یک بررسی جدید نشان می دهد که داروهای ضد افسردگی می توانند باعث تغییرات قابل توجهی در شخصیت افراد شوند.
به گزارش لایوساینس این بررسی به اثرات مصرف داروهای "مهار کننده بازجذب انتخابی سروتونین" (SSRIs) که امروزه به طور گسترده ای برای درمان افسردگی به کار می روند، پرداخت و نشان داد که افرادی که از این داروهای ضد افسردگی استفاده می کنند، در درازمدت عواطف مثبت بیشتری را تجربه می کنند، برون گرا تر می شوند و از لحاظ عاطفی پایدارتر می شوند.
تونی زد تانگ از دانشگاه نورث وسترن در شیکاگو، یکی از این پژوهشگران، گفت: "یافته های این بررسی، ما را به پیشنهاد الگوی جدیدی در مورد نحوه عمل این داروهای ضد افسردگی هدایت کرد. داده های ما بیانگر آن است که داروهای ضد افسردگی جدید تا حدی با تصحیح کردن عوامل خطرساز کلیدی شخصیت، برای افسردگی عمل می کنند."
روان نژندی و برون گرایی
تانگ و همکارانش در یک کارآزمایی شامل 240 فرد بزرگسال مبتلا به اختلال افسردگی عمده اثرات داروی پاروکستین ( از گروه دارو های SSRI) را با دارونما مورد مقایسه قرار دادند.
افرادی که پاروکستین دریافت می کردند، در مقایسه با افرادی که دارونما می گرفتند، بهبودی قابل توجهی در افسردگی شان مشاهده شد، همان گونه که بسیاری از بررسی های متعدد دیگر هم آن را نشان داده بودند. علاوه بر این، مصرف کنندگان SSRI همچنین کاهش قابل توجهی نیز در روان نژندی و افزایشی در برون گرایی در مقایسه با افرادی که دارونما مصرف می کردند، از خود نشان دادند.
روان نژندی و برون گرایی دو بخش بنیادی شخصیت انسان به حساب می آیند. روان نژندی به گرایش به تجربه عواطف منفی و ناپایداری عاطفی گفته می شود، در حالیکه برون گرایی نه تنها به رفتار برون گرای اجتماعی بلکه به احساس تسلط و گرایش به تجربه عواطف مثبت اشاره دارد.
پژوهش های اخیر نشان داده است که روان نژندی یک عامل خطر ساز برای افسردگی به حساب می آید و هم پوشانی قابل توجهی میان ژن های مربوط به روان نژندی شدید و ژن های مربوط به افسردگی وجود دارد.
هر دوی روان نژندی و برون گرایی با سیستم سروتونین مغز ارتباط دارند که هدف دارو های ضد افسردگی SSRI قرار می گیرد.
داروی ضد افسردگی
در این بررسی، پژوهشگران 69 نفر از 120 بیمار ابتدایی شان را برای یک سال مورد پیگیری قرار دادند. تغییرات در میزان روان نژندی و برون گرایی پیش و پس از درمان برای بیمارانی که داروی ضد افسردگی مصرف کرده بودند، در مقایسه با آنهایی که دارونما دریافت کرده بودند، به همان اندازه ی بهبودی در علائم افسردگی شان بود. این بررسی نشان داد در افرادی که پاروکستین دریافت کرده بودند، نسبت به آنهایی که دارونما گرفته بودند، 8/6 برابر تغییر در روان نژندی و 5/3 برابر تغییر در برون گرایی به وجود می آید.
تغییرات شخصیت
این پژوهشگران یادآورشدند این یافته ها شواهدی بر ضد تصور رایج ارائه می دهد که تغییرات شخصیتی در حین درمان با SSRI تنها یک نتیجه ثانوی تخفیف علائم افسردگی است. توضیحات جایگزین متعددی می توان در این مورد مطرح کرد.
این پژوهشگران در شماره ماه دسامبر ژورنال "آرشیو های روانپزشکی عمومی" می نویسند: "یک امکان این است که خواص بیوشیمیایی داروهای SSRI به طور مستقیم تغییرات واقعی شخصیتی ایجاد کند." به گفته آن ها به علت اینکه روان نژندی یک عامل خطر ساز مهم برای افسردگی است، ممکن است بهبودی در روان نژندی به بهبودی در افسردگی انجامیده باشد.
به گفته پژوهشگران این بررسی به نظر می رسید سودمندی های پاروکستین نسبت به دارونما در ایجاد تغییرات شخصیتی بسیار بیشتر از سودمندی آن نسبت به دارونما در تخفیف علائم افسردگی است. SSRI هم چنین می توانند به طور موثری بسیاری از اختلالات اضطرابی و خورد و خوراک را نیز بهبود بخشند. در این بیماری ها نیز میزان بالای روان نژندی و میزان پایین برون گرایی وجود دارد.
این پژوهشگران چنین نتیجه گیری می کنند SSRIها را شاید بتوان به عنوان عوامل طبیعی کننده شخصیت در نظر گرفت که در درمان بسیاری از اختلالات با روان نژندی بالا و برون گرایی پایین نیز مفید هستند.
گرچه تانگ یادآور می شود پیش از انجام نتیجه گیری قطعی، باید این یافته ها را در سایر بررسی ها تکرار کرد.
