امام علی (ع ) مجری قرآنهر چیزی شامل است بر وجود چارگانه: ذهنی و لفظی و کتبی و خارجی، و کمال اثر در اشیا در وجود خارجی است.،مثال: همان گونه که دارو وجود یاد آوردن و گفتن و نوشتن آن دارو اثری ندارد و رفع بیماری نمی کند یعنی باید برای دفع مرض اجرا شود و اجرا ی دارو،پرستار(مجری) می خواهد و اجرا کننده باید بداند و بتواند و بخواهد. چنانکه اگر بهترین پزشک را برای بیمار بیاوریم و او کاملترین نسخه را بنویسند ولی پرستارنتواند بخواند یا نتواند اجرا کند و یاتنبلی کند یا نخواهد،آن نسخه نتیجه ای نداده و رفع مرض نمی کند.قوانین آسمانی نیز همان طور است بخصوص قوانین اسلام که بهترین قوانین،و قرآن که کاملترین کتابهای آسمانی و اکمل نسخه هاست برای معالجه بیماریهای روحی و جسمی و اجتماعی، بعد از حضرت پیغمبر(ص)مجری می خواست و واگذارکردن این قانون به عهده کسی که بر آن علم نداشته باشد عین سفاهت است زیرا محال است که چنین شخصی این قانون مقدس را که دارای بطون تو درتو است،حفظ کند و اجرا نماید.حضرت علی (ع) از تمام اصحاب پیامبر فاضل تر بود به علت زیادی علم و حلم و شجاعت و سخاوت و عدالت و حکمت و عصمت و عفت نفس و...، پس سزاوار نیست که دیگری بر او مقدم شود تا ترجیح مفضول بر فاضل لازم آید.آن حضرت چنان غرق دریای وحدت و متوجه به حق جل و علا بود که هیچ نمی خواست جز خدا. متاسفانه جمعی میان مردم اختلاف انداختند واسب جهل را در میدان هوی و هوس تاختند و حق را پایمال کردند.از خصائصش آن که جمعی در باره آن حضرت غلو کرده و او را (خدا)دانسته افراطی شدند ، و جمعی خلیفه و امام چهارمش خوانده و راه تفریط پیمودند، و شیعیانش راه حق رفته او را امام و خلیفه بلافصل حضرت رسول اکرم صلی الله علیه وآله دانسته اند.هرکه خواهد راه سعادت ابدی را بپیماید و گوهر گرانبهای حقیقی را از دریای حقیقت و معرفت بجوید باید مهر آن حضرت را بر صفحه دل نقش کرده و با نهج البلاغه اش انس گرفته و با برق ولای او خانه دل را روشن سازد.
