تركیب هیدروكربن ها با یكدیگر (unification)بعضی وقت ها نیاز است كه هیدروكربنهای كوچكتر را با هم تركیب كرد تا بتوان هیدروكربنهای بزرگتر تولید نمود. این فرآیند را تركیب (unification) مینامند. مهمترین فرآیند تركیب, تغییر شكل مولكولی به وسیله كاتالیزور (catalytic reforming), می باشد. در این فرآیند از یك كاتالیزور (طلای سفید و یا مخلوطی از طلای سفید و رنیوم) استفاده می شود تا نفتای سبك را به مواد آروماتیكی تبدیل كند كه از آنها در ساخت مواد شیمیایی وتهیه بنزین استفاده میشود. یك محصول جانبی مهم این فرآیند گاز هیدروژن است كه از آن در فرآیند هیدروكراكینگ استفاده میشود و یا فروخته میشود. تغییر آرایش مولكول ها (Alteration)گاهی اوقات برای تولید یك محصول جدید، باید ساختار مولكولهای یك برش تغییر داده شود. معمولا" اینكار با روشی بنام آلكیلاسیون انجام می شود. در روش آلكیلاسیون، تركیباتی را كه وزن مولكولی پائینی دارند مانند پروپلین و بوتلین را در حضور یك كاتالیزور مانند اسید فلوﺋوریدریك یا اسید سولفوریك ( كه یك محصول جانبی حاصل از حذف ناخالصی از خیلی از محصولات نفتی است) با هم مخلوط میكنند. محصولات آلكیلاسیون هیدروكربن های اكتان بالا می باشند كه از آن ها برای تهیه بنزین استفاده میكنند تا آرام سوزی بنزین را بهبود بخشند. حالا كه چگونگی تغییر برش ها توضیح داده شد ، به بحث در مورد چگونگی تصفیه واختلاط برش ها جهت تولید محصولات تجاری پرداخته می شود. تصفیه و اختلاط برش هابرش های نفتی تولید شده توسط فرآیندهای تقطیر و دیگر فرآینهای شیمیایی را باید تصفیه كرد تا ناخالصیهای آنها گرفته شود. ناخالصی های موجود در این برش ها شامل تركیبات آلی گوگرد دار، نیتروژن دار، اكسیژنه، آب و فلزات محلول و نمكهای معدنی میشوند. تصفیه برش های نفتی معمولاً با یكی از روشهای زیر انجام میگیرد.
jhh