این هم توضیحاتی در مورد گروههایی كه در پست قبل بهشون اشاره كرده بودم. امیدوارم مفید باشه واستون.
چنانچه به گروه اول تعلق دارید، به این نکته توجه کنید که اکثر
دوربینهای کوچک جیبی حال حاضر از لحاظ کیفیت عکس بسیار بهم نزدیکند و اگر هم
تفاوتی در بین آنها وجود داشته باشد ، این تفاوت تنها در تستهای لابراتواری و یا
در چاپ در سایز خیلی بزرگ مثلا بیش از 30 در 40 سانتیمتر به سختی قابل تشخیص است (
که البته خوشبختانه یا بدبختانه با توجه به کیفیت بسیار بد چاپ در اغلب لابراتور
های کشورمان همین تفاوت هم قابل رویت نیست )
اما با اینحال فاکتورهای دیگری برای انتخاب در گروه یک وجود
دارد که بسیار قابل توجه و مهم بوده و بهتر است مد نظر قرار گیرد. این فاکتورها
عبارتند از :
· * لرزش گیر اپتیکال : این فاکتور تا حد قابل توجهی از تار شدن
عکس در اثر لرزش و تکان دست ( بخصوص در هنگام عکاسی در نور کم ) میکاهد. توجه
داشته باشید که دو نوع لرزش گیر واقعی وجود دارد که یک نوع آنها با حرکت عدسیهای
لنز تاثیر لرزش دست را جبران میکند و نوع دیگر که با حرکت حسگر ( سنسور ) اینکار
را انجام میدهد. نوع اول یعنی لرزش گیر لنز موثرتر است ولی لرزش گیر حسگر هم
عملکرد خوبی دارد. متاسفانه بعضی از سازندگان دوربین بدون اینکه دوربین خود را به
یکی از دو نوع لرزش گیر فوق الذکر مجهز کنند مارک Image Stabilizer را بر دوربین
خود میزنند و آنرا لرزش گیر دیجیتال مینامند که تقریبا بدون تاثیر است. تقریبا
تمام دوربینهای جیبی پاناسونیک و کانن، برخی از مدلهای سونی و کداک لرزش گیر لنز
دارند و لرزش گیر دوربین های المپوس از نوع حسگر میباشد.
· * فاکتور دیگری که گروه اول باید به آن توجه کنند، لنز دوربین
است. واید بودن لنز بیش از میزان زوم اهمیت دارد. سعی کنید دوربینی خریداری کنید
که لنز آن از 28 میلیمتر شروع شود. اکثر دوربینهای جیبی ، لنزشان از 35 یا 38
میلیمتر شروع میشود مثلا ممکن است لنز زوم 4 برابر معادل 150-35 داشته باشند. به
این نکته توجه کنید که حد واید لنز کاربرد بیشتری از حد تله آن دارد. برای مثال
دوربینی بازوم 3.5 برابر معادل 100-28 ارزش و کاربرد بیشتری از دوربینی با زوم
فرضا 5 برابر معادل 175-35 دارد. زوم دیجیتال به کلی بی ارزش است.
· * سومین فاکتور مهم برای گروه یک کیفیت فیلمبرداری خوب است. برخی از دوربینهای عکاسی دیجیتال علیرغم کیفیت عکس خیلی خوب، کیفیت فیلمبرداری چندان مطلوبی ندارند ولی میتوان مدلهایی را
یافت که کیفیت قابل قبولی داشته باشند، حتی از سال 2009 در بسیاری از مدلها، فیلمبرداری با کیفیت
بسیار بالای HD و Full
HD تعبیه شده است.
· * چهارمین فاکتور سرعت عمل خوب دوربین است . بعضی از
دوربینها علیرغم کیفیت عکاسی خیلی خوب ، سرعت فوکوس و رایت فایل بسیار پایینی
دارند که باعث میشود بسیاری از لحظه های حساس از دست برود. متاسفانه مدلهای جیبی
کمپانی معتبر نیکون نیز در این گروهند. کانن، پاناسونیک و سونی سرعت فوکوس بهتری
دارند.
· * پنجمین فاکتور کوچکی و جمع و جور بودن دوربین است. دوربینهای
بزرگ برای کسانیکه چندان علاقه ای به عکاسی ندارند باعث میشود که این دوربینها
همیشه در خانه بمانند.
چنانچه به گروه دوم تعلق دارید، یعنی به تازگی وارد دنیای
عکاسی شده اید و به یادگیری آن علاقمندید به چند فاکتور توجه کنید :
· * اولا دقت کنید که دوربین شما حالات تنظیم دستی و یا نیمه
خودکار شامل حالات Shutter priority
، Manual و Aperture priority را داشته باشد. بسیاری از دوربینهای
دیجیتال جیبی فاقد این تنظیمات هستند. وجود این تنظیمات و کار با آنها برای
یادگیری عکاسی ضروری است.
· * توصیه من این است که ابتدا به ساکن به سراغ دوربینهای SLR نروید و در عوض
با دوربینهای سوپرزوم و یا شبه SLR شروع کنید. این دوربینها تقریبا تمام
تنظیمات دوربینهای SLR را دارند ، ضمن اینکه به یک لنز همه کاره با کارکرد واید ، تله
و ماکرو مجهزند. کارکردن با این دوربینها باعث میشود ضمن یادگیری عکاسی ، با
کاربردهای ویژه لنزهای مختلف نیز آشنا شوید و در آینده در صورت تمایل به
ارتقا به دوربینهای SLR خواهید دانست که نیاز به چه لنز و یا
لنزهایی دارید.
· * حتی المقدور دوربینی را انتخاب کنید که دارای کفشک فلاش و یا
دست کم PC
synchronize باشد. استفاده از فلاش بیرونی تنها بمنظور افزایش قدرت فلاش
نیست ، بلکه امکان تغییر زاویه و بانس کردن فلاش بیرونی استکه اهمیت دارد. چنین
قابلیتی در به فعلیت در آوردن خلاقیتهای هنری و نیز نورپردازی مطلوبتر و ثبت
عکسهاییی زیباتر اهمیت دارد.
· * فاکتورهای اول ، دوم و چهارم گروه یک یعنی لرزش گیر، لنز
واید و سرعت عمل مطلوب در مورد گروه 2 نیز صادق است .
چنانچه به گروه سوم تعلق دارید، یعنی پیش از این دوربین عکاسی
داشته اید و با عکاسی آشنایی دارید ولی تمایل به ارتقائ دوربین خود دارید ،
به این توصیه ها توجه کنید:
· * تنها زمانی به فکر ارتقای دوربین خود باشید که احساس کنید
دوربین تان در بروز تواناییهای شما محدودیت ایجاد کرده است . مثلا عمدتا علاقه به
عکاسی از پرندگان دارید و دوربینتان توانایی تله مطلوبی ندارد و یا بسیار کند است.
یا به عکاسی ماکرو علاقمندید و دوربینتان توانایی مطلوبی در این زمینه ندارد.
هنر عکاس در این است که از آنچه دارد بخوبی استفاده کند. داشتن بهترین و
گرانقیمت ترین دوربینهای حرفه ای هیچ کس را عکاس قابلی نمیکند.
· * داشتن قابلیت عکاسی RAW را برای عکاسان گروه 3 قویآ توصیه میکنم
· * سایر فاکتورهای ذکرشده در گروه دوم برای گروه سوم نیز توصیه
میشود.
چنانچه به گروه چهارم تعلق دارید، یعنی با عکاسی کاملا مانوس و
علاقمند هستید ولی عکاسی منبع در آمدتان نیست :
· * سراغ دوربینهای SLR بروید ، اما دوربینهایSLR آماتوری.
تستهای سایتهای مرورگر نظیر dpreview نشان میدهد که SLR های آماتوری از لحاظ کیفیت عکس به خوبی SLR های حرفه ای
هستند و اگر هم تفاوتی در این زمینه وجود دارد ، این تفاوت بسیار بسیار جزئی است.
· * در دسترس بودن ، قیمت و فراوانی تجهیزات جانبی را در
انتخابتان مد نظر قرار دهید چراکه انتخاب دوربین SLR در مقابل سایر انواع دیگر دوربین ، بیش
از هر عاملی بخاطر انعطاف پذیری این دوربینها در زمینه بکارگیری طیف وسیع تجهیزات
جانبی از قبیل لنز، فلاش و ... است.
· * تفاوت کیفیت عکس دوربینهای SLR جدید در براندهای مختلف به حداقل رسیده
است . بنابراین براندی را انتخاب کنید که به آن علاقمندید . ممکن است شما به
براندی خاص مثلا نیکون علاقمند بوده و روی آن تعصب داشته باشید. به علاقه خود
احترام بگذارید . تجربه نشان داده که عکاسی با مارک مورد علاقه، صرف نظر از کیفیت
عکس ، لذتبخش تر است.
حال آیا تونستید زیرگروه خودتون رو معین كنین و تصمیمتون واسه ادامه ی عكاسی بگیرین؟
موفق باشید.
