تبیان، دستیار زندگی

گلبرگی از گلستان وجود
امیرسپهبد شهید علی صیاد شیرازی، در سال ‪ ۱۳۲۳‬هجری شمسی، در -كبود گنبد> از توابع شهرستان در گز، در شمال خراسان، در خانواده‌ای مذهبی دیده بر این دنیای خاكی گشود. پدرش از عشایر فارس بود كه به استخدام ژاندارمری درآمده و سپس به ارتش منتقل شده بود. وی از جاذبه‌ای خاص برخوردار بود و از این رو، علی تحت تاثیر پدر، از كودكی به شغل نظامی و ارتش علاقه مند شد . دوران كودكی‌اش را به علت شغل پدر در شهر مقدس مشهد و دوران جوانی اش را در شهرهای گرگان، شاهرود، گنبد و آمل گذرانید و در طی این سال ها، تحت تاثیر جو مذهبی خانواده، ریشه‌های علاقه مندی به مذهب و ولایت، در عمق جانش پای گرفت.

تحصیلات
شهید علی صیاد شیرازی، پس از پایان آخرین سال دوره متوسطه در دبیرستان امیر كبیر تهران، در سال ‪ ۱۳۴۳‬وارد دانشكده افسری شد وسه سال بعد، پس از اخذ درجه لیسانس، از دانشگاه افسری فارغ التحصیل شده و برای به پایان رسانیدن دوره مقدماتی توپ خانه، عازم اصفهان گردید. در سال ‪ ۱۳۵۱‬پس از اتمام آموزش زبان انگلیسی در تهران، به دلیل لیاقت‌ها و دقت هایش در كار، برای تكمیل تخصص‌های توپ خانه، از طرف ارتش، عازم آمریكا شد تا دوره هواسنجی بالستیك را بگذراند. او پس از بازگشت ازآمریكا، به عنوان استاد در مركز آموزش توپ خانه اصفهان به تدریس پرداخت.

حضور در میدان رزم قبل از انقلاب
شهید صیاد شیرازی، پس از آن كه دوره مقدماتی توپ خانه را در اصفهان طی كرد، مدتی در مناطق غرب كشور و در مشاغل افسر دیده بان توپ خانه، معاون آتش بار، فرمانده آتش بار و بعد هم در لشكر ‪ ۸۱‬كرمانشاه، به خدمت پرداخت.

وی كه پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه افسری، با درجه ستوان دومی وارد ارتش شده بود، هم زمان با پیشرفت در زمینه‌های شغلی، به فعالیت‌های خویش در زمینه‌های مذهبی ادامه داد و انجمن اسلامی مركز توپ خانه اصفهان را تاسیس كرد و با گروه‌های توپ خانه ‪ ۴۴‬و ‪ ۵۵‬اصفهان و هوانیروز و پایگاه هشتم شكاری اصفهان، ارتباط برقرار نموده و تشكیلات مذهبی این پادگان‌ها را هدایت می‌نمود.

شهید و فعالیت‌های پس از انقلاب
شهید صیاد شیرازی در ردیف اولین فرماندهانی بود كه وارد كردستان شد و شهید دكتر چمران را در حل بحران پدید آمده در غرب كشور، یاری نمود. طرح هایی كه باعث شكستن محاصره شهرهای سنندج، پادگان مریوان، بانه و سقز شد، از طرح‌هایی بود كه شهید در آن‌ها دخالت اساسی داشت و آن گاه كه این طرح ها با موفقیت به پایان رسید، با ارتقای درجه، با درجه سرهنگی، به فرماندهی عملیات غرب كشور منصوب شد. بدین ترتیب، لشكرهای ‪ ۲۸‬كردستان، كرمانشاه، تیپ ‪ ۲۳‬نیروهای مخصوص، بخشی از لشكر ‪ ،۱۶‬سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیز نیروهای انتظامی كردستان، همگی تحت فرماندهی وی قرار گرفت.

مسوولیت‌ها در دوران دفاع مقدس
شهید صیاد شیرازی، پس از آن كه به دلیل مخالفت هایش با بنی صدر، درجات تشویقی‌اش توسط وی لغو و از مسوولیت عملیات غرب كشور بر كنار شد، با دعوت شهید كلاهدوز، در سپاه پاسداران مشغول به خدمت شد و تا بركناری بنی صدر، به مدت چهار ماه در معاونت طرح و عملیات سپاه انجام وظیفه كرد. او پس از انتخاب شهید رجایی به سمت ریاست جمهوری، دوباره با درجه سرهنگی به ارتش فراخوانده شد و قرارگاه عملیاتی شمال غربی كشور را تشكیل داد و به پاك سازی شهرهای بوكان و اشنویه پرداخت. پس از شهادت سرلشكر فلاحی در سال ‪۱۳۶۰‬ ، با حكم امام خمینی رحمه الله به عضویت شورای عالی دفاع منصوب شد. صیاد در سال ‪ ،۱۳۶۸‬به درخواست رئیس ستاد فرماندهی كل نیروهای مسلح و با موافقت مقام معظم رهبری، به سمت معاونت بازرسی ستاد فرماندهی كل نیروهای مسلح منصوب شد.

تشكیل هیات معارف جنگ
شهید صیاد شیرازی، در سال ‪ ،۱۳۷۲‬با حكم فرمانده معظم كل قوا، به سمت جانشین رئیس ستاد كل نیروهای مسلح منصوب و در عید غدیر ‪ ،۱۳۷۸‬به درجه سرلشكری نایل آمد. وی در این آخرین شغل خود، بخشی از اوقات كاری‌اش را به امور فرهنگی دفاع مقدس می‌پرداخت و هیات پژوهشی و آموزشی معارف جنگ را تشكیل داد و به مسائل حاشیه‌ای مربوط به دفاع مقدس و ثبت و ضبط تاریخ جنگ پرداخت. او این كار را، با هدف انتقال تجربه‌های جنگ به نسل جوان و دانشجویان، به ویژه دانشجویان دانشگاه افسری انجام داد.

اخلاص و شهامت سپهبد شهید
علی صیاد شیرازی، مردی در نهایت خلوص، پاك نیت و صبور بود. وی عمر با بركت خویش را، در راه خدمت به اسلام و میهن بر ضد دشمنان و به جنگیدن با آنان سپری نمود. بزرگ مردی كه قلبش همیشه برای مردم ایران می‌طپید. مردی كه مردم انقلابی و نیروهای مردمی و سپاهی در سراسر كشور، وی را با نام رزمنده‌ای شجاع و ارتشی دلاور می‌شناختند. او كه خود را خدمت گزار مردم می دانست و با وجود مشغله زیادی كه داشت، هرگز از پاسخ گویی به درخواست‌های مردمی و رسیدگی به مشكلات آنان وانمی ماند. صیاد، خویش را در مقابل خانواده شهدا خجل می‌دید و در این زمینه با خود می‌گفت: چرا من به فیض شهادت نائل نشدم؟>
شهید و خانواده
جایگاه شهید صیاد شیرازی، به اندازه‌ای بزرگ است كه كم تر كلامی قادر به بیان آن است. دختر شهید درباره برخورد پدرشان با اعضای خانواده می‌گوید:
-با توجه به گسترده بودن حجم كار پدرم، رسیدگی ایشان به امور خانواده در اوقات فراغت، از جمله كارهای در خور توجه ایشان بود>. صیاد با وجود مشغله زیاد كاری، به خانواده خود توجه خاص داشت. حتی گاهی جارو به دست می‌گرفت و در نظافت و كارهای خانه به همسر خویش كمك می‌كرد. فرزندان خویش را به خواندن نماز اول وقت توصیه می‌نمود. در طی هشت سال جنگ، به علت حضور مداوم در جبهه‌های نبرد علیه دشمنان، نمی‌توانست آن چنان كه بایسته و شایسته است، به امور فرزندان خود رسیدگی كند، اما پس از جنگ، با وجود تمام كارهایی كه داشت، در ایام استراحت، تمام وقت خویش را صرف خانواده می نمود.

ویژگی‌های اخلاقی
شهید صیاد شیرازی، فردی مومن و متعهد راستین به اسلام و تشیع بود. بزرگ مردی كه هر كاری را با نام خدا و دعا برای فرج آقا امام زمان(عج) شروع و با دعا برای سلامتی و عزت رهبر معظم انقلاب به پایان می‌برد. وی به شهادت اعضای خانواده و همكاران و اطرافیانش، همیشه با وضو بود و برای تصمیم گیری در كارهای مهم و اساسی، ابتدا دو ركعت نماز به جای می‌آورد. بنابر سفارش امام خمینی رحمه الله همیشه دوشنبه‌ها و پنج شنبه‌ها را روزه می گرفت. اوقات كاری‌اش و شروع و پایان جلسات اداری‌اش با اوقات شرعی منظم شده بود. به نماز شب بسیار مقید بود و ساده زیستی و دوری از تجملات و تكبر و ریا، از خصوصیات ویژه اخلاقی آن شهید بود. صیاد، نمونه‌ای از یك افسر و فرمانده منضبط، جدی و سخت گیر، و البته مورد علاقه زیردستانش بود.

شهادت
امیر شهید علی صیاد شیرازی، حدیث دلدادگی را با شكوه و جاودانگی تمام، پس از سال‌ها جست وجوی شیرین شهادت، سرانجام در تاریخ ‪ ۲۱‬فروردین ‪ ۱۳۷۸‬هجری شمسی، مصادف با ‪ ۲۳‬ذیحجه ‪ ۱۴۱۹‬هجری قمری، در ساعت ‪ ۶/۴۵‬صبح به نمایش گذاشت. وی كه بیست سال در پی صید گران بهای شهادت، دشت و دمن و شرق و غرب كشور از پاوه تا چزابه و فاو را طی كرده بود، سرانجام در كمند زلف یار گرفتار آمد و جام عشق لایزال الهی را مستانه سركشید. و با تن پوشی از یاس و ارغوان راهی بهشت شد و امروز، همه شكوفه‌های بهاری، از داغ سترگ شقایق درسوز و گدازند.