تبیان، دستیار زندگی

به نام خدا

سلام

به نام خدا

سلام

گریه ی شورانگیز و شعورآفرین فاطمه علیهاالسلام دارای علل و عوامل متعددی بود و آن حضرت بر تحول شوم و ظالمانه، بر آفتها و حقکشیها و فاجعههای فکری،

فرهنگی، عقیدتی، اجتماعی، سیاسی و انسانی بسیاری میگریست، درست همان گونه که پیامهای جاودانه و انسانساز پرسوز و گداز و بیت الاحزانش متنوع بود.

به گونه ای که از خطابههای حماسهساز، سخنان روشنگرانه، دعاها و نیایشها،روایات رسیده و سرودهها، سوگواریها و وصیتهای آن آموزگار رادیها و آزادگیها دریافت میگردد، علل گریههای او اینها بود:

>در سوگ خورشید

>بر انحراف جامعه از مسیر صعود

>بر جان گرفتن بدعتها

>بر کنار زدن پیشگامان و پیشتازان آزادمنش و بشردوست

>بر پدیدار شدن آفت زشت دورویی و بازیگری

>بر شرک پس از ایمان

>بر ایمان بدون عمل

>بر آفت بیتفاوتی

>بر آفت زبونی و ذلتپذیری

>بر میدانداری شیطان

>بر تبدیل سیستم عادلانه و مردمی به استبداد فردی و باندی

>بر مظلومیت جانسوز امیرمومنان

>بر آیندهی بشریت

>بر محرومیت جامعه و نسلهای امت

>بر فرزندان عدالتخواه و ستم ستیزش

به نام خدا سلام آیا این بیت‏الاحزان به مصلحت حاکمان بود؟! آیا توانست برخی از اهداف آنان را که می‏خواستند یا گمان می‏برند بزودی متحقّق خواهد شد، محقق ساخت؟! پاسخ صحیح و واضح به این پرسش منفی است. این مکان در حقیقت بیش از آنچه در انتظار داشتند، وبال حکومت شد. مردم اخراج زهرا علیهاالسلام از خانه‏اش و منع وی از اظهار حزن و اندوه، و بیان مظلومیتش را به آسانی قبول نمی‏کردند. زیرا این ظلم و ستم دیگری است با آزار و اذیت شدیدتر، و تأثیر و خطر فزونتر و دلالت صریح‏تر بر ابعاد ستمی که دختر پیغمبر صلی اللَّه علیه و آله از آنان متحمل شد. در توضیح بیشتر این مطلب می‏گوییم: مردم خواهند دید که آنچه بر زهرا علیهاالسلام گذشته، همه بلافاصله پس از وفات پدرش بوده است: به جای همدردی و تلاش برای کاستن از اندوه مصیبت وارده زهرا علیهاالسلام که یگانه دختر پدرش، و سرور زنان عالم، خویشتن را در مقابل مصیبتی تلخ‏تر و سخت‏تر می‏بیند و آن اینکه: کسانی که خود را از پیروان دین می‏دانند و به نبوت پدرش اعتراف دارند و باید او را تعظیم کنند و گرامی و مقدس بدارند، ستمگری و ظلمشان به جایی رسید که نزدیکترین مردم به او یعنی دخترش را که عواطف زنانه خود را دارد، در فشار قرار دادند و او را از اظهار حزن و اندوه در فراق پدرش بازداشتند. چه می‏ترسیدند که مبادا زهرا علیهاالسلام از ظلمی که بر او روا داشته‏اند، با صدای بلند سخن گوید. برگرفته از کتاب حزن زهرا س