تبیان، دستیار زندگی

سلام دوستان.
حال شما خوبه؟
تا به حال در ذکر صلواتی که روزانه حداقل چندین بار در نماز میگوییم تامل کرده اید؟
" اللهم صل علی محمد و آن محمد "
ترجمه ی تحت اللفظی این است:
خداوندا بر محمد و آل پاک او درود فرست
حال بیایید کمی عمیق تر به این عبارت توجه کنیم:
"خداوندا !"
انسان؛بنده ی گناه کار است و پس از لغت خداوندا به او امر میکند. "صلِ" فعل امر است که ما به خدا میگوییم صلوات و درود فرست.بر چه کسی؟
 بر محمد(ص)!
این یعنی انسان و بنده ی گناه کار از خداوند میخواهد (یا امر میکند) که بر شخصی چون پیامبر درود فرستد.
یعنی ما به خالق کائنات میگوییم تو بر پیامبرت درود بفرست در حالی که انسان؛گناه کار است و اصلا در این حد نیست که همچین خواسته ای داشته باشد.
در حالت عادی شخص بزرگ و آبرو دار مثلا امام معصوم؛شفاعت و ضمانت ما را میکنند در حالی که از از شخص مورد شفاعت قرار گرفته خیلی بالا ترند و نزد خدا آبرو دارند(وجیه عند الله...).
حال در صلوات؛ما از خداوند میخواهیم بر صفوت آدمیان و تتمه ی دور زمان صلوات بفرستد.
از طرفی ما در روایات داریم صلوات دعای از پیش استجابت شده است.
از طرفی پیامبر نیازی به صلوات ما ندارد.
سوال من این است.با این اوصاف صلوات چه جایی دارد؟
صلواتی که شخص بی آبرو؛از خداوند میخواهد بر پیامبرش درود بفرستد.
البته اولین جوابی که برای سوال من میدهند این است که صلوات برای بالا بردن خود فاعل صلوات است.در حالی که این بی حرمتی به این عبارت است که آن را ابزار برای بالا بردن خود قرار دهیم و شان این عبارت بالا تر از آن است که ما بخواهیم آن را استفاده کنیم.
یا علی.

سلام به ایرونیهای عزیز

دوست عزیزم به نکته ظریفی اشاره کردی. اما به نظر من با گفتن این جمله ما به خدا دستور نمی دهیم. بلکه به مقام والای پیامبر اشاره می کنیم. و همانگونه که از پیامبر می خواهیم که شفاعت ما را در برابر خدا کند , به خدا هم میگوییم که پیامبر و آل او را پذیرفته ایم و دوستداران آنها هستیم. و در ظاهر معنای عجیبی دارد ولی در باطن گوینده مطلب دیگری ست. البته به همه دوستان بگم که این فقط نظر منه. و نه از جایی می گم نه سندی دارم.