تبیان، دستیار زندگی

خب مطمئنا همه ما در دوران کودکی ترانه هایی را دوست داشتیم و آنها را زمزمه می کردیم.

اینجا فضایی است برای قرار دادن ترانه های کودکی مورد علاقه شما دوست عزیز

درود
یاد دوران طفولیت انداختیمون!

بی زحمت اون زاغه رو هم بذارین - همون معروفه - به همراه تصاویرش

موفق باشید.

این هم به خاطر آقا سروش گل:

روباه و زاغ
زاغکی غالب پنیری دید
به دهان برگرفت و زود پرید
بر درختی نشست بر راهی
که از آن می گذشت روباهی
روبه پر فریب و حیلت ساز
رفت پای درخت و کرد آواز
گفت:به به چقدر زیبایی!
چه سری چه دمی عجب پایی!
پر و بالت سیاه رنگ و قشنگ
نیست بالاتر از سیاهی رنگ
گر خوش آواز بودی و خوش خوان
نبودی بهتر از تو در مرغان
زاغ می خواست غار غار کند
تا که آوازش آشکار کند
طعمه افتاد چون دهان بگشود
روبهک جست و طعمه را بربود

شعر اصلی کلاغ و روباه دوران دبستان

زاغ و روباه امروزی

“زاغکی قالب پنیری دید”
از همان پاستوریزه های سفید!
پس به دندان گرفت و پر وا کرد
روی شاخ چنار مأوا کرد
اتفاقا ازان محل روباه
می گذشت و شد از پنیر آگاه
گفت :اینجا شده فشن تی وی!
چه ویوئی !چه پرسپکتیوی!
محشری در تناسب اندام
کشتهء تیپ توست خاص و عوام!
دارم ام پی تریّ ِ آوازت
شاهکار شبیه اعجازت
ولی اینها کفاف ما ندهد
لطف اجرای زنده را ندهد
ای به آواز شهره در دنیا
یک دهن میهمان بکن ما را!
زاغ ،بی وقفه قورت داد پنیر!
آن همه حیله کرد بی تاثیر
گفت کوتاه کن سخن لطفن!
پاس کردم کلاس دوم من!

شاعر:محمد رضا راثی پور

درود

تشكر دوست عزیزم 

 شعر طنز آخری هم در موردش جالب بود - مخصوصا جای چه پرسپكتیوی

موفق باشید.

سلام

خیلی کار خوبی کردی که دشعر روباه و زاغ رو گذاشتی ،دلم حوای اون روزارو کرد آه  یادش بخیر چه دورانی بود.

سلام دوستان ...

اینم یه شعر خاطره انگیز دیگه..........

من یار مهربانم دانا و خوش بیانم

                   گویم سخن فراوان با آن که بی زبانم

                  من دوستی هنرمند با سود وبی زیانم

                   پندت دهم فراوان من یار پند دانم

                 از من مشو غافل من یار مهربانم

البته به بزرگی خودتون ببخشید ذهنم بیشتر از این یاری نکرد.

اما شاید این یکی بهتر توی خاطرم مونده باشه:

انار

           صد دانه یاقوت دسته به دسته

          با نظم و ترتیب یک جا نشسته

         هر دانه ای هست خوشرنگ و رخشان

         قلب سفیدی در سینه آن

        یاقوت ها را پیچیده با هم

       پروردگارم در پوششی نرم

      هم ترش و شیرین هم آبدار است

      .........................

      نامش انار است

<مصطفی رحماندوست>

      نه باید یه فکری به حال خودم بکنم انگاری دیگه پیر شدم بدجوری دارم آلزایمر می گیرم آخه از این یکی هم چیز زیادی دادم نیست...

          خوشا به حالت ای روستایی

         که هستی آزاد هم با صفایی

        در شهر ما نیست جز دود ماشین

      .................................

 باز هم سلام....

فکر کنم یه چیزای دیگه یادم اومده:

 ♥♥♥انار♥♥♥

     صد دانه یاقوت دسته به دسته

             بانظم و ترتیب یکجا نشسته

            هر دانه ای هست خوشرنگ و رخشان

            قلب سفیدی در سینه آن

           یاقوت ها را پیچیده باهم

          در پوششی نرم پروردگارم

          هم ترش و شیرین هم آبدار است 

         سرخ است و زیبا نامش انار است

با تشکر از 155cats عزیز به خاطر ترانه های زیبایشان.
دوست عزیز اگر ذهنتان همراهی نمی کند می توانید از اینترنت کمک بگیرید.