لطفا آب دهانت را قورت بده...
سلام میگن هیچ چیز در بدن بی حکمت آفریده نشده راست میگن. تا حالا فکر کرده بودید چرا ما در طی روز این قدر آب دهانمون را قورت می دیم!؟ می دیم تا بهتر بشنویم!!!! می گین چه ربطی داره ... پس مطلب زیر را بخونید.
گوش انسان از سه قسمت تشکیل شده است. گوش خارجی شامل لاله گوش و مجرای خارجی تا پرده صماخ، گوش میانی حدفاصل گوش خارجی و داخلی و گوش داخلی که محفظه ای کاملا بسته و در داخل استخوان جمجمه قرار می گیرد.
برای شنیدن صدا ما باید ارتعاشات صوتی محیط را از طریق لرزش پرده به کمک استخوانچه های داخل گوش میانی به گوش داخلی برسانیم و حداکثر این بازدهی زمانی است که پرده صماخ حداکثر توان ارتعاش را داشته باشد، و این میسر نیست مگر با مساوی بودن فشار دو طرف پرده. امکان کنترل فشار در سمت گوش خارجی امکان ندارد چون متاثر از محیط بیرون است. پس باید فشار گوش میانی با هوای بیرون مساوی باشد تا پرده صماخ تعادل ارتعاشی داشته باشد. وجود شیپور استاش که گوش میانی را به حلق متصل می کند به همین علت است و این دلیل این است که با قورت دادن آب دهان صدایی در گوش احساس می کنیم که این صدا همان جریان یافتن هوا پشت پرده صماخ است.
پس آب دهانت را قورت بده!!!!!
شاید بگین اما طی روز هرگز به فکر قورت دادن آب دهانتون نیستیم. درست است این فرایند به شکل خودکار و از راهی بسیار جالب انجام می شود.
عصبی که مسئول تحریک ترشح غدد بزاقی داخل دهان است- عصب کورداتیمپانی – در طی مسیر خود از مغز برای رسیدن به دهان درست مماس با پرده صماخ حرکت می کند و این موجب می شود که هرگونه تغییر فشار داخل گوش میانی که منجر به خارج یا داخل رانده شدن پرده صماخ می شود موجب اثر فشاری بر این عصب شده و همین کافی است تا باعث تحریک ترشح بزاق دهان شود و آن وقت است که شما ناخوداگاه آب دهانتون را قورت می دهید. این قورت دادن همان و باز شدن دهانه مجرای شیپور استاش همان که منجر به جریان هوا پشت پرده صماخ شده و تعادل فشاری برقرار می شود.
حالا حتما تایید می کنید که سنگی روی سنگی گذاشته نشده مگر اینکه حکمتی دارد.
خوشحال میشم که بقیه عزیزان هم اگه چنین نکاتی را در ذهن دارند من و دیگر دوستان تبیانی را هم بی بهره نگذارند.
