تبیان، دستیار زندگی

سؤال: "به نظر شما تو گزینش افراد برای طلبگی باید به استعداد و تیزهوشی توجه بشه یا تقوا و تهذیب نفس طرف؟ کدوم مبنا درسته: افراد استاندارد و واجد شرایط رو جذب کنه و روشون کار کنه؟یا نه هر فردی میتونه بیاد حوزه ولی روش کار بشه تا آدم بشه!"

من فکر می کنم برای جواب درست باید برگردیم و تعریف ها را بازخوانی کنیم. روشن نبودن تعاریف در خیلی از موارد باعث خلط کارکردها و مسئولیت ها حتی در سطح کلان مدیریت حوزه شده و می شه.
ما " حوزه علمیه" داریم و یک نهادی به اسم" روحانیت" شیعه . این دو نهاد اگر چه به هم تنیده اند ولی با هم فرق دارند. حوزه علمیه همان روحانیت نیست.
روحانیت مجموعه ای از اشخاص حقیقی و حقوقی هستند که وجه جامع آن ها روحانی بودن است؛ مثل مراجع، پژوهشگران، مدیران فرهنگی و نهاد هایی مثل دفاتر مراجع،سازمان و دفتر تبلیغات، شبکه قرآن سیما، بعثه رهبری، امور روحانیون حج... . به تعبیر دیگر:
تعریف روحانیت شیعه: مجموعه ای متشکل از عالمان دین با کارکردهای تبلیغی، تربیتی، پژوهشی و اجتماعی است و هدف غایی آن بسط و گسترش نظام امامت برای عینیت یافتن اهداف اسلام در جوامع بشری است.
نکات تعریف :
1.    روحانیت ادامه کار انبیاء نیست ادامه کار امامت است.
2.    روحانیت برای تبلیغ دین کار نمی کند که در بهترین شکلش تبدیل به رسانه ی اسلام شود، برای عینیت بخشیدن اسلام کار می کند به این معنا که انسان ها با اختیار به سمت خدا حرکت کنند. این عینیت اسلام است. با این حساب یک وقت هایی در حیطه ی وظایفش به عنوان مثال کار اقتصادی و عمرانی هم قرار می گیرد نه صرف تبلیغ دین؛ چرا که فقر انسان را به کفر می کشاند.
3.    قلمرو کار روحانیت فقط مناطق شیعه نشین نیست؛ چرا که اسلام محدود به مرز نیست.

تعریف حوزه علمیه:
"حوزه علمیه" متکفل تربیت نیروی انسانی "نهاد روحانیت" است." حوزه" نهاد آموزشی "روحانیت شیعه" است با رویکردی تربیتی و پژوهشی که هدفش تربیت نیرویی است که بتواند اهداف و وظایف نهاد روحانیت شیعه را در شاخه ها و سطوح مختلف تحقق بخشد.
خیلی از عوام هم "حوزه علمیه" را با "مدرسه علمیه" اشتباه می گیرند.حوزه علمیه شامل مدارس مختلفی است که با برنامه ریزی و مدیریت یکپارچه و مستقل و در عین حال هماهنگ با سایر حوزه ها اداره می شود. در کشور پنج حوزه ی علمیه مختلف به رسمیت شناخته شده : حوزه علمیه قم- مشهد- اصفهان ،حوزه علمیه خواهران ، جامعه المصطفی العالمیه.
جواب سؤال:
حالا می شه به راحتی فهمید کدام مبنا درسته و حوزه باید چه کسی را گزینش کنه؟ حوزه علمیه اگر نیروی بی استعداد بگیرد با این استدلال که می خواهیم کار فرهنگی و تربیتی کنیم کاملا خلط حوزه های کاری و صد در صد اشتباه است.
کار فرهنگی و تربیتی عمومی، وظیفه "روحانیت" است نه "حوزه علمیه". وظیفه روحانیت است هر کور و کچلی را تربیت کند ولی وظیفه حوزه نیست هر کور و کچلی را وارد حوزه کند. حوزه باید کسی را بپذیره که توانایی تربیت اون کور و کچل ها رو داشته باشه.هر چه نخبه تر و با استعدادتر و مهذب تر بهتر و در اولویت تر.
 اگر در جایی هم کار فرهنگی عمومی، توسط حوزه علمیه انجام می شود به اعتبار کار آموزشی برای طلاب خودش است یا به اعتبار روحانیونی است که در حوزه علمیه سکونت دارند و گرنه کار اصلی حوزه تربیت نیرو برای روحانیت است نه تبلیغ و تربیت عمومی.
برگرفته از وب:هزارویک تلنگر

با سلام مطلب خوب و جالبی بود به نظر من درسته كه باید افراد با استعداد وارد حوزه بشن، این بهتره، ولی هستند افرادی كه استعداد فراوون ندارن ولی تلاش و پشتكار فراوون دارن، اگر اون‌طور كه شما می‌گید بشه، این افراد حقشون ادا نمی‌شه- بعضی از علما بودند كه استعداد چشمگیری نداشتن و با تلاش و مجاهدت به اونا استعداد و علم داده شده یا علی