اصل عزاداری و سوگواری از خود اهل بیت(ع) است ولی چگونگی آن تا حدود زیادی با شیوههای قومی و ملی عجین شده است و این آمیزش تا زمانی که مشتمل بر خلاف شرع نباشد اشکالی ندارد. انتصاب این امور به صفویه واجبار آنها درست نیست بلکه صفویان تشیع را رسما پذیرفته و خود گرایشات شیعی داشتند. آنان خدمات بسیاری رادر آغاز حکومت خود انجام داده ولی تدریجا به آلودگی گراییدند. آنچه در این زمینه میتوان گفت این است که درعصر صفویه این امور از آزادی بیشتری برخوردار شد و در نتیجه گسترش چشمگیری یافت. ولی عنصر اجبار و الزام ازنظر تاریخی درست نیست