پنج شنبه 5/1/1389 - 17:41
-0 تشکر
191586
ولادیمیر کارولنکو
روشنایی
ولادیمیر کارولنکو سال ها پیش در یک شب تاریک . سرد پاییزی با یک کرجی از روی رودخانه ترسناکی در سیبرب عبور می کردم. از پیچ رودخانه که می گذشتم از ورای شبح مبهم کوه های اطراف نور خیره کننده ای به چشمم خورد. نور مسحور کننده جذاب بود و کاملا نزدیک به نظر می رسید. با خوشحالی فریاد زدم: خدا را شکر به مقصد رسیدیم. کرجی بان صورتش را برگرداند به نقطه نورانی خیره شد و با بی تفاوتی گفت: خیلی دور است! و سرگرم پارو زدن شد. بی تفاوتی کرجی بان آزارم می داد. نمی توانستم حرف او را باور کنم زیرا روشنایی بسیار نزدیک به نظر می رسید به طوری که تیرگی و ظلمت شب را شکافته و شعاع آن تا دل تیرگی ها نفوذ کرده بود. اما بعد دریافتم که حق با کرجی بان بود. او درست گفته بود. در حقیقت روشنایی در فاصله ای بسیار دورتر از آن بود که من پنداشته بودم. این از ویژگی های روشنایی شبانه است که وقتی از میان تاریکی می درخشند شعاع نور شان نوید بخش و امیدوار کننده است. انگار به مقصد نزدیک شده ایم! و وقتی با قایق سفر می کنیم انسان فکر می کند که مختصری تلاش کند و با سرعت بیشتری پارو بزند و به پایان سفر خواهد رسید. در حالی که روشنایی بسیار بسیار دور است و برای وصول به مقصد راهی طولانی در پیش است! آن شب نیز سفر ما روی آبهای قیر گون رودخانه همچنان ادامه داشت راهی بی پایان که گویی هرگز به انتها نمی رسد. پرتگاه های هولناک و صخره های عظیم از برابر چشمانمان رژه می رفتند. نزدیک مان می آمدند دور می شدند و سپس پشت سرمان در ظلمت بی پایان سقوط می کردند و بلا فاصله از نظر ناپدید می شدند. ولی نور خیره کننده همچنان می درخشید و پرتو درخشان آن به مسافران خسته بشارت می داد که مقصد نزدیک است. در حالی که در واقع هنوز راه درازی در پیش بود و این روشنایی قریب و در عین حال دلگرم کننده در ظلمت شب از مکانی دوردست همچنان پرتو افشانی می کرد. اکنون نیز گاهی به یاد آن شب تاریک و آن رودخانه خطرناک می افتم. که در بستر صخره ای خود آرامیده بود و به یاد آن روشنایی دور دست که فریبم داده بود. در زندگی من و دیگران بسیاری روشنایی ها از این دست چه در گذشته و چه در حال و آینده همه ما را با نوید نزدیکی مقصد امیدوار کرده و خواهد کرد. ولی زندگی ما مانند همان رود تیره در بستر ترسناک صخره ای خود جاری است و امید همان پرتو نویدبخش است که نزدیک می نماید ولی در دور دست هایی واقع است که برای رسیدن به آن باید راه دور و درازی پیمود و با تلاش و کوشش همچنان به پارو زدن ادامه داد. و هنوز..هنوز در آن دوردست ها در برابر ماست!! 