارن عشق! مثل:
هوس !
عادت!
سرگرمی !
یه علاقه ساده !
دوستی سطحی !

یه وابستگی ساده  !
و خیلی چیزایی دیگه كه اسمشون میذارن عشق و با عشق اشتباه میگیرن !

و شده بچه بازی !

و نتیجه عشق های این چنینی! میشه اون عكسی كه نشون دادید ! دوام این عشق ها توی اوج خودش بیشتر از یك سال طول نمیكشه ! تازه میفهمن كه اصلا........

عشق یعنی مهر بی چون و چرا؛ عشق یعنی کوشش بی ادعا!

سلام/قبلا معنا داشت ولی الان سوءتفاهمیست که با یک ببخشید تمام می شود!

عشق هدف حیات و محرک زندگی من است.
زیباترازعشق چیزی ندیده ام و بالاتر از عشق چیزی نخواسته ام.

عشق است که روح مرا به تموج وا می دارد.قلب مرا به جوش می آورد، استعدادهای نهفته ی مرا ظاهر می کند، مرا ازخودخواهی وخودبینی می راند،
دنیای دیگری را حس می کنم، درعالم وجود محو می شوم،احساسِ لطیف و قلبی حساس و دیده ای زیبابین پیدا می کنم.
لرزش یک برگ،نور یک ستاره ی دور، موریانه ای کوچک، نسیم ملایم سحر، موج دریا، غروب افتاب همه احساس و روح مرا می ربایند و از این عالم مرا به دنیای دیگری می برند....
این ها همه و همه از تجلیات عشق است....
به خاطر عشق است که فداکاری می کنم،
به خاطر عشق است که به دنیا با بی اعتنایی می نگرم و ابعاد دیگری را می یابم،
به خاطر عشق است که دنیا را زیبا می بینم و زیبایی را می پرستم،
به خاطر عشق است که خدا را حس می کنم و او را می پرستم و حیات و هستی خود را تقدیمش می کنم....(دکتر چمران )