بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

مرحوم هیدجى ، محشى منظومه ملاهادى ، دیوانى دارد، او قضیه جالبى نقل مى كند، مى گوید: مقدسى بود در محله اى و یا روستایى ، شبى براى عبادت به مسجد رفت . مسجد خالى بود، دو ركعت نماز كه به جا آورد، صداى خش خشى از گوشه هاى مسجد شنید، با خود گفت : پس من تنها در مسجد نیستم ، كس ‍ دیگرى هم گویى در مسجد هست ، سپس شیطان او را وسوسه كرد و شروع كرد با صداى بلدتر نماز خواندن ((ولا الضالین )) را با مدّ تمام كشیدن ! به خیال این كه فردا آن ناآشنا، در ده و محلّه منتشر مى كند كه فلانى ، دیشب در مسجد، تا صبح مشغول راز و نیاز بود و نماز نافله به جا مى آورد. این مقدس مآب بیچاره ، به همین خیال ، حتى شب را هم به منزل نرفت و تا صبح مشغول نماز و راز بود. صبح كه هوا روشن شد، وقتى كه خواست از مسجد خارج شود، دید سگى نحیف و ضعیف از گوشه شبستان آمد و از در بیرون رفت . یك باره فهمید كه همه آن خش خش ها، از این سگ بوده كه از سرماى شب ، به داخل مسجد پناه آورده است و همه نماز نافله ها و گریه ها و اشكهاى جناب مقدس هم به جاى تقربا الى الله ، تقربا الى الكلب بوده است

با سلام اینو قبلا هم خونده بودم- خیلی جالبه نشون می‌ده كه ما از 2 ركعت نماز با اخلاص خیلی فاصله داریم البته اگر یك.پنجمش رو هم حواسمون باشه، عالیه یا علی

اللهم الرزقنا توفیق الطاعه

*بسم الله الرّحمن الرّحیم*

باسلام

خیلی جالب بود!

از خدا بخواهیم به همه ی ما اخلاصی بده تا از شرّ ریاکاری ها نجات پیداکنیم و همه ی عبادات- و ازجمله نمازامون -فقط و فقط قربةً إلی الله باشه، نه قزبةً إلی فلان و فلان و فلان.

با سپاس

تاسف بر انگیز بود .
اما متن خیلی سازنده ای هست واسه افرادی كه بخواهند پند بگیرن .

موفق باشید.

سلام/این روایت رو باید زد سر در مصلی های شهرها....تابعضی ها موقع رفتن به نماز جمعه دنبال صف اول و اینکه دوربین کجاست یا دوستام منو ببین نباشن