اگر انسان بتواند فقط 18 ثانیه روی چیزی که می خواهد تمرکز کند یک زنگ بزرگ در کاینات به صدا در می آید که توجه کل هستی را به سمت این شخص جلب می کند. اگر این 18 ثانیه بتواند تا 68 ثانیه ادامه یابد دیگر کار تمام است و کل هستی به تکاپو می افتد تا برای فکر متمرکز شده راه حل پیدا کند. در نگاه اول شاید این عدد68 خیلی کم به نظر برسد و بسیاری ادعا کنند که تمرکز در این مدت زمانی هیچ کاری ندارد !
شما هم اینطور فکر می کنید؟
امتحان کنید
خواهید دید که هنوز 18 ثانیه اول رد نشده فکرتان منحرف می شود، ایده جدیدی بلافاصله از اعماق فکرتان ظاهر می شود و نجواگر درونی تان به سخن در می آید که
جدی نگیر
دست از این بازی ها بردار و به مسائل مهم زندگی بپرداز
و ...
ما عادت کرده ایم و در حقیقت عادت داده شده ایم که بدون فکر و بر اساس عادت زندگی کنیم. فکر پریشان و ناآرام چیزی جز بی قراری و آشفتگی ندارد.
به سراغ ذهن نا آرام خود برویم و 68 ثانیه آن را مهار کنیم. به شرایطی که در آن قرار داریم بیندیشیم،
بعد به اینکه واقعا در زندگی چه می خواهیم ؟
و 68 ثانیه بعد به خوشبختی های خودمان بیندیشیم
و در نهایت 68 ثانیه دیگر به این فکر کنیم که
چقدر آرام می شویم وقتی روی مشکلات زندگی خودمان با آرامش فکر می کنیم.
کاینات بیرون از بدن ما گوش به فرمان ماست تا هرچه را که می خواهیم به او ابلاغ کنیم
اما به یک شرط
اینکه موقع دستور دادن یکجا بایستیم و صریح و شفاف بگوییم چه می خواهیم و معجزه ی 68 ثانیه را در زندگی خودمان ببینیم !
