به نام خدا

دیگر دارد ظهر می شود. باید برگردیم سنندج. اگر نیروی کمکی دیر برسد ودرگیری به شب بگشد، کار سخت می شود؛ خیلیسخت . کومله ها منطقه را بهتر از ما می شناسند. فقط بیست نفریم . ده نفر این طرف جاده ، ده نفر آن طرف . خون خونم را می خورد.- "دیگه نمی خواد بیاین . واسه چی می آیین دیگه ؟ الان مارو می بینن، سر همه منن رو می برن می ذارن روی … "صدای تیر اندازی می آید از پشت صخره سرک میکشم. حسین و بچه هایش درگیر شدهاند. می گوید « چه قدر بد اخلاق شده ای ؟ دیدیی که . زدیم بی چاره شون کردیم. » داد می زنم « واسه چی درگیر شدی حسین ؟ با ده نفر ؟ قرار مون چی بود ؟ » می خندد . می گوید «مگه نمی دونی ؟ کم من فئه قلیله غلبت فئه کثیره باذن الله

----

منبع:http://shahidvahid.com/?p=333

100 خاطره ی کوتاه از ایشان در همین سایت بالا

آفرین بر تک تک شهدای عزیز این مرز و بوم.

سلام*
تاسوعا و عاشورای سال 65
حاج حسین و شهید عباس علی کمال پور نشسته بودند.صحبتی راجع به نام و نامگذاری شد.حاج حسین گفت:من خیلی از پدر و مادرم متشکرم که نام مرا حسین گذاشته اند.آخه من در محرم بدنیا اومدم.شهید کمال پور هم گفت:من هم در ماه محرم به دنیا اومدم اما نام مرا علی گذاشتند...........شهادتشان بسیار زیبا بود.عباس در روز پنج شنبه 65/12/7 و حسین در روز جمعه 65/12/8 به شهادت رسیدند که اتفاقا واقه ی تاسوعا روز پنج شنبه و واقعه ی عاشورا روز جمعه بود.
برگرفته از کتاب مجموعه خاطرات شهید خرازی

دایی اش تلفن زد و گفت:حسین تیکه و پاره رو تخت بیمارستان افتاده،شما همینطور نشستین!گفتم:نه.خودش تماس گرفته ،گفته دستش یه خراش کوچیک برداشته،پانسمان میکنه.میاد........گفت؟چی رو پانسمان کنه؟میگم دستش قطع شده......همان شب رفتیم یزد بیمارستان.به دستش نگاه کردم .گفتم:این خراش کوچیکیه؟؟؟خندید و گفت:"دستم قطع شده،سرم که قطع نشده!"

با سلام
دلم هوای حاج حسین كرده
اویی كه در مشكلاتم به داد رسیده و خیلی چیزا رو از او دارم
ان‌َاءالله بطلبن كه فردا یا پس‌فردا بریم زیارتشون- آمین
یا علی