نقش اینترنت در دگرگونی اطلاع‌رسانی و ارتباطات اجتماعی، آن را به سلاح امیدبخش جهانی تبدیل کرده و از این‌رو برخی فعالان دنیای ارتباطات خواستار نامزدی اینترنت برای دریافت جایزه نوبل صلح سال ۲۰۱۰ شده‌اند.
دویچه‌وله گزارش داد:
مجله آمریکایی "ویرد" که مجله تخصصی تازه‌های تکنولوژی است؛ در آخرین شماره نسخه ایتالیایی خود ، اینترنت را سلاح امیدبخش جهانی برای گسترش دمکراسی و صلح نامیده است. ریکاردو لونا مدیر هیئت تحریریه Wired می‌نویسد: «اینترنت را می‌توان نخستین سلاح جمعی نامید که از آن می‌توانیم برای نابودی نفرت و اختلافات استفاده کنیم و راه برقراری صلح و دمکراسی را هموار سازیم.»
حوادث پس از انتخابات در ایران
مدیر هیئت تحریریه در سرمقاله این مجله به حوادث پس از انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران و نقش اینترنت اشاره می‌کند و خاطرنشان می‌شود:« انتشار اخبار و اطلاعات مربوط به ناآرامی‌های اخیر ایران، تازه‌ترین نمونه‌ای است که نشان می‌دهد اینترنت تبدیل به "سلاح امیدبخش جهانی" شده است.»
آکادمی بین‌المللی هنرهای دیجیتالی نیز لیستی از ۱۰ رخداد اینترنتی قرن ۲۱ تهیه کرده و در این لیست، انتخابات ریاست جمهوری در ایران را به عنوان بزرگترین رویداد اینترنتی در سال ۲۰۰۹معرفی کرده است. پیدایش دانشنامه ویکی‌پدیا (سال ۲۰۰۱)، ایجاد شبکه یوتیوب برای به اشتراک گذاشتن فایل‌های صوتی و تصویری (سال۲۰۰۶)، شبکه ارتباطات اجتماعی فیس‌بوک (سال ۲۰۰۶) یا استفاده از اینترنت در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا توسط کمپین باراک اوباما (سال ۲۰۰۸) نیز از جمله رخدادهای اینترنتی قرن ۲۱ هستند.
از این رو مجله "ویرد" کمپینی به راه انداخته تا با جمع‌آوری امضا، نام اینترنت را در فهرست نامزدهای شایسته دریافت جایزه نوبل سال ۲۰۱۰ ثبت کند. محل جمع‌آوری امضا، یک وبسایت با عنوان اینترنت برای صلح (Internet for Peace) است.
حمایت گسترده از نامزدی اینترنت
شیرین عبادی، برنده ایرانی جایزه صلح نوبل نیز این بیانیه را امضا کرده است. از دیگر چهره‌های شناخته شده‌ای که نامش در این صفحه ثبت شده، طراح معروف جورجیو آرمانی است. علاوه بر این شرکت‌های بین‌المللی مانند سونی اریکسون، مایکروسافت، تلکوم ایتالیا، ودافون و سیترون نیز حمایت خود را از طرح مجله "ویرد" اعلام کردند.
شیرین عبادی نخستین زن مسلمان برنده جایزه نوبل با اشاره به اینکه هرچند که از اینترنت در گسترش تروریسم و جنگ نیز استفاده می‌شود در مورد ایده مجله ویرد می‌گوید: «پخش گسترده اخبار و اطلاعات در مواردی مثل تظاهرات‌های معترضان در تهران، چنان تاثیرگذار است که جای هیچ‌تردیدی نمی‌ماند اطلاع‌رسانی در مورد این وقایع، بدون اینترنت ممکن نمی‌بود.»
